از اوج آسمان

[صبور]

از اوج آسمان

على اكبرمظاهرى

تقديم به :
اين اثر را به روح بلند امام خمينى تقديم مى كنم كه ((از اوج آسمان )) ما را نظاره مىكند تا ميراثش را چگونه پاس داريم ...
جوانان ، كه تشنگان حقيقت اند
و
معلّمان و مربّيان ، كه پاسداران امانت اند
و
عالِمان و مبلّغان ،كه بيانگر معارف شريعت اند
و
همه آنان كه جوياى سعادت اند...

اشاره
منابع عمده ما، در باب احاديث قدسى ، دوكتاب بوده است :
1. ((الْجَواهِرُ السَّنيَّةُ فِي الاَْحاديثِ الْقُدْسيَّة )).
الشيخ الحُر العاملى (صاحب الوسائل ) /
مؤ سسة الا علمى للمطبوعات / بيروت لبنان .
2. ((كَلِمَةُ اللّهِ)).
السيّد حسن الشّيرازى / دارالصّادق / بيروت لبنان .

[صبور]

مهيّاى سفر

خداوند حكيم به آدمى مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

تَهَيَّاءْ لَلْمَوْتِ قَبْلَ وُرُودِكَ؛ وَلَوْ تَرَكْتُ الدُّنْيا لاَِحَدٍ مِنْ عِبادي ، لَتَرَكْتُها لِلاَْنْبياءِحَتّى يَدْعُوا عِبادي إِلى طاعَتي .⁽⁸⁶⁾


اى فرزندآدم !

پيش از آن كه به مرگ برسى [و به سراغت آيد] مهيّاى پذيرش مرگ شو؛ زيرا اگربنا بود اين جهان را براى كسانى از بندگانم باقى بگذارم ، همانا براى پيامبرانباقى

مى نهادم ؛ تا بندگانم را به عبادت و پرستشم دعوت كنند.

[صبور]

ماه كنعانى من ! مسند مصر آنِ تو شد

وقت آن است كه بدرود كنى زندان ر

هر كه را خوابگه آخر زد و مشتى خاك است

گو چه حاصل كه به افلاك كشى ايوان را؟!

اى مرغ چمن ! از اين قفس ، بيرون شو

فردوس ، تو را مى طلبد، مفتون ش

طاووسى و از ديار يار آمده اى

ياد آورِ روى دوست شو، مجنون شو(87)

[صبور]

اى بسا اينان ...!

خداوند حكيم به آدمى مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

1. كَمْ مِنْ غَنيٍّ قَدْ جَعَلَهُ الْمَوْتُ فَقيرا!

2. وَكَمْ مِنْ ضاحِكٍ قَدْ صارَ باكيا بالْمَوْتِ!

3. وَكَمْ مِنْ عَبْدٍ بَسَطْتُ لَهُ الدُّنيا فَطَغى وَ تَرَكَ طاعَتي حَتّى ماتَ عَلَيْهِ وَ دَخَلَ النّارَ!

4. وَكَمْ مِنْ عَبْدٍ قَتَرْتُ عَلَيْهِ الدُّنْيا فَصَبَرَ وَماتَ وَدَخَلَ الْجَنَّةَ!⁽⁸⁸⁾

[صبور]

اى فرزندآدم !

1. اى بسا ((ثروتمندى )) كه ((مرگ ))، فقيرش كرد!

2. و چه بسا ((خندانى )) كه با ((مرگ ))، گريان شد!

3. و اى بسا بنده اى كه دنيا را برايش گشودم ؛ پس طغيان كرد و طاعت مرا وا نهاد، تابر همان حالتْ مُرد و وارد آتش گرديد!

4. و چه بسا بنده اى كه دنيا را بر او سخت كردم ؛ پس صبورى ورزيد و بر آن حالتْمُرد و وارد بهشت شد!

يك لحظه داغم مى كشى ، يكدم به باغم مى كشى

پيش چراغم مى كشى ، تا وا شود چشمان م

منزلگه ما خاك نى ، گر تن بريزد باك نى

ايوان ما افلاك نى ، اى وصل تو كيوان من

[صبور]

دستان بخشنده

خداوند رحيم به آدمى مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

1. خَزائِني لا تَنْفَدُ اءَبَدا.

2. ويَميني مَبْسُوطَةٌ بالْعَطايا اءَبَدا.

3. وَبِقَدْرِ ما تُنْفِقُ، اءُنْفِقُ عَلَيْكَ.

4. وَبِقَدْرِ ما تُمْسِكُ، اءُمْسِكُ عَلَيْكَ.⁽⁸⁹⁾

[صبور]

اى فرزندآدم !

1. خزائن من ، هرگز تهى نمى شود و دارائيهايم هيچ گاه پايان نمى پذيرد.

2. و دست بخشنده من ، همواره گشوده است .

3. و همان اندازه كه تو [بر ديگران ] انفاق و بخشش كنى ، من نيز بر تو بخشش وانفاق مى كنم .

4. و همان قدر كه تو [بر ديگران ] تنگ بگيرى وبُخل بورزى ، من نيز بر تو تنگ مى گيرم .

[صبور]

اين جهان همچون درخت است اى كرام !

ما بر او چون ميوه هاى نيم خام

سخت گيرد خامها مر شاخ را

چون كه در خامى نشايد كاخ ر

چون بپخت و گشت شيرين ، لب گزان

سست گيرد شاخها را بعد از آن

سختگيرى و تعصّب ، خامى است

تا جنينى كار خون آشامى است

[صبور]

همسويى دل و زبان و كردار

خداوند سبحان به آدمى مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

1. اِجْعَلْ قَلْبَكَ مُوافِقا لِلِسانِكَ وَ لِسانَكَ مُوافِقا لِعَمَلِكَ وَعَمَلَكَ خالِصا مِنْ غَيْري ؛فَإِنّي غَيُورٌ لا اءَقْبَلُ إِلاّ خالِصا.

1. دلت و زبانت ، و زبان و كردارت را موافق و هماهنگ هم قرار ده . و عملت را از رعايت((خالص )) قبول نمى كنم .

2. راستى كه قلب منافق ، مخالف زبان اوست و زبانش ، مخالف كردارش و كردارشبراى غير خداوند است !

[صبور]

دو فرشته

خداوند حكيم به آدمى مى فرمايد:

يَابْن َآدَمَ!

ما تَكَلَّمْتَ بِكَلِمَةٍ وَلا نَظَرْتَ بِنَظْرَةٍ وَلا خَطَوْتَ بِخَطْوَةٍ، إِلاّ وَمَعَكَ مَلَكانِ يَكْتُبانِ لَكَ اءَوْعَلَيْكَ.⁽⁹⁰⁾


اى فرزندآدم !

يى و هيچ نگاهى نمى كنى و هيچ گامى نمى زنى ، مگر آن كه دو فرشته با تو اَند وبه سود تو و يا زيانت ، مى نويسند [هر سخنى بگويى و هر نگاهى بنمايى و هر

گامى بردارى ، دو فرشته ، ماءمور و همراه تو اَند و كردار ستوده ات را به نفع تو مىنويسند و رفتار ناستوده ات را به زيانت مى نگارند].

[صبور]

يارب ! اين بخشش نه حدّ كار ماست

لطف تو لطف خفى را خود سزاس

دستگير از دست ما، ما را بخر

پرده را بردار و پرده ما مَدَر

باز خر ما را از اين نفس پليد

كاردش تا استخوان ما رسيد!

اين دعا هم بخشش و تعليم توست

ورنه در گلخن ، گلستان ، از چه رست ؟