قيامت‏

[گل مريم]

این مطلب برگرفته شده از کتاب معاد شهيد محراب آيةالله سيد عبدالحسين دستغيب

قيامت‏


قيامت به حكم عقل‏



اگر دليل هاى نقلى بر فرض نداشتيم و همه پيغمبران بر اين كه روز رستاخيزى هست و مردم را به آن دعوت مى‏ كردند كه گفتار و كردار و عقايدتان مورد بازخواست قرار مى‏ گيرد، نيامده بودند، «عقل» بزرگترين شاهد و دليل است كه اين گردش عالم افلاك و خلقت اوليه هر موجودى بدون نتيجه و غايتى نخواهد بود؛ هر عاقلى اطرافش را كه مى ‏نگرد مى‏ بيند شب، روز مى‏ شود و روز شب، مى‏ خورد و مى‏ خوابد و تخليه مى‏ كند و شهوترانى مى ‏كند، بچه بزرگ مى‏ شود و جوان و بعد پير مى‏ شود و مى‏ ميرد.


دستگاه نامتناهى و عريض و طويلى كه مشاهده مى‏ شود آيا منظور همين است! پس انسان را كارخانه نجاست ‏سازى آفريده‏ اند، اين كه عبث و لغو است، براى خوردن و شهوت رانى كه حيوانات بودند احتياجى به انسان نبود.


آنهايى كه منكر آخرتند خداى را به حكمت قبول ندارند (استغفرالله) چون معنى ‏اش اين است كه اين دستگاه بى‏ نتيجه و لغو است‏^{( أفحسبتم أنما خلقناكم عبثا و أنكم ألينا لاترجعون مؤمنون: 115. )}؛ اما اشتباه كرده‏ اند هر جاى از هر چيزى را كه مشاهده مى‏ كنيم، همراه با هزاران حكمت است كه بشر ممكن است به پاره‏ اى از آن برسد، ضعيف‏ترين اجزاى عالم وجود، بى ‏مصلحت نيست؛ حتى اجزاى زايد، مو و ناخن هم بى‏ حكمت نيست؛ مثلا از جمله حكمت هاى ناخن، عضو به اين كوچكى و بى ‏اهميتى اين است كه براى انگشتان دست به منزله تكيه و اهرم است. وقتى انسان مى‏ خواهد چيزى را بلند كند، به بركت همين ناخن است كه فشار حاصله را از انگشت دست تحمل مى‏ كند و گرنه نمى‏ شد؛ چنانچه اگر گاهى ناخن ها را از ته بگيريد براى برداشتن بعضى اشياء به زحمت مى‏ افتيد، چه رسد به اين كه اصلا ناخن نباشد.


ديگر اين كه اين ناخن براى خارانيدن بدن مورد استفاده قرار مى‏ گيرد. به علاوه از همين ناخن، مواد زايد و كثيف بدن دفع مى‏ گردد. براى همين است كه امر شده اقلاً هفته ‏اى يك بار ناخن ها را (مخصوصا در روز جمعه) بگيرند.


يك مويى از بدن بى‏ مصلحت نيست. حضرت صادق (عليه السلام) به مفضل مى‏ فرمايد:


بعضى از جاهلها گفته ‏اند كه اگر در بعضى جاهاى بدن مو نمى‏ روييد بهتر بود. اينها ندانسته‏ اند كه آن جا محل رطوبات و مجمع كثافات است. اگر مواد زايد و كثيف به صورت مو دفع نشود، شخص مريض مى‏ گردد^{(توحيد / مفضل: 32-33. )}؛ لذا امر شده كه زود به زود (حداكثر دو هفته) ازاله شود.


جميع اجزاى عالم وجود را كه انسان نگاه مى‏ كند، مى‏ بيند غرق در حكمت است.