پرواز تا بر دوست

[گل مريم]

برخى از عواملى كه موجب كينه توزى عباسيان به امام مى شد

امام بزرگوار حسن عسكرى - عليه السلام - زندگى كوتاه خود را زير فشارهاى عباسيان و در تنگناهاى اقتصادى ، اجتماعى و زندانهاى گوناگون آنان به پايان برد.

آنان حضرت را از زندان به زندان ديگر مى بردند و مانع ديدار شيعيان با ايشان و بهره مندى عالمان از محضر پر فيضشان مى شدند و به نظر ما همين فاصله انداختن ميان مريد و مراد از دردناكترين مصائب حضرت بود. دشمن بارها در صدد به شهادت رساندن امام برآمد ليكن خداوند متعال آنان را به خود و حوادث بزرگ دورانشان مشغول داشت و مانع انجام خواسته شان گشت . دشمنى آنان با حضرت به عوامل زير برمى گردد:

1- هراس عباسيان از فرزند حضرت ((امام منتظر)) كه پيامبر اكرم - صلى اللّه عليه و آله - نويد ظهورشان را بارها داده بود و او بزرگترين اصلاحگر در تاريخ جامعه بشرى كه طومار ستم را در هم خواهد پيچيد و عدالت سياسى و اجتماعى را برقرار خواهد ساخت و نيروهاى ستمگر را نابود خواهد كرد و دولتهاى شرك را از بين برده پرچم توحيد و ايمان را برمى افرازد و احكام معطل نگهداشته شده خدايى را جارى خواهد كرد، معرفى كرده بود. دشمن مى خواست با كشتن حضرت نسلش را نابود كند و مانع ظهور قائم منتظر گردد.

اما به همين مطلب در نامه اى چنين اشاره مى كند:

((زعموا انهم يريد قتلى ليقطعوا هذا النسل و قد كذب اللّه قولهم و الحمداللّه ))(كفاية الاثر.).
((پنداشته اند با كشتن من نسلم را قطع خواهند كرد و حال آنكه خداوند خواسته آنان را تكذيب كرده است (و مرا فرزندى است ) و سپاس خداى را)).

2- حسادت عباسيان به موقعيت ممتاز حضرت و پايگاه وسيع مردمى ايشان ميان طبقات مختلف در حالى كه قدرت و خلافت دست بنى عباس بود و نتوانسته بودند كمترين محبوبيتى ميان مردم كسب كنند و حسادت - همانطور كه معروف است - دردى است چون طاعون كه مردم را دچار رنجى بزرگ مى كند. سينه تنگ آنان تحمل محبوبيت امام را نداشت لذا ايشان را در تيرگى شب و روشنايى روز مى آزردند و ترفندهاى گوناگون بكار مى برند تا ايشان را رنجه كنند.

3- قيامهاى بنيان بر افكن علويان بر ضد حكومت عباسى از آغاز تشكيل اين سلسله و تلاش در جهت محقق ساختن عدالت سياسى در اسلام و اجراى برنامه هاى اقتصادى و اجتماعى آن در جامعه - كه مورد استقبال جميع طبقات و محافل قرار گرفته بود و موجب فرو ريختن هيبت و شوكت حكومت و تكانهاى شديدى كه دولت را در آستانه سقوط و نابودى قرار مى داد - شده بود.
اين قيامها سينه عباسيان را نسبت به علويان پركينه ساخته بود و آنان به ماءموران و مزدوران خود دستور داده بودند به تعقيب و بازداشت تمام علويان بپردازند. طبيعى بود كه در اين ميان امام بيشترين محنتها و مصائب را متحمل گردد زيرا بزرگ علويان و امام مسلمانان در عصر خود به شمار مى رفت .

اينها برخى از عواملى بود كه موجب كينه توزى عباسيان به امام مى شد.