یاعلی, [19.04.15 16:24]
به نام خالق مـــهدی علیه السلام
☀️فضیلت ماه رجب و اعمال شب اول آن:
نماز ديگر در يكى از شبهاى ماه رجب :
در حديثى از پيامبر اكرم-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-آمده است: «هركس در يك شب از ماه رجب،١٠٠ بار سورهى «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» را در ضمن 2 ركعت نماز بخواند، گويى كه 100 سال در راه خدا روزه گرفته است و خداوند به او 100 كاخ در جوار يكى از پيامبرانش-عليهم السّلام-عطا مىكند.»
اخلاص، زمينهى برخوردارى از پاداشهاى يادشده براى نمازها و روزههاى مستحبى :
توجه به اين نكته ضرورى است كه تمامى فضايل و پاداشها و نيكىهايى كه در اين كتاب براى نماز شبهاى ماه رجب و شعبان و روزهى اين دو ماه ذكر شده است، همگى مشروط به اخلاص است و يكى از موارد رعايت اخلاص نزد خواص اين است كه نيت انسان از عمل، تنها تحصيل پاداشهاى يادشده نباشد، بلكه غرض او از انجام اين عبادات آن باشد كه رب الارباب را از آن جهت كه زيبنده است خردمندان او را بپرستند، عبادت كند و اين گردنهى دشوارى است كه ايمنى از آن بعيد است. نيز از جمله موارد اخلاص اين است كه از عمل خويش احساس عجب و خودپسندى نكنى و بر آن اعتماد نكنى؛ زيرا اگر دربارهى عملكرد خداوند-جلّ جلاله-با تو، پيش از آنكه دنيا را براى مصلحت تو آباد كند و تو را بيافريند و نيز دربارهى اينكه حضرت آدم-عليه السّلام-را پيش از زمان عبادت تو آفريد و نيز تمامى آنچه را كه بدان نياز دارى براى تو فراهم كرد، بينديشى پى مىبرى كه اعمال تو نسبت به بخششهاى خداوند -جلّ جلاله-از هيچ جايگاهى برخوردار نيست.
اجابت دعا در ماه رجب :
در حديث مفصلى كه ما گزيدهى آن را يادآور مىشويم، آمده است: «مردى گذرش به نابيناى زمينگير افتاد و گفت: چرا اين شخص از خداوند متعال نمىخواهد كه او را عافيت داده و تندرست بگرداند؟ به او پاسخ دادند: آيا اين شخص را نمىشناسى؟ اين همان كسى است كه «بريق عياض» بر او مباهله و لعنت كرده است. گفت: «عياض» را صدا كنيد. او را صدا كردند. آن مرد خطاب به «عياض» گفت: ماجراى «بنى ضيعاء» را براى من بازگو كن. «عياض» پاسخ داد: آن ماجرا به زمان جاهليت مربوط است، نه به دوران پس از ظهور اسلام، آن مرد گفت: اتفاقا سزاوارتر است كه بازگو كنى. در هر حال، «عياض» ماجرا را چنين تعريف كرد: «بنى ضيعاء»١٠ تن برادر بودند و خواهرى داشتند كه همسر من بود. آنان تصميم گرفتند كه او را به زور از من بگيرند و من آنان را به خدا و حق خويشاوندى و قرابت سوگند دادم كه چنين نكنند، ولى آنان تصميم گرفته بودند كه حتما او را از من بگيرند. من مسأله را به تأخير انداختم تا اين كه ماه رجب، ماه حرام خدا فرارسيد و آنگاه به درگاه خداوند عرض كردم: «خدايا [پروردگارا]، همانند كسى كه سخت گرفتار است به درگاه تو بر «بنى ضيعاء» نفرين مىكنم. پس [همهى آنان را نابود كن و]فقط يكى از آنان را باقى بگذار در حالى كه پاى او را شكسته و زمينگير و نابينا و نيازمند به عصاكش گردانيدهاى!» و در اثر آن نفرين، همهى آنها بهجز اين شخص نابود شدند.
شخصى كه از او ماجرا را پرسيده بود، گفت: «به خدا سوگند داستانى شگفتتر از ماجرايى كه امروز شنيدم، نشنيده بودم.» مردى از آن ميان گفت: آيا مىخواهى ماجرايى شگفتتر از اين را بازگو كنم؟ گفت: بگو تا همه بشنوند. آن مرد گفت: «من جزو قبيلهاى از عرب هستم كه همهى آنها مردند و تنها من باقى ماندم و لذا همهى اموال آنها را به ارث بردم و در جستوجوى يكى از قبايل عرب برآمدم كه «بنو مؤمّل» ناميده مىشد به آنان پيوستم و زمانى طولانى در نزد آنها بودم، تا اينكه زمانى آنها تصميم گرفتند مال مرا از من بگيرند. من آنان را به حق خداوند متعال سوگند دادم كه چنين نكنند، ولى آنان تصميم گرفته بودند كه حتما مال مرا بگيرند. در ميان آنها مردى بود كه «رباح» ناميده مىشد. او خطاب به قوم خود گفت: اى بنى مؤمّل، اين شخص همسايهى شما است و به شما پناه آورده است. بنابراين، براى شما شايسته نيست كه مال او را بگيريد؛ ولى آنان به سخن او گوش ندادند و اموال مرا گرفتند. من نفرين بر آنان را به تأخير انداختم تا اينكه ماه «رجب مضرّ» ، ماه حرام خدا فرارسيد و آنگاه به درگاه خدا عرض كردم: «خداوند، اموال مرا از «بنى مؤمّل» [كه سخت مرا رنجاندند]باز ستان و همهى آنان را با حوادث سخت، يا صخره، يا سپاه فراوان نابود كن و بر پشت بينداز، به جز «رباح» را كه او به من بدى نكرد.» پس از آن، زمانى كه آنها در پاى كوه يا در كوهى حركت مىكردند، كوه بر سر آنها ريخت و همگى نابود شدند، به جز «رباح» كه خداوند متعال او را نجات داد.» ...
راوى اين حديث در ادامه مىگويد: اين داستان شگفت و مشهورى است كه به چندين صورت نقل شده است.
☀️ما به همين مقدار بسنده كرديم تا نمونهاى در زمينهى اجابت دعا در ماه رجب ارايه دهيم. ☀️
پایان قسمت سوم و آخر
منبع: کتاب اقبال الاعمال سید بن طاووس
یاعلی, [19.04.15 17:22]
حدیث طولانی از پیامبر(ص) درباره ثواب روزه هر یک از روزهای ماه رجب:
ابو سعید خدرى از رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم روایت کرده است که فرمود: ماه رجب، ماه اصم خداست (و اصم به معنى کر و ناشنوا، و گفته شده است که یکى از علتهاى این نامگذارى آن است که در این ماه صداى اسلحه شنیده نمى شد) و ماه بزرگى بشمار میرود، و (به خاطر آن) اصم نامیده شده است که در نزد پروردگار هیچ ماهى از جهت حرمت و فضیلت به آن نمى رسد، و (حتى) در زمان جاهلیت به آن احترام مى گذاردند، و ماه شعبان ماه من است (ماه رسول گرامى اسلام)، و ماه رمضان ماه امت من.
آگاه باشید!
1-که هر کس یک روز از ماه رجب را با ایمان و براى خدا روزه بگیرد، مستحق خشنودى بزرگ خداوند مى شود، و روزه او در آن روز سبب خاموش شدن آتش خشم الهى مى گردد و یک در از درهاى جهنم بر روى او مى بندد، و اگر (گستره) زمین را پر از طلا کنند و به او بخشند، از پاداش روزه او برتر نیست، و اجر او در این دنیا جز با حسنات (کثیر) کامل نمى شود به شرط آنکه نیت او پاک و براى رضاى خدا باشد، و به هنگام شب ده دعاى او مستجاب مى شود؛ اگر دعاى او براى دنیا باشد، (خداوند) به او عنایت مى کند، و گر نه، خیرات و برکات و دعاهاى (مستجاب) دوستان و برگزیدگان خود را (براى آخرت او) ذخیره مى کند.
2-و هر کس دو روز از ماه رجب را روزه بگیرد، هیچ یک از ساکنان آسمان و زمین نمى توانند مقام و کرامت او را در نزد پروردگار بستایند، و (در نامه اعمال او) پاداش ده نفر از راستگویانى که در طول زندگانى خود هرگز دروغ نگفته اند، نوشته مى شود، و در روز قیامت همانند آن ده نفر مى تواند شفاعت کند، و با آنان محشور مى شود تا وارد بهشت شود و از ملازمان آنها باشد.
3-و هر کس سه روز (از این ماه) را روزه بگیرد، خداوند میان او و جهنم گودالى یا مانعى به فاصله هفتاد سال قرار مى دهد، و خداوند به هنگام افطار (خطاب به او کرده) مى فرماید: براستى که (اداى) حق تو بر من واجب شده و محبت و ولایت تو بر من واجب گشته، اى فرشتگان! گواه باشید که من گناهان گذشته و آینده او را بخشیدم.
4-و هر کس چهار روز (از ماه رجب) را روزه بدارد، از تمام بلاها (و بیماریها) از قبیل دیوانگى و خوره و پیسى و فتنه دجال در امان خواهد بود، و از عذاب قبر نیز ایمن است، و پاداش خردمندان توبه کار و روى آورنده به خدا داراست، و نامه اعمالش را در پیشاپیش (صف) گروه عبادت کنندگان در دست راست او قرار دهند.
5-و هر کس پنج روز از ماه رجب را روزه بگیرد، بر خداست که او را در روز قیامت خشنود سازد، و او را با چهره اى فروزان چون ماه شب چهاردهم محشور کند، و به شماره شن هاى بیابان عالج در نامه اعمال او حسنه نوشته مى شود، و بى حساب او را وارد بهشت کند، و به او گفته مى شود که هر چه آرزو دارى از خداى خویش بخواه.
6- و هر کس شش روز از ماه رجب را روزه بگیرد، در حالى از قبر خود برون آید که فروغ سیماى نورانى او از پرتو آفتاب هم بیشتر است، و علاوه بر آن، نور دیگرى به او کرامت مى شود که اهل محشر از پرتو آن نور استفاده کنند، و در روز قیامت در زمره کسانى که از عذاب الهى در امانند محشور مى گردد تا آنجا که بدون محاسبه از صراط بگذرد، و خداوند او را از کیفر ناخشنودى پدر و مادر و قطع رحم در امان دارد.
7-و هر کس هفت روز در ماه رجب روزه بگیرد، به امر خداوند در برابر هر روزى که روزه گرفته است، یک درب از دربهاى هفتگانه جهنم بر روى او بسته مى شود و (سوزاندن) بدن او بر آتش جهنم حرام مى گردد.
8- و هر کس هشت روز از ماه رجب را روزه بدارد، به فرمان خداوند به ازاى هر روزى که روزه گرفته است یک درب از دربهاى هشتگانه بهشت بر روى او گشوده مى شود و خداوند خطاب به او کرده مى فرماید: از هر دربى که خواهى به بهشت وارد شو.
9- و هر کس نه روز از ماه رجب را روزه بگیرد، در حالى از قبر خود بیرون مى آید که بر زبان او ذکر لا إله إلا الله جارى است و به هیچ چیزى جز بهشت روگردانیده نمى شود، و او با چهره اى آنچنان نورانى از قبر خود بیرون مى آید که اهل محشر از خود مى پرسند که: آیا او پیغمبر برگزیده خداست؟ و کمترین پاداشى که به او کرامت مى شود این است که بدون محاسبه وارد بهشت مى گردد.
10- و اگر کسى ده روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند (در قیامت) دو بال سبز رنگ آراسته به مروارید و یاقوت به او عنایت فرماید که با آن دو بال به سرعت برق دمان به سوى بهشت پرواز کند، و خداوند گناهان او را به حسنات تغییر مى دهد، و نام او در شمار مقربان (درگاه الهى) که براى خشنودى خدا در میان مردم به عدالت رفتار کرده اند، ثبت مى گردد، و مانند آن است که یک صد سال با صبر و استقامت و درستى و براى خشنودى خداوند عبادت کرده باشد.