جايگاه تبليغ
تبليغ چيست ؟
((تبليغ ))، رساندن پيام است ، با استفاده از ابزار مناسب و مؤ ثر.
در جهان امروز، براى جذب انسان ها به افكار و عقايد مختلف تبليغات وسيعى صورت مى گيرد و صاحبان مكاتب برآنند تا با استفاده از تبليغ مناسب ، مردم را پيرو خويش سازند و انديشه هاى خود را بر آنان تحميل كنند.
اما در اسلام ، مراد از تبليغ ، آشنا نمودن مردم با احكام اسلامى و معارف الهى و بشارت دادن مؤ منان و انذار و هشدار مخالفان است . در قرآن كريم براى تبليغ ، كلماتِ ((انذار))، ((بلاغ ))، ((تبشير))، ((تخويف ))، ((هدايت ))، ((ارشاد))، ((دعوت )) و ((امر به معروف و نهى از منكر)) آمده است كه هر يك به بُعدى از ابعاد تبليغ ، اشاره دارد.
بلاغ
(الذّين يبلغون رسالات اللّه و يخشونه و لايخشون احداً الاّ اللّه )(احزاب /39.)
((... آنان كسانى هستند كه رسالت هاى الهى را مى رسانند و از خدا مى ترسند و از هيچكس جز او نمى ترسند.))
انذار و تبشير
(و ما ارسلناك الاّ مبشراً و نذيراً)( اسراء/105.)
((و ما تو را نفرستاديم مگر بعنوان بشارت دهنده و ترساننده .))
تخويف
(و ما نرسل بالايات الاّ تخويفاً)( اسراء/59.)
((و ما معجزات و آيات را تنها براى اين مى فرستيم كه مردم از خدا بترسند.))
هدايت و ارشاد
(يهدى الى الرشد فامنّا به )( جنّ /2.)
((قرآن به خير و صلاح هدايت مى كند، بنابراين به آن ايمان آورديم .))
دعوت
(قال ربّ انّى دعوت قومى ليلاً و نهاراً)( نوح /5.)
((نوح گفت : خدايا من شب و روز قومم را دعوت كردم .))
امربه معروف ونهى از منكر
(ياءمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر)(توبه /71.)
((مردان و زنان با ايمان به نيكى دستور مى دهند و از زشتى باز مى دارند.))