وحی و قران

[تسنیم]

وحي رسالي ، با مفهوم لغوي آن ، تفاوت زيادي ندارد . چه ، اين گونه از وحي نيز ، اعلامي نهايي و ارتباطي غيبي بين خداوند و فرستاده او است و به سه شكل ، تحقق مي‏يابد
چنان كه در اين آيه كريمه آمده است : «وَ مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَآي حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِي بِإِذْنِهِ مَا يَشَآءُ إِنَّهُ عَلِي حَكِيمٌ ؛ و هيچ بشري را نسزد كه خدا با او سخن گويد جز [از راه ]وحي يا از فراسوي حجابي ، يا فرستاده‏اي بفرستد و به اذن او هر چه بخواهد وحي نمايد . آري ، اوست بلندمرتبه سنجيده كار
بر اين اساس ، صورت نخست ، القا نمودن در دل و دميدن در قلب است . صورت دوم ، سخن گفتن از پس پرده با ايجاد صوت در فضا ، آن سان كه به گوش پيامبرصلي الله عليه وآله برسد و گوينده خود ديده نشود .
بدين جهت به كسي كه از پس پرده سخن مي‏گويد تشبيه شده است ، و سوم : فرستادن فرشته وحي ، تا آن را به پيامبر رساند ، به صورتي كه يا آشكارا او را ببيند ، و يا او را مشاهده نكند ولي به رسالت او گوش فرا دهد .
بنابراين ، تمايز وحي رسالي از ساير وحي‏هاي معروف ، منشأ غيبي آن است كه با ماوراي جهان ماده ارتباط برقرار مي‏كند . پس اين نوع وحي نمودن از جهان بالا است ، و همين مسأله ، كساني را كه تمايل به پذيرش فراتر از اين احساس مادي ندارند وادار نمود راه انكار را بر وحي رسالي بگشايند يا آن را به دريافت دروني ناشي از نبوغ يابنده آن ، توجيه نمايند

برگرفته از:سایت ایت الله معرفت