هنگام ظهور کی خواهد بود؟

[گل مريم]

بسم الله الرحمن الرحیم

اقتضا حكمت بر نامعلوم بودن هنگام ظهور

---

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

حـكـمت خدا، اقتضا نموده است كه هنگام ظهور حضرت مهدى عليه السلام در ميان مردم ، نـا مـعلوم و از آنان پوشيده باشد، به همين جهت مردم نمى دانند كه آن حضرت بطور دقيق چه وقتى ظهور خواهد كرد.
بـا وجـود روايـات بـسـيـارى كـه از پـيامبر گرانقدر و امامان نور عليهم السلام پيرامون ابعاد گوناگون حيات امام عصر عليه السلام رسيده است ، با اين وصف به هنگامه ظهور آن حـضرت بطور مشخص در هيچ روايتى تصريح نشده بلكه بعكس ، رواياتى از پيامبر و امامان معصوم عليهماالسلام وارد شده است كه در آنها بشدت از كسانى كه از هنگام ظهور خـبـر دهـنـد انـتـقاد گشته و آنان را تكذيب نموده اند. و نيز روشن ساخته اند كه هيچ يك از پـيـشـوايـان مـعـصوم عليهماالسلام در اين مورد سخنى نگفته و براى ظهور، زمانى مشخص نفرموده است .

براى نمونه :
1 ـ از پـيـامـبـر گـرامى صلى الله عليه و آله آورده اند كه در مورد غيبت حضرت مهدى عليه السلام و مسايل مربوط به آن فرمود:
(( و يكذب فيها الوقاتون .))⁽¹⁾
يعنى : كسانى كه براى ظهور وقت تعيين مى كنند، دروغ مى گويند.

2 ـ ((فضيل )) از امام باقر عليه السلام پرسيد:
((هل لهذا الامر وقت ؟))
يعنى :
آيا هنگامه ظهور معلوم است ؟
فـقـال عـليـه السـلام : ((كـذب الوقـاتـون ، كـذب الوقـاتـون ، كـذب الوقـاتـون .))⁽²⁾
آن حـضـرت ، در پاسخ او سه بار فرمود:((كسانى كه براى ظهور، وقت تعيين مى كنند، دروغ مى گويند.))
آرى ! وقت تعيين كنندگان براى ظهور، دروغ بافانند.

---

1- فـايـة الاثـر، ص 463، اكـمال الدين ، ج 2، ص 378، بحارالانوار، ج 51، ص 151 و معجم احايث الامام المهدى عليه السلام ، ج 4، ص 186.
2- غيبت شيخ طوسى ، ص 262 و كافى ، ج 1، ص 368، بحارالانوار، ج 53، ص 103

[گل مريم]

5ـ هـمـچـنـيـن در روايـات ايـن بـخـش واژه "بنوفلان" آمده است ، با اين جمله : "الا اخبركم بآخر ملك بنى فلان ؟" منظور از "بنى فلان"كيست ؟ يا كيانند؟

بـرخـى پـنـداشـتـه انـد مـقـصود "بنى عباس" است . با آگاهى بر اينكه اين سلسله ، مـنـقـرض شـده انـد و حـكـومـت بـيـدادگـرانـه آنـان ، در سـال 656 هجرى نابود گشته است ، آيا ممكن است بعضى سردمداران در كشورهاى عربى از نژاد و نسب آنان باشند؟

بـه هـر حـال مـا نـمـى تـوانـيم اين نامهايى را كه در اين روايات آمده به راز و رمز شباهت دارنـد، بـشناسيم . و در توان خود نمى بينيم كه منظور از آنها را به طور دقيق دريابيم ؛ بـنـابـرايـن بهتر است اينگونه نشانه ها و علايم ظهور را همانگونه كه آمده است ترسيم كـنـيـم .

آينده خود با رخدادهايش ، اين واژه ها و كلمات را تفسير و مصاديق آنها را تبيين و در موارد شايسته آنها، تطبيق خواهد نمود.
اينك اين شما و اين هم نشانه هاى عمومى ظهور آن حضرت :

[گل مريم]

5ـ هـمـچـنـيـن در روايـات ايـن بـخـش واژه "بنوفلان" آمده است ، با اين جمله : "الا اخبركم بآخر ملك بنى فلان ؟" منظور از "بنى فلان"كيست ؟ يا كيانند؟

بـرخـى پـنـداشـتـه انـد مـقـصود "بنى عباس" است . با آگاهى بر اينكه اين سلسله ، مـنـقـرض شـده انـد و حـكـومـت بـيـدادگـرانـه آنـان ، در سـال 656 هجرى نابود گشته است ، آيا ممكن است بعضى سردمداران در كشورهاى عربى از نژاد و نسب آنان باشند؟

بـه هـر حـال مـا نـمـى تـوانـيم اين نامهايى را كه در اين روايات آمده به راز و رمز شباهت دارنـد، بـشناسيم . و در توان خود نمى بينيم كه منظور از آنها را به طور دقيق دريابيم ؛ بـنـابـرايـن بهتر است اينگونه نشانه ها و علايم ظهور را همانگونه كه آمده است ترسيم كـنـيـم .

آينده خود با رخدادهايش ، اين واژه ها و كلمات را تفسير و مصاديق آنها را تبيين و در موارد شايسته آنها، تطبيق خواهد نمود.

اينك اين شما و اين هم نشانه هاى عمومى ظهور آن حضرت :

[گل مريم]

نشانه هاى عمومى ظهور

---

برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني

ايـن بـخـش از عـلايـم و نـشـانـه هـا كـه نـخـسـتـيـن بـخـش را تشكيل مى دهد بسيار است ، ما از همه روايات اين بخش ، تنها يك روايت را برمى گزينيم و بـه هـمـان يـك حـديـث بسنده مى كنيم آنگاه به تفسير و توضيح برخى از واژه هاى آن مى پردازيم .
از "نزل بن سبره " آورده اند كه مى گويد: امير مؤمنان عليه السلام براى ما سخن مى گفت كه : نخست سپاس خدا رابجا آورد و او را ستود و بر پيامبر و خاندانش عليهم السلام درود فرستاد، آنگاه سه بار فرمود:

"سلونى ـ ايها الناس ! ـ قبل ان تفقدونى ..."
يعنى :
مردم ! تا مرا از دست نداده ايد، هر آنچه مى خواهيد بپرسيد.
"صعصعة بن صوحان " بپا خاست و گفت :
"يا اميرالمؤمنين ! متى يخرج الدجال ؟"
يعنى :
چه زمانى "دجال " خواهد آمد؟
"فقال عليه السلام : اقعد، فقد سمع الله كلامك و علم ما ارادت ... ."
عـلى عـليـه السـلام فـرمود: ((بنشين ! خدا سخن تو را شنيد و منظورت را دانست ... براى خـروج

"دجـال" نـشـانـه هـا و عـلايـمى است كه دسته دسته هر كدام پس از ديگرى روى خواهد داد اگر مى خواهى تو را از آنها آگاه سازم ؟"

صعصعة پاسخ داد: "آرى ! اى امير مؤمنان !"

[گل مريم]

فرمود: پس به خاطر بسپار و حفظ كن كه اينها علايم و نشانه هاى آن است :

"...اءذا اءمـات الناس الصلاة و اءضاعوا الامانة و استحلوا الكذب و اءكلوا الربا و اءخـذوا الرشـا... و بـاعـوا الديـن بـالدنـيـا واسـتعملوا السفهاء الارحام و اتبعوا الاءهواء و استخفوا بالدماء."

هـنـگـامـى كـه مـردم راه و رسـم و فـرهـنـگ و مـعـنويت نماز را نابود ساختند و به پـوسـتـه آن قـنـاعـت و ويـژگـى امـانـت وامـانـتدارى را ضايع ساختند و دروغپردازى را روا شـمـردنـد و ربـاخـوارگـى و ربـا را مـباح دانستند و رشوه دادند و گرفتند ودين به دنيا فـروخـتـنـد و سـفـيـهـان و كـم خردان را به اداره امور جامعه گماشتند و قطع رحم كردند و هواهاى دل را پيروى كردند و ريختن خونها را آسان ساختند.

"و كان الحلم ضعفا و الظلم فخرا و كان الاءمراء فجرة و الوزراء ظلمة و العرفاء خونة ، و القـراء فـسـقـة و ظـهـرت الزور واسـتـعـلن الفـجـور و قول البهتان و الاثم و الطغيان .

هـنـگـامـى كـه بـردبـارى ، نـاتـوانـى شـمرده شد و بيدادگرى ، باعث افتخار گرديد و زمـامـداران فـاجـر و بـدكار! و وزيران ، ستمكارشدند و ماءموران و مجريان عدالت ، خيانت پـيـشـه ساختند و گويندگان و قاريان قرآن ، به فسق و گناه روى آوردند و شهادتهاى دروغـيـن در جـامـعـه پـديـدار شـد و كـارهـاى زشـت نـاپـسـنـد و تهمت تراشيها و گناهكارى وتـجـاوزگـرى عـلنـى گـرديـد،

و حـليـت المـصـاحـف و زخرفت المساجد وطويت المنارات و اكرم الاشرار و ازدحمت الصفوف و اخـتـلفـت الاهـواء ونـقـضـت العـهـود و اقـترب الموعود و شارك النساء ازواجهن فى التجارة حـرصا على الدنيا

آنگاه كه قرآن به صورت زيبايى چاپ و جلد و تزيين گـرديـد و مـسـجـدهـا آراسـتـه شـد و مـنـاره هـاسـر بـه آسـمـان سـايـيـد و اشـرار مـورد تـجـليـل قـرار گـرفـتـنـد و صـفـهـاى جماعت فشرده و دلها از هم دور شد و عهدها و پيمانها گـسـسته و آن وعده بزرگ نزديك گرديد و زنان به خاطر حرص به دنيا، در كسب و كار همسران خود شركت كردند و به بازارها و مغازه ها و كارخانه ها سرازير گشتند.

[گل مريم]

و علت اصوات الفساق واستمع منهم و كان زعيم القوم ارذلهم . واتقى الفاجر مخافة شره و صدق الكذب و اؤ تمن الخائن

صـداى آواز فاسقان ، همه جا پخش و به گوشها رسيد و هر چه گفتند و خواندند از آنان پـذيرفته شد. رهبرى جامعه ها به دست اراذل واگذاشته شد و با فاجر به خاطر ترس از شـرارتـش ، مـدارا گـرديـد و دروغساز و دروغ پرداز، تصديق و تاءييدشد و خيانتكار، رامين شمرده شد.

و اتخذت القيان والمعازف و لعن آخر هـذه الاءئمـة اولهـا و ركـبـت ذوات الفـروج السـروج و تـشـبـه النـسـاء بالرجال و الرجال بالنساء. و شهدشاهد من غير ان يستشهد و شهد الآخر قضاء الذمام بغير حـق عـرفه

هـنـگـامـى كـه كـنيزان آوازه خوان و رقاصه ها و آلات لهو و موسيقى ، بكار گرفته شد و نـسـلهـاى آخـريـن بـه نـسلهاى پيشين نفرين كردند و زنان بر زينها سوار شدند و تلاش كردند خود را شبيه مردان سازند و مردان نيز خود را در ظاهر واخلاق بسان زنان ساختند و شاهد بى آنكه از او شهادت بخواهند به دادگاه رفت و شهادت داد و ديگرى برخلاف حق و عدالت و بدون آگاهى ، به خاطر رفاقت با كسى ، به نفع او به دروغ گواهى كرد.

---

[گل مريم]

و تفقة لغير الدين ، و آثروا عمل الدنيا على الآخرة و لبسوا جلود الضاءن على قلوب الذئاب و قلوبهم اءنتن من الجيف و اءمر من الصبر، فعند ذلك ... الوحا...الوحا... ثم العجل العجل ..."

آنـگـاه كـه تـفـقـه در ديـن و آموزش علوم دينى ، نه براى خدمت به دين بلكه براى دنيا و قـدرت و ريـاسـت بـكـار گرفته شد وكار دنيا را بر كار آخرت برگزيدند و با ريا و تظاهر و عوام فريبى به گرگهاى خونخوار، لباس گوسفند آرام پوشاندند، ظاهرهاى مـردم ، آراسـتـه ، امـا دلهـا، عـفـونـت بـارتـر از مردار متعفن و تلختر از گياه تلخ و بدطعم گرديد.

آرى ! در ايـن شـرايط منحطّ و وخامت بار و گناه آلود جامعه ها و تمدنهاى اسلامى و جهانى است كه دجال ظاهر مى گردد و در آمدن شتاب مى كند... .

---

اكمال الدين ، ج 2، 525 و 526.

---