چند روايت در دوستى اهلبيت (عليهم السلام )

[و إن یکاد]

به نام خدا

چند روايت در دوستى اهلبيت (عليهم السلام )

1. عن ابى اسامة زيد الشحام قال : قلت لابى عبدالله (عليه السلام ) اسمى فى تلك الاسماء يعنى فى كتاب اصحاب اليمين قال نعم و عنه ايضا قال : قال لى ابو عبدالله (عليه السلام ) يا زيدكم اتى لك سنة قلت كذا و كذا قال يا ابا اسامة ابشر فانت معنا و انت من شيعتنا، اما ترضى ان تكون معنا، قلت بلى يا سيدى فكيف لى ان اكون معكم فقال يا زيد ان الصراط الينا و ان الميزان الينا و حساب شيعتنا الينا و الله يا زيد ان ارحم بكم من انفسكم و الله لكانى انظر اليك و الى الحرث بن مغيرة النضرى فى الجنة فى درجة واحدة .⁽¹⁾
ابو اسامه گفت به حضرت صادق (عليه السلام ) عرض كردم آيا اسم من در جمله اصحاب يمين نوشته شده فرمود آرى . از او نيز نقل شده كه حضرت صادق (عليه السلام ) پرسيد از من ! چند سال دارى ؟ گفتم اينقدر فرمود: ابا اسامه بشارت باد تو را، تو با ما هستى و از شيعيان مائى آيا خشنود نيستى از اينكه با ما باشى . عرض كردم آقاى من چگونه ممكن است مثل من با شما باشد. فرمود اى زيد! صراط، قيامت و ميزان اعمال در اختيار ما است حساب شيعيان ما نيز در دست ما است به خدا سوگند اى زيد! من به شما از خودتان مهربانترم . خدا قسم گويا مى بينم تو و حرث بن مغيره را در بهشت به يك درجه مساوى .


(1) الكنى و الالقاب ، ج 1، ص 4.