حضرت امام رضا علیه السّلام فرمودند :


كانَ أبي عليه‏السلام، إذا دَخَلَ شَهرُ الُمحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكا، وكانَتِ الكَآبَهُ تَغلِبُ علَيهِ حَتّى تَمضِيَ عَشرَةُ أيّامٍ، فإذا كانَ يَومُ العاشِرِ كانَ ذلكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ وحُزنِهِ وبُكائهِ،
و يَقولُ: هُوَ اليَومُ الَّذي قُتِلَ فيهِ الحُسَينُ.


چون ماه محرّم مى‏‌رسيد كسى پدرم (امام کاظم) را خندان نمى‌‏ديد، غم و اندوه بر او چيره بود، تا آن كه ده روز مى‏‌گذشت، روز دهم (عاشورا) روز سوگوارى و اندوه و گريه او بود،
و مى‏‌فرمود: عاشورا، روزى است كه حسين عليه‌‏السلام در آن كشته شد.


منبع :
وسائل الشيعه، جلد 10، صفحه 394.