نسل امروز و غیبت امام غائب

با این دیدگاه باید این سوال را نیز در ذهنمان جواب بدهیم که اگر ما در عصر حضور امامان معصوم(علیهم السلام) زندگی می کردیم، به درک و دریافت شایسته ای از جایگاه ایشان رسیده بودیم و یا مانند مردمان آن زمان زمینه غربت و انزوای ائمه(علیهم السلام) را فراهم می کردیم؟


در واقع تا وقتی که مردم نسل‌های بعدی نیز همان فرهنگ و روحیه را داشته باشند، به اندازه مردم عصر ائمه(علیهم السلام)، در زمینه‌سازی برای غیبت امام دوازدهم(علیه السلام) شریک‌اند. ولی اگر این روحیه و منش جمعی گردش کند و ضرورت و الزام حضور امام معصوم در متن جامعه و در راس اداره امور مردم را درک کند و فرهنگ حاکم بر جامعه انسانی برای آمدن آن رهبر آسمانی مضطر و متضرع شود، خداوند بنا بر لطف خود و به واسطه سنن و قوانین خویش، سعادت حضور و ظهور امام مهدی(علیه السلام) را از مردم دریغ نمی‌کند.

پی نوشت:
[1] . از نظر علمای جامعه شناسی، این مطلب ثابت شده که همان طوری که فرد دارای روح است. جامعه هم روح دارد. هر جامعه ای دارای فرهنگی است که آن فرهنگ "روح جامعه" را تشکیل می دهد.(مطهری پیرامون انقلاب اسلامی، ص 36)
[2] . مطهری، بحار جامعه و تاریخ، ص25
[3] . مجلسی، بحارالانوار، ج 52، ص313، ح6.
[4] . نعمانی، کتاب الغیبه، ص 235 و 236، ح23.

[5] . مجلسی، بحار الانوار، ج 68، ص262، ح4.
زهره رجب زاده
بخش مهدویت تبیان