منزلت و اهميت قرآن

[گل مريم]

منزلت و اهميت قرآن


تجليل از نام خدا


پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم)فرمود:



هركس كاغذى را كه بسم الله الرحمن الرحيم روى آن نوشته شده است به خاطر تجليل از خدا و نام مقدسش از زمين بلند كند تا پايمال نشود، نزد خدا در زمره صديقان به حساب مى‏ آيد و از گناهان پدر و مادرش كاسته مى‏ شود هر چند مشرك باشند.

از کتاب 1300 نكته درباره قرآن کریم تألیف عباس عزيزى

[گل مريم]

تصديق كننده

وَهَـٰذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَ‌كٌ مُّصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ‏^{( انعام / 92.)}.

و اين خجسته كتابى است كه ما آن را فرو فرستاديم، (و) كتابهايى را كه پيش از آن آمده تصديق مى‏ كند.

[گل مريم]

برترى قرآن

قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم): فضل القرآن على سائر الكلام كفضل الله على خلقه.

رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمودند: برترى قرآن بر ديگر سخنان، همچون برترى خدا بر خلق خود است.

[گل مريم]

بالاترين ثروت دنيا

پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم)فرمودند:
كسى‏كه معارف قرآن را دريافته، شايسته نيست كه گمان كند كه كسى چيزى بالاتر و والاتر از او دارد؛ زيرا اگر كسى تمام ثروت دنيا را به دست آورد، باز هم قرآن از آن بالاتر و برتر است.

[گل مريم]

گرامى داشت قرآن

خداوند در روز قيامت خواهد فرمود:
به عزت و جلال خودم سوگند كه هركه تو را گرامى داشته او را گرامى خواهم داشت، و اهانت خواهم كرد به كسانى كه به تو اهانت كرده ‏اند.

[گل مريم]

حرمت قرآن شريف

رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود:
قرآن شريف از هر چيزى بجز خدا برتر است، هركس به قرآن احترام گذارد محققا خدا را احترام كرده و هركه قرآن را احترام نكند حرمت خدا را سبك شمرده است و حرمت قرآن بر خداوند مانند حرمت پدر به پسرش مى‏ باشد.

[گل مريم]

تجليل از قرآن

كسى‏كه از قرآن تجليل كند از خدا تجليل كرده و كسى‏كه قرآن را تجليل نكند، به حريم خدا اهانت كرده است.

[گل مريم]

سرور كلام قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم):

يا على! سيد الكلام القرآن.

اى على! سرور كلام، قرآن است.

[گل مريم]

بزرگترين و برترين چيز

رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم)فرمود:

به هركس كه خدا قرآن كريم را بخشد و او اعتقاد كند كه به كسى چيزى برتر از قرآن داده شده محققا چيز بزرگى را كوچك و كوچكى را بزرگ شمرده است.

[گل مريم]

تاثيرات آيات قرآن بر حاكم ظالم

مردى از دنيا رفت كه قبل از مردن، كسى را وصى خود و سرپرست فرزندان خود قرار داده بود. يكى از حاكمان ظالم نزد وصى آن مرد پيغام فرستاد كه شنيده ‏ام فلانى مرده و هزار تومان (پول آن روز) از او باقى مانده است، دويست تومان آن را به من قرض بده.


وصى آن مرد كيسه پر از سكه محتوى دويست تومان به دامن يتيم گذاشت و نامه‏ اى نوشت و در آن نامه اين آيه را نوشت و نزد آن حاكم ظالم فرستاد:


ان الذين ياكلون اموال اليتامى ظلما انما ياكلون فى بطونهم نارا^{(سوره نساء، آيه 10)}

كسانى كه اموال يتيمان را از روى ظلم و ستم مى‏ خورند در حقيقت آنها در شكم خود آتش فرو مى‏ برند و به زودى به دوزخ در آتش فروزان قهر حق خواهند افتاد.


آن حاكم ظالم وقتى كه نامه را خواند و آيه فوق را نيز مطالعه كرد از تهديد خداوند هراسناك شده و اشك از چشمانش جارى گشت. از كودك يتيم پرسيد: آيا به مكتب مى ‏روى؟ گفت: آرى. پرسيد: درس قرآن مى‏ خوانى؟ گفت: آرى. پرسيد: قرآن را حفظ مى‏ كنى؟ گفت: آرى. گفت: يكى از آياتى را كه حفظ كرده ‏اى بخوان. كودك يتيم گفت:


اعوذ بالله من الشيطان الرجيم و لا تقربوا مال اليتيم الا بالتى هى احسن‏^{(سوره اسراء، آيه 34)}.

يعنى: نزديك مال يتيم نشويد جز در مواردى كه به صلاح يتيم باشد.

حاكم ظالم باز تحت تاثير قرار گرفت و بى‏ اختيار گريست و بعد گفت: برخلاف فرمان خدا كارى انجام نمى‏ دهم. كيسه پول را برنداشت و لباس و جايزه‏ اى به كودك داد و براى وصى هم خلعتى فرستاد.



ادامه دارد