سيزده روايت از پيامبر ص درباره حضرت مهدى علیه السلام

[گل مريم]

مقدمه

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

---

رواياتى كه از پيامبر گرامى در مورد امام مهدى عليه السلام وارد شده است . بدون ترديد بيشترين و بزرگترين دسته از روايات در اين موضوع را تشكيل مى دهد كه برخى از آنها در بخشهاى گذشته ترسيم و برخى ديگر در بخشهاى آينده ترسيم خواهد شد. از شگفتيها در اين مورد، اين است كه بيشترين روايات موجود در كتابهاى اهل سنت پيرامون وجود گرانمايه حضرت مهدى عليه السلام ، از خود پيامبر گرامى است و اين روايات نيز با سندهاى متعدد و مضامين و محتواى متنوعى وارد شده است .
اين روايات گاهى ضمن گفتارى از امامان دوازده گانه ، نويد حضرت مهدى عليه السلام و ظهور عدالت جهانى او را به مسلمانان مى دهد و به صراحت خاطر نشان مى سازد كه او دوازدهمين آنان است .
و گاه از اين حقيقت سخن دارد كه او از فرزندان فاطمه عليهاالسلام است .
گاه بيانگر اين واقعيت مى باشد كه او از نسل سرفراز حسين عليه السلام است .
و گاه ترسيم گر اين پيام است كه آن وجود گرانمايه نهمين امام از نسل حسين عليه السلام مى باشد.
در اين بخش و بخشهاى آينده ، شما خوانندگان عزيز، آگاه خواهيد شد كه پيامبر گرامى همواره در مناسبتهاى مختلف و موقعيتهاى بسيار و شرايط و مكانهاى حساس از وجود گرانمايه حضرت مهدى عليه السلام خبر مى داد.
و خود اين مطلب نشانگر اين واقعيت است كه آن حضرت به اين موضوع حساس بالاترين اهميت را مى داد وگرنه اين اهتمام و عنايت به موضوع و تكرار و اصرار و پافشارى در آن چرا؟
به هر حال روايات رسيده از پيامبر(ص ) پيرامون داوزدهمين امام نور عليه السلام براستى بسيار است كه ما با رعايت اسلوب كتاب ، برخى از آنها را برگزيده و ترسيم خواهيم كرد.

[سحر]

روايت دهم : عيسى بن مريم به امامت او نماز مى گذارد

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

---

10. در روايتى طولانى از ((ابوسعيد خدرى )) آورده اند كه پيامبر گرامى (ص ) به دخت گرانمايه اش فاطمه عليهاالسلام فرمود:
((يا بنية ! انا اعطينا _ اهل البيت _ سبعا يعطها احد قبلنا:
1_ نبينا خير الانبياء و هو بعلك .
2_ و وصينا خير الاوصياء وهو بعلك .
3_ و شهيدنا خير الشهداء و هو عم البك حمزة .
4_ و منا من له جناحان خضيبان يطير بهما فى الجنة و هو ابن عمك جعفر.
5 و 6_ و منا _ والله الذى لا اله الا اهو _ مهدى هذه الامة الذى يصلى خلفه خلفه عيسى بن مريم _ ثم ضرب بيده على منك الحسين عليه السلام فقال : من هذا ثلاثا _ اى قال عليه السلام ((من هذا)) ثلات مرات )) ^{(بحارالانوار، ج 51، ينابيع المودة ص 494 و فرائد السمطين ، ص 448.)}
يعنى :
دخترم ! به ما خانواده هفت نعمت ارزانى گرديد كه به هيچ كس ارزانى نگرديد اينها عبارتند از:
1_ پيامبر اين امت ، بهترين پيامبران است كه پدر توست .
2_ وصى او بهترين اوصياء است كه همسر تو على عليه السلام است .
3_ شهيد ما بهترين شهيدان راه خداست كه عموى پدرت ((حمزه )) است .
4_ و آن كسى كه به او دو بال خونرنگ داده شد تا بسوى بهشت پركشد و نيز بوسيله او در بهشت پرواز مى كند از ماست و او پسر عمويت ((جعفر طيار)) است .
5 و 6_ و دو نواده گرانقدر حسن و حسين از ما هستند.
7_ و بخدايى كه جز او خدايى نيست سوگند كه مهدى اين امت از ماست . همو كه عيسى بن مريم به امامت او نماز مى گذارد.
آنگاه پيامبر با دست مبارك بر شانه حسين عليه السلام زد و سه بار فرمود: ((مهدى از نسل اين است ، آرى ! اين .))
در كتاب يكى از علماى اهل سنت اين عبارت آمده است كه : آن حضرت دست بر شانه حسين عليه السلام نهاد و فرمود:

[سحر]

روايت يازدهم : فرود عيسى بن مريم از آسمانها به هنگام ظهور مهدى

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

---

11. و نيز جابر بن عبدالله انصارى آورده است كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:
((ينزل عيسى بن مريم عليه السلام فيقول اميرهم المهدى : تعال ! صل بنا. فيقول :
الا، ان بعضكم على بعض امراء تكرمه من الله عزوجل لهذه الامه . ^{(منتخب الاثر ص 479 و صحيح مسلم ج 1 ص 63)}
يعنى :
به هنگام ظهور حضرت مهدى ، عيسى بن مريم از آسمانها فرود مى آيد. فرزندم مهدى عليه السلام كه سالار مردم است به او مى گويد: ((بيا و با ما نماز بگذار!.))
آنگاه مى فرمايد: ((آگاه باشيد خداوند بخاطر احترام و گرامى داشت اين امت برخى را پيشواى برخى ديگر قرار داد.))

[سحر]

روايت دوازدهم : قائم ، از فرزندان من است

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

---

12. حضرت رضا عليه السلام از پدرانش آورده كه پيامبر گرامى فرمود:
((من احب ان يتمسك بدينى و يركب سفينة النجاة بعدى فليقتد بعلى بن ابى طالب و ليعاد عدوه و ليوال وليه فانه وصيى و خليفتى على امتى فى حياتى و بعد وفاتى و هو امام كل مسلم و امير كل مؤ من بعدى ، قوله قولى و امره امرى و نهيه نهيى و تابعه تابعى و ناصره ناصرى و خاذله خاذلى .))
ثم قال (ص ): (( من فارق عليا بعدى لم يرنى و لم اره يوم القيامة و من خالف عليا حرم الله عليه الجنة و جعل ماواه النار و من خذل عليا خذله الله يوم يعرض عليه و من نصر عليا نصره الله يوم يلقاه و لقنه حجته عند المساءلة .))
ثم قال : (( الحسن و الحسين اماما امتى بعد ابيهما و سيدا شباب اهل الجنة ، امهما سيدة نساء العالمين و ابوهما سيد الوصيين و من ولد الحسين تسعة ائمة ، تاسعهم القائم من ولدى ، طاعتهم طاعتى و معصيتهم معصيتى . الى الله اشكوا المنكين لفضلهم والمضيعين لحرمتهم بعدى و كفى بالله و ليا و ناصرا لعترتى و ائمة امتى و منتقما من الجاحدين حقهم و سيعلم الذين ظلموا اى منقلب ينقلبون .)) ^{(الكمال الدين ، ص 260.)}
يعنى :
هركس دوست دارد به دين من تمسك جويد و پس از من به كشتى نجات اين امت بنشيند بايد به على بن ابى طالب اقتداء كند. با دشمنان او دشمنى ورزد و با دوستانش طرح دوستى ريزد. چرا كه در زندگى من و پس از سفر من به سراى آخرت ، او جانشين من در ميان امت است . او پس از من پيشوا و امام هر مسلمان راستين و سالار و امير هر انسان با ايمان است . سخن او سخن من و فرمان او فرمان من و هشدار او هشدار من و پيرو او پيرو من و ياور او ياور من است .
آنگاه فرمود: ((هركس ، پس از من از على و راه رسم او جدا گردد و از آن دورى گزيند نه من او را در روز رستاخيز خواهم ديد و نه او مرا و هر كس با على مخالفت ورزد خداوند بهشت را بر او حرام ساخته و آتش دوزخ را، جايگاه او سازد. و هر كس دست از يارى او بردارد خدا در روز حساب او يارى نخواهد كرد.
و هركس على عليه السلام را يارى رساند خداوند او را در روز قيامت يارى مى كند و به هنگام سؤ ال و جواب و محاسبه قيامت دليل و برهان خويش را بر دل و زبان او مى افكند و بدو تلقين مى كند.))
سپس افزود:
((حسن و حسين عليهماالسلام دو امام و پيشواى امت پس از پدرشان على عليه السلام هستند و دو سالار جوانمردان اهل بهشت .
مادرشان بانوى بانوان جهان است و پدرشان سالار اوصياء.
و از فرزندان حسين امامان نه گانه اى خواهند بود كه نهمين آنان ((قائم )) از فرزندان من است . فرمانبردارى از آنان فرمانبردارى از من است و نافرمانيشان نافرمانى من .
از انكارگران فضايل و برترى آنان و ضايع كنندگان حرمت و عظمت آنان پس از خود به بارگاه خدا شكايت مى برم ، و خدا براى دوستى و يارى خاندانم و پيشوايان دوازدگانه امتم و به منظور انتقام گرفتن از انكارگران حقوق آنان بسنده است .
و ستمكاران بزودى خواهند دانست كه به چه جايگاه و مكانى باز مى گردند.))

[سحر]

روايت سيزدهم : حق خدا و ما را از دشمنان حق و فضيلت مى ستاند

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

---

13. و نيز آن حضرت در روز غدير در خطبه اش با خضور 120 هزار نفر^{(تذكره ابن جوزى ، ص 30 و سيره حلبى ، ج 3، ص 257.)} مسلمان فرمود:
((...معاشر الناس ! النور من الله عزوجل فى مسلوك ، ثم فى على ثم فى النسل منه الى القائم المهدى ، الذى ياخذ بحق الله و بكل حق هو لنا...)) ^{(احتجاج طبرسى ، ج 1، ص 77.)}
يعنى :
هان اى مردم ! اين نور (رسالت و ولايت ) از جانب خدا در وجود من راه يافت ، پس از من در وجود ((على بن ابى طالب )) و نسل سرفراز او تا ((قائم ))... همو كه حق خدا و ما را از دشمنان حق و فضيلت مى ستاند... .

[سحر]

نكته ها

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

---

1. در روايات سيزده گانه اى كه ترسيم شد، بخوبى روشن گرديد كه پيامبر گرامى به منظور تاءكيد بر اين واقعيت و بخاطر تثبيت اين حقيقت اساسى و عقيدتى ، بخدا سوگند ياد مى كند و بارها مى فرمايد: ((و الذى بعثنى بالحق بشيرا))
و مى فرمايد: (( و الذى نفسى بيده ...
و يا مى فرمايد: منا _ و الله الذى لا اله الا هو _ مهدى هذه الامة ...))
كه اين سوگندها به منظور استوار ساختن اين واقعيت است .
2. و نيز آن پيامبر راستگو و امين ، به اين هم بسنده نمى كند و مى فرمايد: ((اگر از عمر دنيا تنها يك روز باقى باشد...)) و بدينوسيله اين واقعيت را مورد تاءييد قرار مى دهد كه اين وعده خدا قطعى و شدنى است و هيچ ترديدى در آن روا نيست گرچه از عمر جهان يك روز بيشتر باقى نمانده باشد، خداوند آن روز را طولانى مى سازد و بطور قطع امام مهدى عليه السلام ظهور مى كند.
اين تعبيرها و اين سوگندها بيانگر نهايت درجه تاءكيد بر اين موضوع حساس و حياتى است كه در اين روايات آمده است .
3. و نيز در روايات ، از نظرتان گذشت كه پيامبر به هنگام سخن گفتن از امام مهدى عليه السلام همواره تاءكيد مى كند كه : ((او جهان را از عدالت و قسط لبريز مى سازد پس از آنكه از ستم و بيداد لبريز گرديد.)) اين نيز تاءكيد بر همين واقعيت قطعى و ترديدناپذير است كه در آينده آن را توضيح خواهيم داد.
4. همواره آمدن دو واژه ((ظلم و جور)) در روايات كه : ((ملاءت ظلما و جورا)) آمده است ممكن است نشانگر اين نكته باشد كه بسط و گسترش ستم از سوى توده هاى مردم است و رواج و گسترش ((جور)) از سوى سردمداران .
و همراه آمدن دو واژه ((قسط)) و ((عدل )) هم بيانگر اين مطلب ، كه :
تحقق آن شرايط مطلوب پس از ظهور اينگونه است كه : ((قسط)) از كارگزاران ، رواج و عالمگير مى گردد و ((عدالت )) و ((قيام به دادگرى )) از سوى توده هاى مردم تشنه عدالت . كه مى فرمايد: ((يملاء الارض قسطا و عدلا)).
5. در روايت آمده است كه ((اللون لون عربى و الجسم جسم اسرائيلى .))
معناى جمله اين است كه : قامت مبارك آن حضرت بسان مردم اردن و لبنان و فلسطين كه از نسل يعقوب بودند، قامتى زيبا و متعادل و برافراشته است نه همانند قامت مردم ((چين )) و ((ژاپن )) و كشورهاى شرق آسيا، كوتاه قامت يا متوسط.