جواب قرآن به منکرین معاد

[صبور]

قرآن کریم در مقابل منکرین معاد جوابی می‏دهد که این جواب دو جنبه دارد، در عین اینکه‏ تکرار مدعاست اقامه برهان بر مدعا هم هست. توضیح (جنبه اول) این است که اگر کسی چیزی را مشاهده کرده است که‏ دیگران مشاهده نکرده‏ اند و دیگران دائما او را تکذیب می‏کنند چه راهی برای‏ بیان دارد جز اینکه دائم قسم بخورد که والله من راست می‏گویم؟ مثلا کسی‏ ادعا می‏کند که من شب که اینجا خوابیده بودم، نیمه‏ شب صدایی شنیدم و هنگامی که بلند شدم دیدم افرادی برای دزدی آمده ‏اند. مرا که دیدند فرار کردند و رفتند. کسی می ‏آید و می‏گوید آقا تو بیخود می‏گویی. چنین فردی چه‏ راهی برای اثبات این مطلب دارد جز اینکه دائم قسم بخورد که به خدا من‏ راست می‏گویم؟

خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله عین همین تعبیر را دارند. ایشان‏ در اوایل بعثت مردم را در تپه " صفا " که یکی از دو طرف سعی صفا و مروه است جمع کردند. در مکه رسم بر این بود که وقتی حادثه مهمی پیش‏ می ‏آمد و می‏خواستند به مردم اعلام کنند، آن کسی که می‏خواست اعلام کند به‏ کوه صفا می‏رفت. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که در دوران قبل از رسالت هم به عنوان امین و صادق و راستگو و مرد فوق‏ العاده و متینی شناخته‏ می‏شدند بالای تپه صفا رفته و مردم را فراخواندند. مردم جمع شدند. به‏ آنها فرمودند: اگر به شما خبر بدهم که من پشت کوهستان مکه رفته ‏ام و دیده‏ ام که یک لشکر جرار قصد حمله به مکه را دارند آیا قبول می‏کنید؟ (مقصود امری است که برای خودم مشهود است) همه گفتند: البته، ما از تو جز راستی و درستی ندیده ‏ایم، تو صادق و امین هستی و سخنت را می‏ پذیریم. وقتی از آنها اقرار گرفتند فرمودند: پس من به شما خبر می‏دهم که ورای این زندگی شما زندگی دیگری هست و آن زندگی دیگر چنین و چنان است، من آنچه را که‏ دیده‏ ام به شما می‏ گویم. ابولهب که عموی پیامبر بود یکدفعه دستهایش را به هم کوبید و گفت: برای یک چنین مطلبی ما را جمع کردی؟! ما خیال‏ کردیم صحبت پول و زندگی است.