منازل الاخرة

[گل مريم]

بسم الله الرحمن الرحیم


تألیف مرحوم حاج شیخ عباس قمی

فصل اول: مرگ

اول منزل این سفر، مرگ است.

و این منزل عقبات و جاهای دشوار دارد، اینک ما به ذکر دو عقبه آن اشاره می کنیم:

عقبه ی اول سکرات موت، و شدت جان کندن است: " و جاءت سکرت الموت بالحق ذلک ما کنت منه تحید" (سوره ق آیه ی 19)
و این عقبه ای است بسیار دشوار که شدائد و سختی ها از هر طرف به محتضر رو می کند؛ از طرفی، شدت مرض و درد و بسته شدن زبان و رفتن قوا از اندام، از طرف دیگر ، گریستن اهل و عیال و وداع آن ها با او و غم یتیمی و بی کس شدن بچه های خود، از طرف دیگر، غم جدا شدن از مال و منزل و املاک و اندوخته ها و چیزهای نفیس خود که عمر عزیز خود را صرف آن ها کرده و بوسیله ی زیاد، آن ها را تحصیل نموده بلکه بسا شده که بسیاری از آن ها مال مردم بوده و به ظلم و غضب آن ها را مالک شده و آنگه چقدر حقوق را بر اموال او تعلق گرفته و نداده، حال ملتفت خرابی های کار خود شده که کار گذشته و راه اصلاح آن ها بسته شده؛
و از طرفی ، هول ورود به نشأه ای که غیر
از این نشأه است و چشمش می بیند چیزهایی را که بیش از این نمی دید" فکشفنا عنک غطائک فبصرک الیوم حدید" ( سوره ق،آیه ی 22) می بیند حضرت رسول و اهل بیت طهارت (ص) و ملائکه رحمت و ملائکه غضب را حاضر شده اند تا در باره ی او چه حکم شود و چه سفارش نمایند، و از طرف دیگر ابلیس و اعوان او برای آن که ایمان او را به شک اندازند جمع شده اند و میخواهند کاری کنند که ایمان او گرفته شود و بی ایمان از دنیا بیرون رود، از طرفی هول آمدن ملک الموت که آیا به چه هیئت خواهد بود و چه نحو جان او را قبض خواهد نمود.

شیخ کلینی روایت کرده از: حضرت صادق (ع) که حضرت امیرالمؤمنین(ع) را درد چشمی عارض شد حضرت رسول (ص) به عیادت آن حضرت تشریف برد دید او را، که صیحه و فریاد می کشد، فرمود که آیا این صیحه از جزع و بی تابی است یا از شدت درد است؟
امیر المؤمنین (ع) عرض کرد یا رسول الله من هنوز دردی نکشیده ام که سخت تر از این درد باشد. فرمود یا علی چون ملک الموت نازل شود به جهت قبض روح کافر، با خود بیاورد سیخی از آتش ، پس بیرون کشد روح او را با سیخ، پس صیحه کشد جهنم!
حضرت امیرالمؤمنین (ع) چون این را شنید برخاست و نشست و گفت: یا رسول الله، اعاده فرما بر من حدیث را؛ زیرا که درد مرا فراموشی داد. پس گفت: آیا از امت شما کسی به این نحو قبض روح می شود؟

فرمود : بلی! حاکمی که جور کند و کسی که مال یتیم را به ظلم و ستم بخورد و کسی که شهادت دروغ دهد.