صرف:
(اسم) در آن ابدال صورت گرفته ,اصل آن سمو, حذف حرف علة و آن لام الفعل هست که تبدیل شده به همزه ی وصل, و دلیل واو جمعش بر أسماء ( أسماو) , أسامی(أسامو) و مصغرش سمیّ (سموی) که در آن اعلال به قلب رخ داده است.
(الله): اصل آن ألإلاه, منتقل شده حرکت همزه به سوی لام تعریف، سپس ساکن شده و حذف شده الف اولی برای التقاء ساکنین و ادغام شده لام در لام دومی.
و حذف الف بعد لام دوم برای کثرت استعمال.
(الرحمن) صفت مشتقة از صیغه مبالغه, وزن آن فعلان از فعل رَحِمَ یَرحَمُ باب فَرِحَ
(الرحیم) صفت مشتقة از صیغه مبالغه, یا صفت مشبهة به اسم فاعل وزن آن فعیل از فعل رَحِمَ یَرحَمُ