مشاعره عاشورایی(مسابقه ای با جایزه)

[گل مريم]

سلام دوستان و بزرگواران شهر نورانی قرآن

در این تاپیک به مشاعره شعرهای عاشورایی و محرم میپردازیم. إن شاءالله

توجه: به سه نفر از دوستانی که در مشاعره شرکت فعالی داشته باشند در پایان ماه محرم به قید قرعه جایزه تعلق میگیرد.

[صبور]

رفتیم به ناکجا، به جایی که تو راست
گفتیم تو را به هر بهایی که تو راست

خفتیم چو برگ سبز بر آب روان
امید به خاک کربلایی که تو راست

[غزال رمیده]

تـشنه لـب در کربـلا غوغا بپا کردی حسین

جان خود را هـم برای دین فـدا کردی حسین

لحظه آخرکه آن نامــرد خنجـر را کــشـید

جای نفرین، زیر لب او را دعا کردی حسین

تا که دیدی پشت زینب از مصیـبت گشته خم

مادرت زهـرای اطــهـر را صدا کردی حسین

[گل مريم]

نظاره کرد چو «شمس الشّموس» بی‌سر را
به گوش گوش فلک، ناله ناله یا رب ریخت

جهان برای همیشه سیاه شد چون شب
ز چشم‌های ترش هرچه داشت کوکب ریخت

چه بود نیّت ناآشکار ساقی غم؟
که جام زینب غم‌دیده را لبالب ریخت

کشاند کرب و بلا را به شام و بام فلک
هزار فصل طراوت به باغ مذهب ریخت

زبانه‌های کلامش به جان دم‌سردان
شراره‌ها شد و آتش‌نشانی از تب ریخت

اگر همیشه ببارند ابرهای جهان
نمی‌رسند به آن اشک‌ها که زینب ریخت

سعید بیابانکی

[غزال رمیده]

نیستان درنیستان داغداری
بلور اشک و آه و سوگواری

سری بر نیزه و آهی به سینــه
برایم مانده تنها یادگـــاری


غلامرضا کاج

[گل مريم]

با حرف ت باید شروع میشد.



يك طرف مير عرب در خاك و خون بى سرشده
يك طرف مهد بلا گهواره اصغر شد
أناَمجنون الحسين -أناَمجنون الحسين - أناَمجنون الحسين(2)
هاله ‏اى بر چهره از نور خدادارد حسين
جلوه هر پنج تن آل عبادارد حسين
آشناى عشق را بى ‏آشنا گفتن خطاست
در غريبى هم هزاران آشنا دارد حسين(2)
أناَمجنون الحسين -أناَمجنون الحسين - أناَمجنون الحسين(2)
بر مشامم مى ‏رسد هر لحظه بوى كربلا
بر دلم ترسم بماند آرزوى كربلا
تشنه آب فراتم اى اجل مهلت بده
تا بگيرم در بغل قبر شهيد كربلا (2)
أناَمجنون الحسين -أناَمجنون الحسين - أناَمجنون الحسين(2)

[صبور]

نگران بودم از این لحظه وآمد به سرم

زینب و روز وداع تو!؟ امان از دل من

این همه رنج و بلا دیدم و چشمم به تو بود

تازه با رفتنت آغاز شده مشکل من

[صبور]

ناگهان معرکه‌ی دور و برت ساکت شد

کاش دست از سرت ای دلبر من! بردارند

چیست در دست سیاهی؟ نکند ...! یازهرا !

یعنی این مردم بی‌رحم چه در سر دارند؟

آن سیاهی به تو نزدیک شد و زانو زد

چشمهای من از این صحنه سیاهی رفتند

[ملکوت]

داغ علی اصغر و عباس و اکبرت
غمهای اعظم تو مرا میکشد حسین

از قتلگاه تو چه بگویم؟ حکایتِ
انگشت و خاتم تو مرا میکشد حسین

[غزال رمیده]

نه تنها تیر و تیغ و سنگ بوده
سر پیراهن تو جنگ بوده

ولی شرمنده زینب دیر فهمید
که انگشتر به دستت تنگ بوده

سید حمید رضا برقعی

[ملکوت]

هرگز كسى چون من تن بى سر نبوسيد
بوسيدم آن جايى كه پيغمبر نبوسيد
حيدر نبوسيد, زهرا نبوسيد
حتى نسيم صحرا نبوسيد
وقتى كه در درياى خون زينب شنا كرد
لب را به رگ هاى برادر آشنا كرد
گفت اى برادر كو رإس پاكت
بينم چسان من, غلطان بخاكت
اين سر كه ريزد از لبش شهد حلاوت
فردا به نوك نى كند قرآن تلاوت
با اين كه اين سر, مشكوه نور است
مهمان سرايش, كنج تنور استش