ارزش ابر و باد در قرآن‏

[گل مريم]

کتاب : تفسير و شرح صحيفه سجاديه جلد هشتم
نوشته: حضرت استاد حسین انصاریان

اين باد اين خدمت‏هاى بزرگى را كه به طور مداوم انجام مى‏ دهد خودش مى‏ خواهد يا مأمور ديگرى است؟

خود باد شعور تشخيص خدمتگزارى را ندارد، پس از جانب ديگرى مأموريت دارد. آيا فرمانده باد كيست؟

به آياتى از قرآن مجيد در اين زمينه توجه كنيد.

وَ تَصْريفِ الرِّياحِ وَالسَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّماءِ وَالْارْضِ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ» «بقره (2): 164.»

و گرداندن بادها و ابرِ مسخّر ميان آسمان و زمين، نشانه ‏هايى است [از توحيد، ربوبيّت و قدرت خدا] براى گروهى كه مى ‏انديشند.

اين ابرهاى متراكم كه بالاى سر ما در گردشند و ميلياردها تن آب را بر خلاف قانون جاذبه در ميان زمين و آسمان معلق نگاه داشته، و آنها را از هر نقطه به نقطه ديگر مى‏ برند، بى آن كه كمترين خطرى ايجاد كنند، خود نشانه‏ اى از عظمت اويند.

بعلاوه اگر آبيارى و منصب آب دهى آنها نبود در سرتاسر خشكى‏ هاى روى زمين نه قطره آبى براى نوشيدن وجود داشت و نه چشمه و جويبارى براى روييدن گياه، همه جا ويرانه بود و كوير و بر همه جا كوير و بر همه جا خاك مرده پوشيده مى ‏شد، اين نيز جلوه ‏اى ديگر ازعظمت حضرت اوست.

وَ هُوَ الَّذى يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَىْ رَحْمَتِهِ حَتّى إذا اقَلَّتْ سَحاباً ثِقالًا سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَيِّتٍ فَانْزَلْنا بِهِ الْماءَ فَاخْرَجْنا بِهِ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ كَذلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتى‏ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ» «اعراف (7): 57.»

و اوست كه بادها را پيشاپيشِ [بارانِ‏] رحمتش به عنوان مژده دهنده مى‏ فرستد تا هنگامى كه ابرهاى سنگين بار را بردارند، آن را به سوى سرزمينى مرده مى‏ رانيم، پس به وسيله آن باران نازل مى ‏كنيم و به وسيله باران از هر نوع ميوه [از زمين‏] بيرون مى‏ آوريم [و] مردگان را نيز [در روز قيامت‏] اين گونه [از لابلاى گورها] بيرون مى ‏آوريم، [باد، ابر، باران، زمين، روييدن گياهان و انواع ميوه‏ ها را مثل زديم‏] تا متذكّر و يادآور [اراده و قدرت بى ‏نهايت خدا] شويد.

در اين موقع آنها را به سوى سرزمين‏ هاى مرده و خشك و سوزان مى‏ رانيم و مأموريت آبيارى اين تشنگان را بر عهده آنان مى‏ نهيم، و به وسيله آن، آب حيات‏ بخش را در همه جا فرو مى ‏فرستيم، به كمك اين آب انواع ميوه ‏ها را از خاك تيره بيرون مى‏ آوريم.