آن گاه در وصف آن ادامه مى دهد كه:
يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ
همان روزى كه به سوى آتش شعله ور دوزخ رانده مى گرديد و در همان حال با اين پندار كه روى برتافتن و فرار برايتان سودبخش خواهد افتاد، از آتش روى برمى تابيد و مى گريزيد...
مَا لَكُمْ مِنْ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ
امّا به زودى درخواهيد يافت كه هيچ حمايتگر و نگاهدارنده اى در برابر عذاب و آتش دوزخ برايتان نيست.
وَمَنْ يُضْلِلْ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
و كسى را كه خدا به كيفر بدرفتارى و حق ناپذيرىاش به حال خود واگذارد و گمراه سازد، براى او هيچ راهبر و راهنمايى نخواهد بود و كسى نمى تواند او را به سوى بهشت پرطراوت و دل انگيز خدا هدايت كند.
تفسیر مجمع البیان