پندهای کوتاه از نهج ‏البلاغه

[فاطمه]

1. اگر خدا شریکی داشت

لو کان لربک شریک لاتتک رسله.
نامه / 31.
ترجمه: اگر پروردگارت شریکی می‏داشت، فرستادگان آن شریک (یعنی پیامبران آن خدا دیگر) نزد تو می‏آمدند.

شرح: خداوند توانائی که ما را، و این دنیای پهناور و پر از زیبائی را، آفریده است، خدایی یگانه و بی همانند است.
تمامی پیغمبرانی که برای راهنمایی افراد بشر، به میان مردم آمده ‏اند، با آن که دینهای گوناگون آورده ‏اند، سخنهایشان درباره خدا، یکسان و همانند بوده است. همه آنها، به پیروان خود گفته‏ اند که: خدا یکی است و شبیه و شریک ندارد.
فرزند عزیز، این را بدان که اگر غیر از پروردگار یگانه و بی شریک، خدا دیگری هم وجود داشت، او را به افراد بشر اعلام دارند، هم مردم را به سوی او دعوت کنند.
ولی در طول میلیونها سالی که از زندگی بشر می‏گذرد، واز میان 124 هزار پیغمبری که برای هدایت مردم آمده‏ اند، هرگز پیغمبری نگفته است:
من، از سوی خدایی، غیر از خدای یگانه، به سوی شما فرستاده شده ‏ام.
همین موضوع، دلیل آشکاری است برای آن که بدانی: خدای تو، و آفریدگار و همه افراد بشر، و خالق این جهان بزرگ، همان خداوند یگانه و بی مانند است که تمام پیغمبران، از او سخن گفته ‏اند و همه افراد بشر را، به سوی او دعوت کرده‏ اند.

   

منبع:

نام کتاب : پندهای کوتاه از نهج ‏البلاغه

نویسنده: هئیت تحریریه بنیاد نهج‏ البلاغه