در سوره بقره می‌خوانیم: هر زمان كه ميوه‌‏اى بهشتی، به بهشتیان داده شود، مى‌‏گويند...

[گل مريم]

در سوره بقره می‌خوانیم: هر زمان كه ميوه‌‏اى بهشتی، به بهشتیان داده شود، مى‌‏گويند اين همان است كه قبلاً به ما روزى شده بود. این آیه نشانگر چه واقعیتی است؟

قرآن کریم درباره قيامت و توصیف نعمت‌هاى بهشتی که مؤمنان از آن بهره‌مند خواهند شد می‌فرماید: «وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا ... قالُوا هذَا الَّذِي رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ»؛^[1] به كسانى كه ايمان آورده، و كارهاى شايسته انجام داده‌‏اند، بشارت ده كه باغ‌هايى از بهشت براى آنها است كه نهرها از زير درختانش جاری است. هر زمان كه ميوه‌‏اى از آن، به آنان داده شود، می‌‏گويند: «اين همان است كه قبلا به ما روزى شده بود. (ولى اينها چقدر از آنها بهتر و عالی‌تر است)». و ميوه‌‏هايى كه براى آنها آورده می‌شود، همه (از نظر خوبى و زيبايى) يكسانند. و براى آنان همسرانى پاک و پاكيزه است، و جاودانه در آن خواهند بود.

در اين‌جا مانند آيات فراوان ديگر، ايمان و عمل صالح به عنوان دو ارزش مطرح مى‌‏شوند كه همواره بايد در كنار هم و توأمان باشند و هر يک به تنهايى كارساز نيست. به عبارت دیگر؛ می‌توان گفت كه ايمان به منزله روح و عمل صالح به منزله جسم است و خداوند مشترىِ آن عمل شايسته‌‏اى است كه ناشى از ايمان به او باشد و گرنه ارزش معنوى ندارد. همچنين ايمانى كه منشأ اعمال صالحه نباشد ارزشى ندارد و ايمان بدون عمل نمی‌تواند نجات بخش انسان باشد.

در اين‌كه حقيقت ايمان چيست؟ و آيا عمل، جزء مفهوم ايمان است و يا حقيقت ديگرى است، رجوع کنید به مفهوم ايمان، ۱۲۰،درجات ایمان‏، ۲۶۷۱۶.

به هر حال خداوند در اين آيه كسانى را كه ايمان و عمل صالح داشته باشند به چهار نعمت بهشتى مژده می‌دهد. البته حقيقت نعمت‌هاى بهشتى براى ما روشن نيست، ولى براى تفهيم نسبى و ترسيم دورنمايى از آن، در قرآن و احاديث، نعمت‌هاى بهشتى را با نعمت‌هاى اين دنيا مقايسه می‌‏كند و با زبانى كه براى ما قابل فهم باشد آنها را می‌‌‏آورد.