دعای ندبه

[گل مريم]

زيارتى است كه سيّد ابن طاوس نقل كرده و فرموده: زائر دو ركعت نماز بخواند، و پس از آن بگويد:
«سلام اللّه الكامل التّامّ الشّامل» تا آخر، و ما اين زيارت را در فصل هفتم از باب اول،به عنوان استغاثه به آن حضرت‏از كتاب«كلم طيّب» نقل كرديم، به آنجا رجوع شود.
مؤلّف گويد: سيّد ابن طاووس در كتاب «مصباح الزائر» فصلى دراعمال سرداب مقدّس آورده و در آن فصل شش زيارت نقل كرده، پس از آن فرموده: دعاى ندبه به اين فصل ملحق‏مى‏شود، و همچنين زيارتى كه هر روز، مولاى ما صاحب الامر پس از نماز صبح به آن زيارت مى‏شود، و آن زيارت هفتم‏حساب مى‏شود،
و دعاى عهدى كه به خواندن آن در حال غيبت امر شده، و دعايى كه آن را وقتى كه مى‏خواهند از آن حرم شريف بازگردند بخوانند، آنگاه در كتاب خود به ذكر اين چهار عمل شروع كرده است:
چهار عمل عبارتند از:
1-دعاى ندبه،
2-زيارت پس از نماز صبح،
3-دعاى عهد،
4-دعاى هنگام خروج از حرم
ما هم در اين كتاب مبارك از آن بزرگوار پيروى كرده‏و آن چهار عمل را ذكر مى‏كنيم:

[گل مريم]

أَيْنَ الْخِيَرَةُ بَعْدَ الْخِيَرَةِ أَيْنَ الشُّمُوسُ الطَّالِعَةُ أَيْنَ الْأَقْمَارُ الْمُنِيرَةُ أَيْنَ الْأَنْجُمُ الزَّاهِرَةُ أَيْنَ أَعْلامُ الدِّينِ وَ قَوَاعِدُ الْعِلْمِ أَيْنَ بَقِيَّةُ اللَّهِ الَّتِي لا تَخْلُو مِنَ الْعِتْرَةِ الْهَادِيَةِ أَيْنَ الْمُعَدُّ لِقَطْعِ دَابِرِ الظَّلَمَةِ أَيْنَ الْمُنْتَظَرُ لِإِقَامَةِ الْأَمْتِ وَ الْعِوَجِ أَيْنَ الْمُرْتَجَى لِإِزَالَةِ الْجَوْرِ وَ الْعُدْوَانِ أَيْنَ الْمُدَّخَرُ لِتَجْدِيدِ الْفَرَائِضِ وَ السُّنَنِ أَيْنَ الْمُتَخَيَّرُ [الْمُتَّخَذُ] لِإِعَادَةِ الْمِلَّةِ وَ الشَّرِيعَةِ أَيْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْيَاءِ الْكِتَابِ وَ حُدُودِهِ أَيْنَ مُحْيِي مَعَالِمِ الدِّينِ وَ أَهْلِهِ أَيْنَ قَاصِمُ شَوْكَةِ الْمُعْتَدِينَ أَيْنَ هَادِمُ أَبْنِيَةِ الشِّرْكِ وَ النِّفَاقِ أَيْنَ مُبِيدُ أَهْلِ الْفُسُوقِ وَ الْعِصْيَانِ وَ الطُّغْيَانِ أَيْنَ حَاصِدُ فُرُوعِ الْغَيِّ وَ الشِّقَاقِ [النِّفَاقِ‏]،

كجاست بهترين برگزيده بعد از بهترين برگزيد؟ كجايند خورشيدهاى‏ تابان، كجايند ماههاى نورافشان، كجايند ستارگان فروزان، كجايند پرچمهاى دين، و پايه‏ هاى دانش، كجاست‏ آن باقيمانده خدا كه از عترت هدايتگر خالى نشود، كجاست آن مهيّا گشته براى ريشه ‏كن كردن ستمكاران، كجاست آن‏كه براى‏ راست نمودن انحراف و كجى به انتظار اويند، كجاست آن اميد شده براى از بين بردن ستم و دشمنى، كجاست آن ذخيره براى تجديد فريضه‏ ها و سنّتها، كجاست آن برگزيده براى بازگرداندن دين و شريعت، كجاست آن آرزو شده براى زنده‏ كردن قرآن و حدود آن، كجاست احياگر نشانه‏ هاى دين و اهل دين، كجاست درهم شكننده شوكت متجاوزان، كجاست ويران‏ كننده‏ بناهاى شرك و دورويى، كجاست نابودكننده اهل فسق و عصيان و طغيان، كجاست دروكننده شاخه ‏هاى‏ گمراهى و شكاف‏ اندازى،

[گل مريم]

أَيْنَ طَامِسُ آثَارِ الزَّيْغِ وَ الْأَهْوَاءِ أَيْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْكِذْبِ [الْكَذِبِ‏] وَ الافْتِرَاءِ أَيْنَ مُبِيدُ الْعُتَاةِ وَ الْمَرَدَةِ أَيْنَ مُسْتَأْصِلُ أَهْلِ الْعِنَادِ وَ التَّضْلِيلِ وَ الْإِلْحَادِ أَيْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِيَاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْدَاءِ أَيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ [الْكَلِمِ‏] عَلَى التَّقْوَى أَيْنَ بَابُ اللَّهِ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَى أَيْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذِي إِلَيْهِ يَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ أَيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ أَيْنَ صَاحِبُ يَوْمِ الْفَتْحِ وَ نَاشِرُ رَايَةِ الْهُدَى أَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلاحِ وَ الرِّضَا،

كجاست محوكننده آثار انحراف و هواهاى نفسانى، كجاست قطع‏ كننده دامهاى دروغ و بهتان، كجاست نابودكننده سركشان و سرپيچى‏ كنندگان، كجاست ريشه ‏كن‏ كننده اهل لجاجت و گمراهى، و بى‏ دينى كجاست عزّت ‏بخش دوستان، و خواركننده دشمنان، كجاست گردآورنده سخن بر پايه تقوا، كجاست در راه خدا كه از آن آمده شود، كجاست جلوه خدا، كه دوستان به سويش روى آورند،كجاست آن وسيله پيوند بين‏ زمين و آسمان، كجاست صاحب روز پيروزى، و گسترنده پرچم هدايت، كجاست گردآورنده پراكندگى‏ صلاح و رضا،

[گل مريم]

أَيْنَ الطَّالِبُ بِذُحُولِ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَبْنَاءِ الْأَنْبِيَاءِ أَيْنَ الطَّالِبُ [الْمُطَالِبُ‏] بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِكَرْبَلاءَ أَيْنَ الْمَنْصُورُ عَلَى مَنِ اعْتَدَى عَلَيْهِ وَ افْتَرَى أَيْنَ الْمُضْطَرُّ الَّذِي يُجَابُ إِذَا دَعَا أَيْنَ صَدْرُ الْخَلائِقِ [الْخَلائِفِ‏] ذُو الْبِرِّ وَ التَّقْوَى أَيْنَ ابْنُ النَّبِيِّ الْمُصْطَفَى وَ ابْنُ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى وَ ابْنُ خَدِيجَةَ الْغَرَّاءِ وَ ابْنُ فَاطِمَةَ الْكُبْرَى بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي لَكَ الْوِقَاءُ وَ الْحِمَى يَا ابْنَ السَّادَةِ الْمُقَرَّبِينَ يَا ابْنَ النُّجَبَاءِ الْأَكْرَمِينَ يَا ابْنَ الْهُدَاةِ الْمَهْدِيِّينَ [الْمُهْتَدِينَ‏] يَا ابْنَ الْخِيَرَةِ الْمُهَذَّبِينَ يَا ابْنَ الْغَطَارِفَةِ الْأَنْجَبِينَ يَا ابْنَ الْأَطَائبِ الْمُطَهَّرِينَ [الْمُسْتَظْهَرِينَ‏] يَا ابْنَ الْخَضَارِمَةِ الْمُنْتَجَبِينَ يَا ابْنَ الْقَمَاقِمَةِ الْأَكْرَمِينَ [الْأَكْبَرِينَ‏] يَا ابْنَ الْبُدُورِ الْمُنِيرَةِ يَا ابْنَ السُّرُجِ الْمُضِيئَةِ يَا ابْنَ الشُّهُبِ الثَّاقِبَةِ يَا ابْنَ الْأَنْجُمِ الزَّاهِرَةِ،

كجاست خواهنده خون پيامبران و فرزندان پيامبران، كجاست خواهنده خون‏ كشته در كربلا، كجاست آن پيروز شده بر هر كه به او ستم كرد و بهتان زد، كجاست آن مضطّرى كه اجابت شود هنگامى كه دعا كند، كجاست سرسلسله مخلوقات، داراى نيكى و تقوا، كجاست فرزند پيامبر برگزيده، و فرزند على‏ مرتضى، و فرزند خديجه روشن جبين، و فرزند فاطمه كبرى؟، پدر و مادر و جانم فردايت شود، برايت سپر و حصار باشم، اى فرزند سروران مقرّب، اى فرزند نجيبان گرامى، اى فرزند راهنمايان راه يافته، اى‏ فرزند برگزيدگان پاكيزه، اى فرزند بزرگواران نجيب، اى فرزند پاكان پاكيزه، اى‏ فرزند بزرگواران برگزيده، اى فرزند درياهاى بى‏ كران بخشش گرامى‏ تر، اى فرزند ماههاى نورافشان، اى فرزند چراغهاى تابان، اى فرزند ستارگان فروزان، اى فرزند اختران درخشان،

[گل مريم]

يَا ابْنَ السُّبُلِ الْوَاضِحَةِ يَا ابْنَ الْأَعْلامِ اللائِحَةِ يَا ابْنَ الْعُلُومِ الْكَامِلَةِ يَا ابْنَ السُّنَنِ الْمَشْهُورَةِ يَا ابْنَ الْمَعَالِمِ الْمَأْثُورَةِ يَا ابْنَ الْمُعْجِزَاتِ الْمَوْجُودَةِ يَا ابْنَ الدَّلائِلِ الْمَشْهُودَةِ [الْمَشْهُورَةِ] يَا ابْنَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِيمِ يَا ابْنَ النَّبَإِ الْعَظِيمِ يَا ابْنَ مَنْ هُوَ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَى اللَّهِ عَلِيٌّ حَكِيمٌ يَا ابْنَ الْآيَاتِ وَ الْبَيِّنَاتِ يَا ابْنَ الدَّلائِلِ الظَّاهِرَاتِ يَا ابْنَ الْبَرَاهِينِ الْوَاضِحَاتِ الْبَاهِرَاتِ يَا ابْنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَاتِ يَا ابْنَ النِّعَمِ السَّابِغَاتِ يَا ابْنَ طه وَ الْمُحْكَمَاتِ،

اى فرزند راههاى روشن، اى فرزند نشانه ‏هاى آشكار، اى فرزند دانشهاى كامل، اى فرزند آيين هاى مشهور، اى فرزند نشانه‏ هاى حفظ شده، اى‏ معجزات موجود، اى فرزند دليلهاى محسوس، اى فرزند راه مستقيم، اى فرزند خبر بزرگ، اى فرزند كسى ‏كه در امّ الكتاب، نزد خدا، والا و حكيم است، اى فرزند آيات و نشانه ‏ها، اى فرزند دليلهاى‏ آشكار، اى فرزند برهانهاى نمايان، اى فرزند حجّتهاى رسا، اى فرزند نعمتهاى‏ كامل، اى فرزند طه و آيات محكم،

[گل مريم]

يَا ابْنَ يس وَ الذَّارِيَاتِ يَا ابْنَ الطُّورِ وَ الْعَادِيَاتِ يَا ابْنَ مَنْ دَنَا فَتَدَلَّى فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى دُنُوّا وَ اقْتِرَابا مِنَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى لَيْتَ شِعْرِي أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِكَ النَّوَى بَلْ أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَوْ غَيْرِهَا أَمْ ذِي طُوًى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَ لا تُرَى وَ لا أَسْمَعَ [أَسْمَعُ‏] لَكَ حَسِيسا وَ لا نَجْوَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ تُحِيطَ بِكَ دُونِيَ [لا تُحِيطَ بِي دُونَكَ‏] الْبَلْوَى وَ لا يَنَالَكَ مِنِّي ضَجِيجٌ وَ لا شَكْوَى بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ مُغَيَّبٍ لَمْ يَخْلُ مِنَّا بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَازِحٍ مَا نَزَحَ [يَنْزَحُ‏] عَنَّا بِنَفْسِي أَنْتَ أُمْنِيَّةُ شَائِقٍ يَتَمَنَّى مِنْ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ذَكَرَا فَحَنَّا بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ عَقِيدِ عِزٍّ لا يُسَامَى،

اى فرزند يس و ذاريات، اى فرزند طور و عاديات، اى فرزند كسى‏كه نزديك شد، آنگاه درآويخت، تا آنكه در دسترسى و نزديكى به خداى علىّ اعلى، به فاصله دو كمان يا كمتر بود، اى كاش مى‏ دانستم‏ خانه ‏ات در كجا قرار گرفته، بلكه مى‏ دانستم كدام زمين تو را برداشته، يا چه خاكى؟ آيا در كوه رضوايى يا در غير آن، يا در زمين ذى‏ طوايى؟ بر من سخت است كه مردم را مى ‏بينم، ولى تو ديده نمى‏ شوى، و از تو نمى ‏شنوم صداى محسوسى و نه رازونيازى، بر من سخت است‏ كه تو را بدون من گرفتارى فرا گيرد، و از من به تو فرياد و شكايتى نرسد، جانم فدايت، تو پنهان شده ‏اى هستى‏ كه از ميان ما بيرون نيستى، جانم فدايت، تو دورى هستى كه از ما دور نيست، جانم فدايت، تو آرزوى هر مشتاقى كه آرزو كند، از مردان و زنان‏ مؤمن كه تو را ياد كرده، از فراقت ناله كنند، جانم فدايت، تو قرين عزّتى، كه كسى بر او برترى نگيرد،

[گل مريم]

بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ أَثِيلِ مَجْدٍ لا يُجَارَى [يُحَاذَى‏] بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ تِلادِ نِعَمٍ لا تُضَاهَى بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نَصِيفِ شَرَفٍ لا يُسَاوَى إِلَى مَتَى أَحَارُ [أَجْأَرُ] فِيكَ يَا مَوْلايَ وَ إِلَى مَتَى وَ أَيَّ خِطَابٍ أَصِفُ فِيكَ وَ أَيَّ نَجْوَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أُجَابَ دُونَكَ وَ [أَوْ] أُنَاغَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَبْكِيَكَ وَ يَخْذُلَكَ الْوَرَى عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ يَجْرِيَ عَلَيْكَ دُونَهُمْ مَا جَرَى هَلْ مِنْ مُعِينٍ فَأُطِيلَ مَعَهُ الْعَوِيلَ وَ الْبُكَاءَ هَلْ مِنْ جَزُوعٍ فَأُسَاعِدَ جَزَعَهُ إِذَا خَلا هَلْ قَذِيَتْ عَيْنٌ فَسَاعَدَتْهَا عَيْنِي عَلَى الْقَذَى ،

جانم فدايت، تو درخت ريشه ‏دار مجدى‏ كه هم‏طرازى نپذيرد، جانم فدايت، تو نعمت ديرينه ‏اى، كه او را مانندى نيست، جانم فدايت، تو قرين شرفى، كه وى‏ را برابرى نيست، تا چه زمانى نسبت به تو سرگردان باشم، اى مولايم، و تا چه زمان، و با كدام بيان، تو را وصف كنم، و با چه رازو نيازى؟، بر من سخت است كه از سوى غير تو پاسخ داده شوم، و سخن مسرّت‏ بخش بشنوم، بر من سخت است كه براى تو گريه كنم، ولى مردم تو را وا گذارند، بر من سخت است، كه بر تو بگذرد و نه بر ديگران آنچه گذشت، آيا كمك كننده ‏اى هست، كه فرياد و گريه را در كنارش طولانى كنم؟ آيا بى‏ تابى هست؟ كه او را در بى‏ تابى ‏اش، هنگامى كه خلوت كند يارى رسانم، آيا چشمى هست كه خار فراق در آن‏جا گرفته، پس چشم من او را بر آن خار خليدگى مساعدت كند،

[گل مريم]

هَلْ إِلَيْكَ يَا ابْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقَى هَلْ يَتَّصِلُ يَوْمُنَا مِنْكَ بِعِدَةٍ [بِغَدِهِ‏] فَنَحْظَى مَتَى نَرِدُ مَنَاهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَى مَتَى نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مَائِكَ فَقَدْ طَالَ الصَّدَى مَتَى نُغَادِيكَ وَ نُرَاوِحُكَ فَنَقِرَّ عَيْنا [فَتَقَرَّ عُيُونُنَا] مَتَى تَرَانَا [وَ] نَرَاكَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَى أَ تَرَانَا نَحُفُّ بِكَ وَ أَنْتَ تَؤُمُّ الْمَلَأَ وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلا وَ أَذَقْتَ أَعْدَاءَكَ هَوَانا وَ عِقَابا وَ أَبَرْتَ الْعُتَاةَ وَ جَحَدَةَ الْحَقِّ وَ قَطَعْتَ دَابِرَ الْمُتَكَبِّرِينَ وَ اجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظَّالِمِينَ،

آيا به جانب تو اى پسر احمد راهى هست، تا ملاقات شوى، آيا روز ما به تو با وعده ‏اى در مى ‏پيوندد تا بهره‏ مند گرديم، چه زمان به چشمه‏ هاى‏ پر آبت وارد مى ‏شويم، تا سيراب گرديم، چه زمان از آب وصل خشگوارت بهره ‏مند مى ‏شويم؟ كه تشنگى ما طولانى شد، چه زمان با تو صبح و شام‏ مى ‏كنيم، تا ديده از اين كار روشن كنيم، چه زمان مارا مى ‏بينى و ما تو را مى‏ بينيم، درحالى ‏كه پرچم پيروزى را گسترده ‏اى، آيا آن روز در مى ‏رسد كه ما را ببينى‏ كه تو را احاطه كنيم، و تو جامعه جهانى را پيشوا مى ‏شوى درحالى‏ كه زمين را از عدالت انباشتى، و دشمنانت را خوارى و كيفر چشانده ‏اى، و متكبّران و منكران حق را نابود كرده ‏اى و ريشه سركشان را قطع نموده ‏اى، و بيخ و بن ستمكاران را بركنده ‏اى،

[گل مريم]

وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ أَنْتَ كَشَّافُ الْكُرَبِ وَ الْبَلْوَى وَ إِلَيْكَ أَسْتَعْدِي فَعِنْدَكَ الْعَدْوَى وَ أَنْتَ رَبُّ الْآخِرَةِ وَ الدُّنْيَا [الْأُولَى‏] فَأَغِثْ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ عُبَيْدَكَ الْمُبْتَلَى وَ أَرِهِ سَيِّدَهُ يَا شَدِيدَ الْقُوَى وَ أَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْأَسَى وَ الْجَوَى وَ بَرِّدْ غَلِيلَهُ يَا مَنْ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى وَ مَنْ إِلَيْهِ الرُّجْعَى وَ الْمُنْتَهَى اللَّهُمَّ وَ نَحْنُ عَبِيدُكَ التَّائِقُونَ [الشَّائِقُونَ‏] إِلَى وَلِيِّكَ الْمُذَكِّرِ بِكَ وَ بِنَبِيِّكَ خَلَقْتَهُ لَنَا عِصْمَةً وَ مَلاذا وَ أَقَمْتَهُ لَنَا قِوَاما وَ مَعَاذا وَ جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِينَ مِنَّا إِمَاما فَبَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلاما،

تا ما بگوييم: ستايش خاص خدا، پروردگار جهانيان است.
خدايا! تو برطرف كننده سختيها و حوادث ناگوارى، از تو يارى مى‏ طلبم، كه‏ يارى و كمك تنها نزد توست، و تو پروردگار آخرت و دنيايى، پس اى فريادرس درماندگان، به فرياد بنده كوچك‏ گرفتارت برس، و سرورش را به او نشان بده اى صاحب نيروهاى شگرف، و به ديدار سرورش، اندوه و سوز دل را از او بزداى، و آتش تشنگى ‏اش را خاموش كن، اى كه بر عرش چيره‏ اى،و بازگشت و سرانجام به سوى اوست،
خدايا! ما بندگان به شدّت مشتاق به سوى‏ ولىّ تو هستيم، آنكه مردم را به ياد تو و پيامبرت اندازد، و تو او را براى ما نگهبان و پناهگاه آفريدى، و او را قوم و امان ما قرار دادى، و او را پيشواى اهل ايمان از ما گرداندى، از جانب ما به او تحيّت و سلام برسان،

[گل مريم]

وَ زِدْنَا بِذَلِكَ يَا رَبِّ إِكْرَاما وَ اجْعَلْ مُسْتَقَرَّهُ لَنَا مُسْتَقَرّا وَ مُقَاما وَ أَتْمِمْ نِعْمَتَكَ بِتَقْدِيمِكَ إِيَّاهُ أَمَامَنَا حَتَّى تُورِدَنَا جِنَانَكَ [جَنَّاتِكَ‏] وَ مُرَافَقَةَ الشُّهَدَاءِ مِنْ خُلَصَائِكَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ جَدِّهِ [وَ] رَسُولِكَ السَّيِّدِ الْأَكْبَرِ وَ عَلَى [عَلِيٍ‏] أَبِيهِ السَّيِّدِ الْأَصْغَرِ وَ جَدَّتِهِ الصِّدِّيقَةِ الْكُبْرَى فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى مَنِ اصْطَفَيْتَ مِنْ آبَائِهِ الْبَرَرَةِ وَ عَلَيْهِ أَفْضَلَ وَ أَكْمَلَ وَ أَتَمَّ وَ أَدْوَمَ وَ أَكْثَرَ وَ أَوْفَرَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ ،

و به اين وسيله اكرام بر ما را اى‏ پروردگار بيفزا، و جايگاه او را، جايگاه و اقامتگاه ما قرار ده، و نعمتت را با پيش انداختن او در پيش روى ما كامل گردان، تا ما را وارد بهشت هايت نمايد، و به همنشينى شهيدان از بندگان خالصت نايل نمايد.
خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و درود فرست بر محمّد جدّ او و رسولت، آن سرور بزرگتر، و بر پدرش آن سرور پس از پيامبر و بر جدّه ‏اش صدّيقه كبرى، فاطمه دختر محمّد، و بر كسانى كه بزگزيدى، از پدران نيكوكار و بر خودش، برترين و كامل‏ترين و تمام‏ترين و بادوام‏ترين و بيشترين و فراوان‏ترين درودى كه بر يكى از برگزيدگانت و انتخاب‏ شدگانت از ميان آفريدگانت فرستادى،

[گل مريم]

وَ صَلِّ عَلَيْهِ صَلاةً لا غَايَةَ لِعَدَدِهَا وَ لا نِهَايَةَ لِمَدَدِهَا وَ لا نَفَادَ لِأَمَدِهَا اللَّهُمَّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَدْحِضْ بِهِ الْبَاطِلَ وَ أَدِلْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ وَ أَذْلِلْ بِهِ أَعْدَاءَكَ وَ صِلِ اللَّهُمَّ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ وُصْلَةً تُؤَدِّي إِلَى مُرَافَقَةِ سَلَفِهِ وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَأْخُذُ بِحُجْزَتِهِمْ وَ يَمْكُثُ فِي ظِلِّهِمْ وَ أَعِنَّا عَلَى تَأْدِيَةِ حُقُوقِهِ إِلَيْهِ وَ الاجْتِهَادِ فِي طَاعَتِهِ وَ اجْتِنَابِ مَعْصِيَتِهِ وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِرِضَاهُ وَ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ وَ رَحْمَتَهُ وَ دُعَاءَهُ وَ خَيْرَهُ مَا نَنَالُ بِهِ سَعَةً مِنْ رَحْمَتِكَ وَ فَوْزا عِنْدَكَ وَ اجْعَلْ صَلاتَنَا بِهِ مَقْبُولَةً وَ ذُنُوبَنَا بِهِ مَغْفُورَةً ،

و بر او درود فرست، درودى كه پايانى براى عدوش، و نهايتى براى مدتش، و به آخر رسيدنى براى زمانش‏ نباشد،
خدايا! حق را به وسيله او برپا دار، و باطل را به او نابود كن، و دوستانت را به سبب آن جناب به دولت برسان، و دشمنانت را به دست او خوار گردان، و پيوند ده خدايا بين ما و او، پيوندى كه ما را به رفاقت گذشتگان او برساند، و ما را از آنانى قرار ده كه به دامان عنايتشان چنگ زنند و در سايه لطفشان اقامت كنند، و ما را بر پرداخت حقوقش، و كوشش در فرمانبردارى ‏اش، و دورى از نافرمانى ‏اش‏ كمك كن، و بر ما به خشنودى‏ اش منّت نه، و رأفت و رحمت و دعاى خير آن حضرت را به ما ببخش، تا حدّى كه به سبب‏ آن به رحمت گسترده ‏ات، و رستگارى در پيشگاهت برسيم،
خدايا! به وسيله او نمازمان را پذيرفته، و گناهانمان را آمرزيده‏