سلام قرآن دوستان عزیز
عزاداریهاتون قبول إن شاءالله
با عرض پوزش از این که 5 شنبه کلاس نداشتیم.
ابتدا نکات تفسیری آیات بررسی می شود بعد به نکات قواعدی می پردازیم إن شاءالله
وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا ۖ وَاللَّـهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿٧٢﴾
«ادّارأتم»: كشمكش كرديد.
«مخرجٌ»: آشكارسازنده. (مجمع البیان)
و بیاد آور زمانی را که کشتید جانی(فردی) را، پس نزاع کردید شما در آن(جان) و خدا بیرون آورنده است آن چه را پنهان می کردید. (72)
در ارتباط اين آيه شريفه با آيات گذشته، دو احتمال بنظر مى رسد:
1. نخست اينكه اين آيه ازنظر مفهوم و محتوا، بر آيات پيش، نوعى تقدّم دارد، به گونه اى كه گويى پرسش از موسى (ع) و پاسخ او، پس از اين جريان رخ داده است.
2. موضوع دوّم، ارتباط اين آيه با آيه بعدى است؛ چرا كه آيه بعد مى فرمايد:
هنگامى كه بيگناهى كشته شد و اختلاف در ميان بنى اسرائيل افتاد، ما براى نجات آنان اين دستور را داديم كه: گاوى را با اين ويژگيها سر ببريد و ...
با چه كسانى؟
در اينكه روى سخن اين آيه شريفه، چه كسانى است، دو ديدگاه ارائه شده است:
1. روى سخن بظاهر با يهود عصر فرود قرآن است، امّا درحقيقت عملكرد پدران و نياكان آنان را برمى شمارد و درمورد آنها هشدار مى دهد؛ و اين نحوه گفتار، يك شيوه شناخته شده در جهان عرب بود.
2. ممكن است روى سخن همانگونه كه بظاهر متوجّه يهود عصر رسالت است، درحقيقت هم متوجّه آنان باشد؛ چرا كه هر دو نسل در بهانه جويى و حق ناپذيرى و كينه توزى و لجاجت، بسان يكديگر بودند.
«و اذ قتلتم نفساً فادّارأتم فيها»
و چون فردى را كشتيد و درمورد آن جنايت به كشمكش پرداختيد
در ضمير «فيها»، دو ديدگاه مطرح است:
1. عدّها ى گفته اند: اين ضمير ممكن است به «نفس» برگردد كه با ظاهر آيه هماهنگ است.
2. و برخى ديگر برآنند كه به كشندگان و عاملان جنايت برمى گردد. (مجمع البیان)