محبت اهل بیت علیه السلام

[صبور]

جاذبه محبّت

محبّت، به خاطر جاذبه‏ اى كه دارد، محبّ را به سوى محبوب جذب مى‏ كندو افكار و عقايد او را در قلب محبّ زنده مى‏ سازد. به اين جهت هر چه محبّت‏ شديدتر باشد، سنخيّت روحى بين محبّ و محبوب بيشتر مى ‏شود.
بر اين اساس اگر محبّت شديد باشد، داراى چنان كششى است كه محبّ ومحبوب را بسوى يكديگر جذب مى‏كند؛ بصورتى كه حالات هر يك از آنان ‏در ديگرى تأثير مى‏ گذارد. در ميان افراد دوقلو كه از محبّت و هماهنگى ‏بيشترى برخوردار هستند و روحيه‏ اى نزديك به يكديگر دارند، تأثيرپذيرى‏ حالات آنان در يكديگر، بيشتر جلوه‏ گر مى‏ شود.
چندى قبل دخترى كه در لندن زندگى مى ‏كرد، ناگهان احساس ناراحتى‏ كرد. او چنان درد مى ‏كشيد و حالاتش چنان بود كه پزشكان تشخيص دادند درد او علامت زايمان است. او را در بيمارستان بسترى كردند و پس از تحقيق‏ معلوم شد كه او شوهر ندارد! معاينات هم نشان داد كه باردار نيست؛ امّا اوهمچنان در تخت بيمارستان بخود مى‏ پيچيد و ناله مى‏ كرد و سراپاى وجودش‏ را عرق سردى پوشانده بود.
چند ساعتى وقت پزشكان را گرفت؛ تا سرانجام آرام شد. لبخندى زد وگفت: راحت شدم. نوزاد پسر است! پزشكان ابتدا گمان گردند كه با يك ديوانه‏ سر و كار دارند؛ ولى پس از تحقيق متوجه شدند كه آثار ديوانگى در او ديده‏ نمى‏شود.
كشف بعدى آن بود كه درست در همان زمانى كه او در لندن دچار درد شده بود و به بيمارستان رفت، خواهر دوقلويش كه در اتريش و شهر »وين« ساكن‏ بود، دچار درد زايمان گرديده و به بيمارستان مراجعه كرده و بسترى شده بودو پس از چند ساعت پسرى از او متولّد شده بود.(1)
اين گونه حالات بر اثر سنخيّت و محبّت شديد در ميان دو نفر است. گاهى‏ بر اثر محبّت شديد، محبّ از تقيّدات مادّى رها مى‏ شود و خود را به محبوب‏ كه فرسنگها راه از او دور است، مى‏ رساند؛ زيرا همان گونه كه گاهى حرارت ‏تب، وسيله خروج روح از جسم و علّت درك مسائل نامرئى مى ‏شود، همين‏ گونه گاهى حرارتِ محبّت، محبّ را از عالم ظاهر خارج مى‏كند و بسوى ‏محبوب مى ‏كشاند.
رسيدن به محبوب و ديدار آن، بر اثر جذبه و كششى است كه در صورت ‏شدّت محبّت ايجاد مى‏شود.
گاهى محبّت باعث كشفهاى علمى مى‏شود؛ زيرا علاقه، ميل شديد، وخواسته قوىِ دانشمندان در كشف مجهولات، يكى از مؤثرترين وسيله‏ هاى‏ نيل آنان به مقاصدشان، مى باشد.
به عبارت گوياتر: محبّت و ميل شديد، آنان را در يافتن مسائل علمى وگشودن مشكلات لاينحل كمك مى‏ كند، و وسيله گشايش روزنه ‏اى براى آنان ‏به سوى مشكلات علمى مى‏ شود و در نتيجه در كشف آنچه در جستجوى آن‏ بوده‏ اند، كامياب مى‏ شوند.