این سنگ روز قیامت به ایمان و پیمان خلائق شهادت و گواهی خواهد داد، در کتاب «الکافی» جلد 4 صفحه 223 آمده است که اثر قدمهای حضرت ابراهیم(ع) بر روی حجرالأسود حک شده است که با دقت اهل ایمان این آثار فهمیده میشود، همچنین یک روایت در کتاب «من لایحضره الفقیه» جلد 2 صفحه 192 میفرماید: حضرت آدم(ع) نزد حجرالأسود توبه کرد و توبهاش آمرزیده شد.
در کتاب «اکمال الدین و اتمام النعمة» جلد 1 صفحه 298 حدیث 5 روایت معروفی نقل شده است که میفرماید: این سنگ موقعی که از بهشت بر زمین نازل شد، سفیدتر از برف بود تا اینکه به مرور زمان بر اثر گناهانی که از بنی آدم سر زد، این سنگ رنگ سیاهی به خود گرفت، مشابه این روایت در «علل الشرایع» جلد 2 صفحه 426 حدیث 7 آمده است: این سنگ سفیدتر از شیر بود که بر اثر لمس کردن گناهکاران و منافقان سیاه شده و در برخی از روایات، درباره اهل شرک آورده شده است.
در کتاب «الحتجاج» جلد 2 صفحه 316 ماجرایی را تعریف میکند که به چندین طریق دیگر نیز از منابع شیعه نقل شده است که حجرالأسود به امامت امام سجاد(ع) شهادت داده است، در منابع اهل سنت به طرق مختلفی روایت شده است که این سنگ را آثار گناهان افراد سیاه کرده است، ولی «ابن خلیفه» اولین شخصی است که انگشت رد بر این روایات گذاشته است و این روایاتی را که گناهان آن را سیاه کرده، رد کرده است، این بحث در کتاب «المحصول فى علم اصول الفقه» فخر رازی از فقهای اهل سنت در صفحه 432 نقل کرده است، البته در روایات متواتری هم در منابع شیعه و هم در منابع اهل سنت آمده است که حجرالأسود دو گوش و دو چشم بینا و شنوا دارد که همه پیمانهای اهل توحید را ضبط کرده و در روز قیامت بر له یا علیه افراد شهادت میدهد.