نام كتاب: چهل حديث سيره رضوى
نام مولف: محمد احمديان
شناخت اجمالى امام رضا (عليه السلام)
حضرت امام على بن موسى الرضا (عليه السلام) در 11 ذيقعده سال 148 (و يازدهم ذيحجه سال 153) هجرى قمرى موافق روايت اولى اندكى پس از شهادت حضرت صادق (عليه السلام) در مدينه متولد شد و در روز آخر ماه صفر 203 هجرى قمرى در ايام حكومت ماءمون، توسط وى با خوردن چند حبه انگور مسموم، به شهادت رسيد و مرقد منورش در شهر مقدس مشهد (استان خراسان ) ميعادگاه عاشقان است.
پدر بزرگوارش حضرت امام موسى بن جعفر (عليه السلام) و مادرش تكتم يا نجمه، اروى، سمانه، ام البنين بود كه امام هفتم (عليه السلام) پس از تولد امام رضا (عليه السلام) او را طاهره ناميد.
قال ابراهيم بن العباس:
ابراهيم بن عباس مى گويد:
اءلا ان خير الناسن فسا و ولدا
و رهطا اءجدادا على المعظم اءتتنا به للعلم و الحلم ثامنا
اماما يؤ دى حجة الله تكتم.(عيون اخبار الرضا (عليه السلام) 1: 24 ح 2.)
آگاه باش! همانا بهترين مردم از نظر خودش، پدر و اقوام و نياكانش كسى است كه بانويى به نام تكتم او را بعنوان امام هشتم و براى گسترش علم و حلم و بيان حجت الهى براى ما به دنيا آورده است.
مدت عمر آن بزرگوار 55 سال بود. كه 35 سال بهمراه پدرش، و 20 سال مدت امامت آن بزرگوار در ايام حكومت هارون الرشيد و محمد امين و ماءمون الرشيد عباسى سپرى شد.
مهمترين شاخصه زندگانى ايشان حركت آن حضرت بسوى خراسان در سال 200 هجرى قمرى بود كه ماءمون خليفه عباسى آن حضرت را به خراسان طلبيد، و ولايتعهدى را به آن حضرت تحميل نمود.
امام (عليه السلام) در فرصتهاى مختلف نارضايتى خود را از قبول ولايتعهدى ابراز مى كرد و پرده از فريبكارى هاى ماءمون بر مى داشت كه به همين جهت و به علت توجه مردم به امام رضا (عليه السلام) ماءمون امام را تحمل ننمود و او را به شهادت رساند.