معارفی از سوره های قرآن (سوره شعراء)

[دژدان]

مـــعــارف قــــرآن
جــلــد 4
نــویـــسـنــده: جــمــعــے از نــویــســنــدگـان
فــــصــــل هفـــتـم
مــعــارفــے از ســــوره شــعــراء

[دژدان]

حقيقت قلب سليم‌

---

الف- قسى و سخت‌
ب- بيمار
ج- گناهكار

د- منحرف‌

«انْ تَتُوبا الَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُما»
اگر شما به سوى خدا توبه آريد، به نفع شماست، چون دلهايتان منحرف شده است.

ه- مردّد

«وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فى‌ رَيْبِهِمْ يَتَرَدُّونَ»
و دلهايشان در شك و ترديد افتاد، در نتيجه آنها در شك خود سرگردانند.

و- متعصب‌

«اذْ جَعَلَ الَّذينَ كَفَرُوا فى‌ قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ»
زمانى كه كافران در دلهاى خود تعصب قرار دادند.

ز- سالم‌

با توجه به آيات مزبور، روشن مى‌شود كه قلب سليم، قلبى است كه از آفات ياد شده همانند غفلت، تكبر، سركشى، و ... در امان باشد. چنين قلبى مى‌تواند حرم امن الهى بوده، در قيامت به حال انسان مفيد باشد.

ادامه:پابرهنگان‌

1398/03/04
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

پابرهنگان‌

---

«قالُوا انُؤْمِنُ لَكَ وَ اتَّبَعَكَ الْارْذَلُونَ قالَ وَ ما عِلْمى‌ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ انْ حِسابُهُمْ الَّا عَلى‌ رَبّى‌ لَوْ تَشْعُرُونَ وَ ما أَنا بِطارِدِ الْمُؤْمِنينَ» (شعرا، آيات 111- 114)
گفتند: آيا ما به تو ايمان آوريم، در حالى كه افراد فرومايه و كم ارزش از توپيروى كرده‌اند.(نوح) گفت: من چه مى‌دانم (و چه كار دارم) كه آنان (در گذشته) چه كارى مى‌كرده‌اند. حساب آنان تنها با پروردگار من است اگر شما مى‌فهميد! و من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم كرد.

يكى از معيارهاى ارزيابى يك مصلح يا يك مكتب، بررسى شخصيت طرفداران آن است. اگر اين طرفداران و پيروان، انسانهايى #باتقوا، #بصير، #حق‌شناس، #صالح، #خادم و #برخوردار_از_مكارم_اخلاق باشند، معلوم مى‌شود كه آن مصلح و آن مكتب بر مبناى حق و خير است و برعكس اگر افرادى بدسابقه، فاسد، شرور، ظالم، جاهل و نادان باشند، معلوم مى‌شود آن مصلح و آن مكتب بر مبناى حق و خير نيست. بزرگان قوم نوح كه خود مترف و فاسد بودند به ارزيابى اطرافيان نوح پرداختند، ولى مبناى ارزش آنان غلط بود.
آنان پول، ثروت، مقام و موقعيت اجتماعى و ظاهرى را ارزش مى‌دانستند و افرادى را كه به شغلهاى‌ پايين اشتغال داشتند جزو افراد شريف و خوب نمى‌شمردند، بلكه آنان را، اراذل، پست و بى‌هويت مى‌دانستند.
آنان پول، ثروت، مقام و موقعيت اجتماعى و ظاهرى را ارزش مى‌دانستند و افرادى را كه به شغلهاى‌پايين اشتغال داشتند جزو افراد شريف و خوب نمى‌شمردند، بلكه آنان را، اراذل، پست و بى‌هويت مى‌دانستند.

ادامه دارد...

1398/03/05
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

پابرهنگان

---

پيامبران و پابرهنگان‌ در طول تاريخ، پيامبران با دو طبقه عمده برخورد داشته‌اند، اول كاخ‌نشينان و قدرتمندان كه بيشتر جبهه مخالف را تشكيل داده‌اند و عده قليلى از آنان به پيامبران ايمان آورده‌اند، آن عده قليل نيز يا ثروتمندان و قدرتمندانى بوده‌اند كه در همان حال اخلاق كوخ‌نشينى داشته‌اند و يا در آنان انقلاب فكرى حاصل شده است.
در جامعه‌هاى فاسد همچون زمان نوح همه اقدامات و فريادهاى حق‌طلبانه محرومان نيز جرم و جنايت محسوب مى‌شود و زندانها و محاكم قضايى پر از افرادى است كه به جرم حق‌خواهى و قيام عليه ظلم و ستم محكوم شده و يا متّهمند.
پاسخ حضرت نوح به مترفين و مرفّهين بى‌درد اين است كه وظيفه من دعوت انسانها به سوى انسانيت و فضيلت است؛ بر فرض كه اين پيروان در گذشته آدمهاى خوبى نبوده‌اند، ولى حالا ايمان آورده و در مسير كمال واقع شده‌اند و من به گذشته آنها نه علم دارم و نه كار دارم، چه اينكه خداوند هم خود به گذشته آنان آگاه است و هم خود به حساب آنان مى‌رسد. من به عنوان يك مصلح بايد حال و آينده را اصلاح كنم. اينان به من ايمان آورده‌اند، من حق ندارم مؤمنان را طرد كنم، بلكه بايد آنان را بپذيرم و در پيمودن مدارج كمال يار آنان باشم.

ادامه دارد...

1398/03/06
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

پابرهنگان

---

دوم كوخ‌نشينان و پابرهنگان؛
اغلب طرفداران پيامبران از اين طبقه بوده‌اند و پيامبران نيز نجات آنان از يوغ ظلم و ستم كاخ‌نشينان را در صدر برنامه‌هاى خويش قرار داده‌اند. در بررسى نهضتهاى حق‌طلبانه و الهى، هميشه گروه اول در مقابل پيامبران و گروه دوم را همراه پيامبران و مصلحان مى‌بينيم و از اينجاست كه مى‌توان فهميد اگر نهضتى ادعاى حق‌ طلبى داشته باشد، ولى پيروانش از طبقه كاخ‌نشين باشند، بايد در صداقت آن شك كرد و هرگاه پابرهنگان مؤمن و كوخ‌ نشينان مجاهد از سوى سران نهضتى طرد شدند و مورد بى‌مهرى قرار گرفتند، بايد باور داشت كه نهضت و انقلاب، استحاله شده و حق از آن رخت بر بسته و باطل جايگزين آن شده است، گرچه داعيه حق‌طلبى و فرياد حق‌خواهى‌شان بلند باشد.

ادامه:شاعران در چشم‌انداز قرآن‌ 

1398/03/07
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

شاعران در چشم‌انداز قرآن‌

---

«وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغاوُونَ الَمْ تَرَ انَّهُمْ فى‌ كُلِّ وادٍ يَهيمُونَ وَ انَّهُمْ يَقُولُونَ ما لا يَفْعَلُونَ الَّا الَّذينَ امَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ ذَكَرُوا اللَّهَ كَثيراً وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدَ ما ظُلِمُوا وَ سَيَعْلَمُ الَّذينَ ظَلَمُوا اىَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ» (شعرا، آيات 224- 227)
شعرا كسانى هستند كه گمراهان از آنان پيروى مى‌كنند. آيا نمى‌بينى كه شاعران در هر وادى سرگشته‌اند و چيزهايى مى‌گويند كه خود عمل نمى‌كنند؟ مگر آنان كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند و خدا را فراوان ياد نمودند و چون مورد ستم واقع شدند، به دفاع از خويشتن برخاستند و آنها كه ستم كردند بزودى خواهند دانست كه به چه بازگشتگاهى باز مى‌گردند.

مشركان مكه، با توجه به تأثير عميق قرآن و آهنگ خاصّ و موزون برخى از آيات، آن را شعر و پيامبر اسلام را شاعرى زبردست تلقى مى‌كردند. آيه مزبور با معرفى شاعران گمراه، بطور كنايه، نسبت شاعرى را از پيامبر اكرم (ص) نفى مى‌كند.

ادامه:استدلالهاى(آيات 224_227)

1398/03/08
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

استدلالهاى(آيات 224_227)

---

الف- بيشتر افراد كوته‌ فكر كه به تصورهاى موهومى دل خوش كرده‌اند، از شاعران‌ غير متعهد پيروى مى‌كنند، ولى افرادى كه از پيامبر(ص) پيروى مى‌كنند، به منظور رشد يافتن و رسيدن به واقع و درك حقيقت است.

ب- شاعران بيشتر بر اساس تخيّل شعر مى‌سرايند و هيچ قيد و بندى ندارند و حدّ و مرزى نمى‌شناسند، ولى‌ پيامبر اسلام سنجيده و حكيمانه و بر اساس وحى سخن مى‌گويد!
«وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‌ انْ هُوَ الَّا وَحْىٌ يُوحى‌»

ج- كردار شاعران با گفتارشان تطبيق نمى‌كند، چيزهايى مى‌گويند كه با عملشان هماهنگ نيست، ولى پيامبر اسلام(ص) هر چه مى‌گويد در عمل بدان پايبند است.
با اين سه دليل، ثابت مى‌شود كه پيامبر(ص) شاعر نيست.

ادامه:شعر و شاعران از ديدگاه قرآن‌

1398/03/09
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

شعر و شاعران از ديدگاه قرآن‌

---

قرآن با شعر و شاعران مخالف نيست و شعر را از آن جهت كه شعر است، نكوهش نمى‌كند و شاعران را به جرم شاعر بودن، به باد انتقاد نمى‌گيرد؛ بلكه ارزيابى قرآن در اين مورد بر اساس هدفها و جهت گيری هاست قرآن شعرى را نكوهش مى‌كند كه بى‌معنا باشد و با شاعرانى مخالف است كه از حق رو برگردانده و راه فساد در پيش گيرند.
اما شاعرانى كه در جهت احياى آرمانهاى مكتبى، حرّيت، عدالت و مبارزه باستمگرى شعر مى‌سرايند، در رديف مجاهدان راه خدا قرار مى‌گيرند، به همين جهت، قرآن اين دسته را از دسته اول جدا كرده و چهار صفت برايشان مى‌شمارد:
ايمان، عمل صالح، ذكر پيوسته خدا و برائت از ظالمان.
علّامه امينى مى‌گويد:
«در اين آيات، نكوهش درباره شاعران متعهد نرسيده است و تنها مراد اين آيات اين است كه شاعران باطل‌سرا را مذمت كند. چه آنكه شعر با امواج نامرئى كه به وجود مى‌آورد، در روح شنونده اثر مى‌گذارد. قرآن مى‌خواهد جلوى اين اثرهاى نامطلوب را بگيرد.»

پایان سوره

1398/03/11
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

پرسش ها

1- اندوه بزرگ پيامبر(ص) چه بوده است؟

2- چرا پيامبران با داشتن عصمت، درخواست مى‌كنند كه خداوند در روز قيامت آنان را رسوا نسازد؟

3- قلب سليم چگونه قلبى است؟

4- قرآن مجيد، چه اوصافى را براى قلب برشمرده است؟

5- برخورد مترفان قوم نوح در رابطه با پيروان آن حضرت (ع) و جواب حضرت نوح (ع) چه بود؟

6- قرآن، چگونه نسبت شاعرى را از پيامبر اسلام نفى مى‌كند؟

7- چه شاعرانى مورد نكوهش قرآن قرار گرفته‌اند؟