کتاب زهر سرچشمه همه این مطالب برای کلیه قبالیان و بعل شمیان است. هنوز پنجاه سال از پیدایش این کتاب در اسپانیا نگذشته بود که قبالیان تلمودی آن را در هوا گرفتند و بلعیدند. قبالیان می گویند امکان ندارد انسانی بدون تأیید الهی بتواند چنین کتابی را بنویسد. از این رو آن را مثل تورات مقدس شمردند. این کتاب تأخیر خود را در دگرگونی و تحول شعائر دینی گذاشت. میمونیه می گفت انسان جزء کوچکی از کائنات است و جاودانگی او منوط به درجه ترقی عقل فعال اوست. پیروان زهر اظهار داشتند که انسان اشرف و سرور موجودات است و جاودانگیش منوط به فنای اوست. بدین ترتیب، فنا را علت جاودانگی معرفی کردند.
با این حال، همه این فرقه ها از تلمود آب می خوردند و بعل شمی سرانجام در پشت پرده به صورت یک هیأت سری و ماسک دار قبالی رسوب می کند.