اجرت المثل عبارت است از دستمزد متعارف کارهائی که زن در دوران زناشوئی در خانه مشترک انجام داده و قصد نداشته که زحماتش را رایگان در اختیار شوهر قرار بدهد. فرض قانونگزار این است که وقتی شوهر خواستار طلاق می شود ، زن پس از طلاق امنیت از دست می دهد و اغلب مسکین و بی سرپناه رها می شود. به منظور جبران این ظلم که بر زن می رود و ناشی از حق مطلق شوهر بر طلاق در قوانین کشور است، خواسته اند با استفاده از فقه اسلامی، سوای مهریه و نفقه ایام عده ( سه ماه و ده روز) ، شوهر را مکلف به پرداخت مبلغی با عنوان “اجرت المثل” کنند.