تا شهدا؛ سبزعلی خداداد فروردین سال 1338 در روستای هکته پشت در شهرستان بابل به دنیا آمد.
وی دوره ابتدایی را در دبستان روستای زادگاه خود گذراند و چندی بعد برای ادامه تحصیل به شهرستان
بابل رفت و مقطع دبیرستان را در رشته فرهنگ و ادب تحصیل کرد.
سبزعلی در سال 1357 به علت شرکت مستمر در فعالیتهای انقلابی از ادامه تحصیل بازماند و موفق
به اخذ مدرک دیپلم نشد. در همین سال فعالیتهای او به اوج خود رسید تا اینکه انقلاب اسلامی به
رهبری امام خمینی(ره) به پیروزی رسید. بعد از انقلاب به همراه شهید بزاز و دیگر دوستان انقلابی
برای حفظ دستاوردهای مقدس انقلاب علیه گروهکها و احزاب ضدانقلاب مبارزه میکرد.
با شروع توطئه ضدانقلاب در غرب کردستان، خداداد دورههای آموزش عمومی و تخصصی را در سال
1359 در بسیج بابل فرا گرفت. همان سال به همراه اولین گروه اعزامی از شهرستان بابل به کردستان
اعزام شد و در منطقه سنندج، سقز، بانه و سردشت فعالیتهای گسترده ای داشت. مدتی نیز به
عنوان فرمانده تیپ در منطقه سردشت ایفای نقش کرد و در تاریخ 6 آذر 1359 به شهر بابل بازگشت.
با بازگشت از منطقه کردستان بلافاصله در تاریخ 21 آذر همان سال به عضویت رسمی سپاه پاسداران
انقلاب اسلامی درآمد و بعد از مدتی در اوایل سال 1360 به سپاه پاسداران تهران منتقل شد.
مدتی را در واحد نهضتهای آزادیبخش سپاه در تهران به عنوان مسئول آموزش نظامی خدمت کرد و بعد
از آن دوباره به سپاه بابل منتقل و در واحد عملیات سپاه بابل مشغول فعالیت شد. وی در سال 1360
ازدواج کرد.
در این زمان با اینکه در سپاه بود و گاهی هم به مأموریت میرفت ولی به پدرش در کنار کشاورزی کمک
میکرد و اگر کس دیگری نیاز به کمک داشت به کمک او میشتافت. مدتی از ازدواج او نگذشته بود که
قصد عزیمت به جبهههای جنوب کرد.
بعد از مراجعت از جبهههای جنوب در سپاه بابل مشغول شد و در همین سال خداوند به او فرزند
دختری عطاء کرد که نامش را «فاطمه» گذاشت.
وی بار دیگر قصد عزیمت به جبهههای جنگ را داشت و قبل از آن در تاریخ 5 شهریور 1362 وصیت نامه
خود را نوشت.
در عملیات قدس 1 و عملیات والفجر 4 با مسئولیت فرماندهی گردان مسلم بن عقیل(ع) شرکت کرد
. در عملیات والفجر 4 از ناحیه سر مورد اصابت ترکش قرار گرفت و پس از بهبودی در عملیات والفجر 4
به عنوان فرمانده تیپ 2 در یکی از محورهای عملیاتی لشکر ویژه 25 کربلا شرکت کرد.
در این عملیات مسئولیت هدایت چهار گردان ابوالفضل(ع)، امام سجاد(ع)، قمر بنی هاشم(ع) و
امام موسی کاظم(ع) را بر عهده داشت.
بعد از شش ماه در تاریخ 17 اسفندماه 1362 به بابل بازگشت اما باز طاقت ماندن در پشت جبهه را
نداشت و دیری نپایید برای چندمین بار در تاریخ 27 فروردین ماه 1363 به سوی جبهه شتافت. این بار
همسر و فرزندش را برای سهولت کار به اهواز برد تا کمتر به زادگاهش بابل بیاید.