ای رمضان از تو شرف یافته

[فاطمه]

ای رخ تو در رمضان بدر ما هر سر موی تو شب قدر ما
دیده که بی نور تو شد کور به سر که نه در پای تو، در گور به
بعد علی شاخص عترت توئی وارث میراث نبوت توئی‏
مصلحت ملت اسلام و دین کرد تو را گوشه عزلت نشین‏
هیچ گذشتی چو گذشت تو نیست آنکه ز شاهی بکشد، دست کیست‏
صبر هم از صبر تو بی تاب شد کوزه شد و زهر شد و آب شد
بعد شهادت نکشید، از تو دست تیر شد و بر تن پاکت نشست‏
سبزه بر آمد ز گلستان دین تا رخ سبز شد از زهر کین‏
ریشه دین گشت همایون درخت تا ز تو خورد آن جگر لخت لخت‏
ملت اسلام که پاینده باد مشعل توحید که تابنده باد
هر دو رهین خدمات تواند شکر گزارنده ذات تواند
تا ابد ای خسرو والا مقام بر تو و بر دین محمد (ص) سلام‏
کلک ریاضی که گهر ریز شد زان نظر مرحمت‏ آمیز شد


ریاضی یزدی.