كلمه " صحيفه " و كلمه " « يتلوا »"
" صحيفه " به معنی ورق ( برگ ) است و " صحف " جمع صحيفه است
معنی آيه با جمله بعد كه میفرمايد : " « فيها كتب قيمة »" اين است : " پيغمبر برگهای پاك و منزهی را كه در آنها نوشته هايی راست و پايدار هست برای مردم میخواند . " مقصود از اين برگها همان چيزها بود كه آيات قرآن مجيد را بر روی آنها مینوشته اند . پس مقصود اين است كه پيغمبر قرآن را بر مردم میخواند
كلمه " « يتلوا »" از ماده تلاوت است . به هيچ مدركی بر نخورده ايم كه تلاوت به معنی خواندن از رو باشد . آنچه مجموعا از كلمات اهل لغت و از موارد استعمال كلمه " قرائت " و كلمه " تلاوت " فهميده میشود اين است كه هر سخن گفتن ، قرائت يا تلاوت نيست .
قرائت و تلاوت در موردی است كه سخنی كه خوانده میشود مربوط به يك متن باشد ، خواه آنكه آن متن از رو خوانده شود يا از بر ، مثلا خواندن قرآن ، قرائت و تلاوت است ، خواه از روی مصحف خوانده شود و يا از حفظ ، با يك تفاوت ميان خود اين دو كلمه :
تلاوت اختصاص دارد به خواندن متنی كه مقدس باشد ، ولی قرائت اعم است از قرائت آيات مقدس و چيز ديگر .
مثلا صحيح است گفته شود " گلستان سعدی را قرائت كردم " ، اما صحيح نيست گفته شود " گلستان سعدی را تلاوت كردم .