چهره درخشان حضرت بقية الله الاعظم عليه السلام

**گل مريم** · 2013_06_08, 06:00 PM

چهره هاى درخشان چهارده معصوم عليهم السلام
مؤلف : سيد عبدالله حسينى دشتى

او مى آيد!

از وراى قرون ، چون كوهى استوار از صبر، از اسبى راهوار از عزم مى آيد.
در دستان آسمانيش ، براى سركوبى نامردمان شمشير مى خروشد، و براى هدايت مردمان ، قرآن مى درخشد.
مى آيد؛
چون شهابى درخشان در تيره ترين شب بشريت مى آيد؛
چون قامت بلند راستى در جنگل هراس انگيز ناراستى ها.

عمامه محمّد صلّى الله عليه و آله و سلم بر سر، پيراهن محمّد صلّى الله عليه و آله و سلم در بر، پاى افزار محمّد صلّى الله عليه و آله و سلم در پا، قرآن محمد صلّى الله عليه و آله و سلم در سينه و شمشير اميرالمؤمنين على عليه السلام در كف ؛ با مهر زهرا و صبر حسن و شجاعت حسين و عبادت سجاد و علم باقر و صدق صادق و بردبارى كاظم و رضاى رضا و جود جواد و هدايت هادى و هيبت عسكرى مى آيد.

سراپا نما نبوت و ولايت است ، تمام پيامبران را در خويش دارد؛ چون آدم آدميتى نو را بنياد مى دهد، چون نوح با كوله بار صدها سال درد و ستم كشى بر پشت ، خدا را بر كافران مى خواند، چون ابراهيم نداى توحيد درمى دهد و بت ها را سرنگون مى كند، چون موسى بر فرعونيان ستمگر مى شورد، چون عيسى انسانيت مرده را زنده مى سازد و چونان محمّد صلّى الله عليه و آله و سلم صلاى فلاح عالميان برمى دارد.

آيينه پرستش حق ازلى است آنگاه كه به نماز مى ايستد، و طنين وحى پيامبران در گفتار او چون به موعظه مى نشيند؛ فريادش قرون را درمى نوردد و شمشير خشمش فرعونيان را براى ابد در هرم نابودى دفن مى كند.

قيامش كه هم سنگ قيامت است ، قيامت دنيا را برمى انگيزد، و ظهورش كه مظهر ديانت است دين را بر جهان حكمفرما مى سازد؛ دستانش كه شاخه هاى پربار درخت امامت است زمين را به آسمان پيوند مى زند و گفتارش كه قرين وحى خداست فرشتگان را به همسايگى انسان مى خواند.

چون برمى خيزد ضلالت به خاك مى افتد، و چون سر برمى دارد هدايت قيام مى كند؛ قيامش مصلح تباهى هاست و نامش مرگ نامردى ها؛ آغازش ‍ پايان جباران است و دوامش استمرار صلاح درستكاران ، غيبتش شب يلداى مشتاقان ستمديده اوست و ظهورش صبح راستين محبان به جان رسيده او.

سيطره حكومت الله را بر جهان تثبيت مى كند و ژرفاى معناى ناشناخته خلافت انسان را بر جهانيان آشكار مى سازد؛ وجودش آيت بزرگ خداست و غيبتش تفسير غيب و ظهورش مبشر معاد و قيامتش تفسير و تعهد و جهاد، و كلامش تاءويل قرآن ، و نگاهش تموج درياى مهر پيامبران بر گمشدگان .

و سرانجام اوست كه كاروان دين را به سرمنزل مقصود مى رساند و بر رسالت پيامبران و زحمات آنان وصول و حصول مى بخشد.

**گل مريم** · 2013_06_15, 08:56 AM

نام هاى مذكور عبارتند از:

1 - احمد، اصل ، اوقيدمو، ايزدشناس ، ايزدنشان ، ايستاده ، ابوالقاسم ، ابوعبدالله ، ابوجعفر، ابومحمّد، ابوابراهيم ، ابوالحسن ، ابوتراب ، ابوصالح ، اميرالامره ، احسان ، اذن سامعه و ايدى (نعمتها).
2 - بئر معطله (چاهى كه از آن آب كشيده نمى شود)، بلدالامين ، بهرام ، بنده يزدان ، پرويز، برهان الله ، باسط (گسترنده فيض )، بقية الانبياء.
3 - تالى ، تاييد (نيرو دادن )، تمام .
4 - ثائر (خون خواه جد بزرگوار خود).
5 - جعفر، جمعه ، جابر، جنب ، جوار الكنّس (ستاره هاى سياه كه در برابر آفتاب پنهان مى شوند).
6 - حجة ، حجة الله ، حق ، حجاب ، حمد، حامد، حاشر.
7 - خاتم الاوصياء، خاتم الائمة ، خجسته ، خسرو، خداشناس ، خازن ، خلف ، خلف صالح ، خنّس (سياره رجوع كننده )، خليفة الله ، خليفة الاتقياء، خليل .
8 - دابّة الارض ، داعى .
9 - رجل ، راهنما، ربّ الارض .
10 - زندافريس .
11 - سروش ايزد، السلطان الماءمول ، سدرة المنتهى ، سناء، سبيل ، ساعة .
12 - شماطيل ، شريد (آواره از وطن ).
13 - صاحب ، صاحب الغيبة ، صاحب الزمان ، صاحب الرّجعة ، صاحب الدّار، صاحب الناحية ، صاحب العصر، صاحب الكرّة البيضاء، صاحب الدّولة الزهراء، صالح ، صاحب الامر، صمصام الاكبر، صبح مسفر، صدق ، صراط.
14 - ضياء، ضحى .
15 - طلب التّراث .
16 - عالم ، عدل ، عاقبة الدار، عزة ، عين ، عصر، عبدالله .
17 - غايب ، غلام ، غيب ، غريم (طلبكار)، غوث ، غاية الطالبين ، غاية القصوى ، غوث الفقراء.
18 - فجر، فردوس الاكبر، فيروز، فرخنده ، فرج المؤ منين ، الفرج الاعظم ، فتح ، فيذموا.
19 - قائم ، قابض ، قيامت ، قسط، قوة ، قاتل الكفرة ، قطب ، قائم الزمان ، قيّم الزمان ، قاطع .
20 - كاشف الغطاء (پرده برگيرنده )، كمال ، كلمة الحق ، كيقباد دوم (عادل بر حق )، كوكماء، كارّ (رجوع كننده ).
21 - لواء اعظم ، لنديطار، لسان الصدق .
22 - ماشع ، مهيدالآخر، مسيح الزمان ، ميزان الحق ، منصور، محمّد، منتقم ، مؤمل ، منتظر، ماء معين ، مخبر بما يعلن ، مجازى بالاءعمال ، موعود، مظهرالفضايح ، مبلى السرائر، مبداءالآيات ، محسن ، منعم ، مفضل ، منّان ، موتور، مدبر، ماءمور، مقدرة ، ماءمول ، مفرج اعظم ، مضطر، من لم يجعل الله له شبيها، مقتصر، المصباح الشديد الضياء، منية الصابرين .
23 - ناقور، ناطق ، نهار، نفس ، نور آل محمّد، نور الاءصفياء، نور الاتقياء، نجم ، ناحيه مقدسه .
24 - واقيذ، وتر، وجه ، ولى الله ، وارث ، وهوهل .
25 - هادى .
26 - يدالباسطة (دست قدرت و نعمت خداوندى )، يدمين ، يعسوب الدين .⁽^{نجم الثاقب ، ص 55 - 131.)}

**گل مريم** · 2013_06_15, 08:58 AM

سيماى حضرت

جوان ، چهارشانه ، كشيده قامت ، نه بلندبالا و نه كوتاه به زمين چسبيده ، خوشرو و درخشنده به طورى كه نور روى او بر سياهى موى ريش و سر غالب است ، دو گونه او روان بدون برآمدگى و بر گونه راستش خال سياهى است . گشاده پيشانى ، ابرو باريك و كشيده و نزديك به هم ، چشمان سياه و درشت و بينى كشيده با مختصر برآمدگى ، گندم گون ، موى مجعد اما نه زياد درهم پيچيده . مابين دو شانه آن حضرت از طرف چپ خالى است برخلاف رنگ بدن و در زير دو شانه ، برگى است مانند برگ ياس و در پشت مبارك دو خال است . يكى به رنگ بدن و ديگرى شبيه خال پيغمبر.

و بر بازوى راستش اين دو آيه نوشته شده است :

و جاء الحقّ و زهق الباطل انّ الباطل كان زهوقا؛
و تمّت كلمة ربّك صدقا و عدلا لا مبدّل لكلماته و هو السميع العليم .⁽^{نجم الثاقب ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 19 و 25.)}