دعای جوشن کبیر

[گل مريم]

دعاى جوشن كبير

اين دعا در كتابهاى بلد الامين و مصباح كفعمى آمده،از حضرت سيّد الساجدين عليه السّلام،از پدر ايشان از جدّ بزرگوارش حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله‏ روايت شده:

اين دعا را جبرئيل براى آن حضرت در يكى از جنگها فرود آورد،درحالى‏كه زره سنگينى بر تن آن جناب بود به گونه‏اى كه سنگينى‏ آن بدن مبارك آن حضرت را به درد آورده بود.جبرئيل عرضه داشت: يا محمّد پروردگارت به تو سلام ميرساند و ميفرمايد: اين جوشن(زره) را از تن خود بيرون كن و اين دعا را بخوان كه براى تو و امّتت موجب ايمنى است.

سپس شرحى در فضيلت اين دعا ذكر فرموده كه اينجا جاى بيان تمام آن نيست ولى به برخى از آن اشاره مى‏كنيم از جمله آنكه هركه آن را بر كفنش بنويسد، خدا به احترام آن او را به آتش نمى ‏افكند و و هركه آن را در اول ماه رمضان با نيّت خالص و دلى پاك بخواند،حق تعالى بهره‏ مندى را روزى او مى‏ كند، و براى وى‏ هفتاد هزار فرشته مى‏ آفريند كه خدا را تسبيح و تقديس كنند و ثوابش را براى او قرار دهند
. در ادامه نيز فضيلت زيادى‏ نقل كرده تا آنكه فرمود: هركه آن را در ماه رمضان سه بار بخواند، خدا بدن او را بر آتش جهنم حرام مى‏ كند، و بهشت را براى او واجب مى‏ گرداند، و دو فرشته را بر او مى‏ گمارد تا او را از گناهان حفظ كنند، و در طول زندگى خود در امان خدا باشد

و در پايان روايت آمده: امام حسين عليه السّلام فرمود: پدرم على بن ابيطالب عليه السّلام به حفظ اين دعا وصيّت كرد، و نيز اينكه آن را بر كفن ايشان بنيوسم و به اهل خود تعليم دهم و آنان را به خواندنش ترغيب نمايم. اين دعا مشتمل بر هزار نام از نامهاى خدا است و اسم اعظم نيز در آن است.

[گل مريم]

(29) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَاصِمُ یَا قَائِمُ یَا دَائِمُ یَا رَاحِمُ یَا سَالِمُ یَا حَاکِمُ یَا عَالِمُ یَا قَاسِمُ یَا قَابِضُ یَا بَاسِطُ
(29)خدايا!از تو مى‏ خواهم به نامت اى نگهدار،اى پايدار،اى پاينده،اى مهرورز،اى سلامتى‏ بخش،اى داور،اى دانا،اى بخش‏ كن،اى‏ بازگير،اى فراخى‏ بخش.

(30) یَا عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ یَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ یَا غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ یَا نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ یَا حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ یَا مُکْرِمَ مَنِ اسْتَکْرَمَهُ یَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ یَا صَرِیخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ یَا مُعِینَ مَنِ اسْتَعَانَهُ یَا مُغِیثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ
(30)اى نگهدار آن‏كه از او نگهدارى جويد،اى مهربان بر آن‏كه از او مهر جويد،اى آمرزنده آن‏كه از او آمرزش خواهد اى ياور آن‏كه از او يارى طلبد،اى حافظ آن‏كه از او حفاظت خواهد،اى اكرام كننده آن‏كه از او اكرام خواهد،اى راهنماى آن‏كه از او راهنمايى جويد،اى دادرس آن‏كه از او دادرسى خواهد،اى مدديار آن‏كه از او مدد جويد،اى فريادرس آن‏كه از او فريادرسى خواهد

(31)یَا عَزِیزا لا یُضَامُ یَا لَطِیفا لا یُرَامُ یَا قَیُّوما لا یَنَامُ یَا دَائِما لا یَفُوتُ یَا حَیّا لا یَمُوتُ یَا مَلِکا لا یَزُولُ یَا بَاقِیا لا یَفْنَى یَا عَالِما لا یَجْهَلُ یَا صَمَدا لا یُطْعَمُ یَا قَوِیّا لا یَضْعُفُ
(31) اى عزيزى كه خوار نگردد،اى لطيفى كه دست‏اندازى نشود،اى پايدارى كه خوا او را درنيابد،اى پاينده ‏اى كه فنا نپذيرد،اى زنده ‏اى كه نمى ‏ميرد، اى پادشاهى كه از بين نمى‏ رود،اى هميشگى كه فانى نمى ‏شود،اى دانايى كه نادانى ندارد،اى بى ‏نيازى كه خوراك نخواهد،اى توانايى كه ناتوان نمى‏ گردد

(32) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا أَحَدُ یَا وَاحِدُ یَا شَاهِدُ یَا مَاجِدُ یَا حَامِدُ یَا رَاشِدُ یَا بَاعِثُ یَا وَارِثُ یَا ضَارُّ یَا نَافِعُ
خدايا!از تو درخواست مى ‏كنم به نامت اى يكتا،اى يگانه،اى گواه،اى بزرگوار،اى ستايش ‏پذير،اى راهنما اى برانگيزنده،اى ميراث‏ برنده،اى زيان‏ رسان،اى سودبخش

[گل مريم]

(33) یَا أَعْظَمَ مِنْ کُلِّ عَظِیمٍ یَا أَکْرَمَ مِنْ کُلِّ کَرِیمٍ یَا أَرْحَمَ مِنْ کُلِّ رَحِیمٍ یَا أَعْلَمَ مِنْ کُلِّ عَلِیمٍ یَا أَحْکَمَ مِنْ کُلِّ حَکِیمٍ یَا أَقْدَمَ مِنْ کُلِّ قَدِیمٍ یَا أَکْبَرَ مِنْ کُلِّ کَبِیرٍ یَا أَلْطَفَ مِنْ کُلِّ لَطِیفٍ یَا أَجَلَّ مِنْ کُلِّ جَلِیلٍ یَا أَعَزَّ مِنْ کُلِّ عَزِیزٍ
(33)اى بزرگ‏تر از هر بزرگ،اى كريم‏تر از هر كريم، اى مهربان‏تر از هر مهربان،اى داناتر از هر دانا،اى فرزانه‏ تر از هر فرزانه،اى ديرينه از هر ديرينه، اى بزرگ‏تر از هر بزرگ،اى لطيف‏تر از هر لطيف،اى باشكوه‏تر از هر باشكوه،اى عزيزتر از هر عزيز.

(34) یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا کَثِیرَ الْخَیْرِ یَا قَدِیمَ الْفَضْلِ یَا دَائِمَ اللُّطْفِ یَا لَطِیفَ الصُّنْعِ یَا مُنَفِّسَ الْکَرْبِ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ یَا مَالِکَ الْمُلْکِ یَا قَاضِیَ الْحَقِّ
(34)اى گذشت كريمانه،اى نعمتت بزرگ،اى خيرت بسيار،اى فضلت ديرينه،اى لطفت هميشگى، اى ضنعت چشم‏ن واز،اى گره ‏گشاى گرفتارى،اى بردارنده زيان،اى پادشاه هستى،اى داور بر حق،

(35)یَا مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی وَفَائِهِ قَوِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ یَا مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ قَرِیبٌ یَا مَنْ هُوَ فِی قُرْبِهِ لَطِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ شَرِیفٌ یَا مَنْ هُوَ فِی شَرَفِهِ عَزِیزٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عِزِّهِ عَظِیمٌ یَا مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ مَجِیدٌ یَا مَنْ هُوَ فِی مَجْدِهِ حَمِیدٌ
(35)اى آن‏كه در پيمانش وفادار است،اى آن‏كه در وفادارى‏اش پايدار است،اى آن‏كه در پايدارى‏ اش والاست،اى آن‏ كه در والايى ‏اش نزديك است،اى آن‏كه در نزديكى‏ اش با نرمى است،اى آن‏كه در نرمى‏ اش شريف است،اى آن‏كه در شرفش با عزّت است،اى آن‏كه در عزّتش بزرگ است،اى آن‏كه در بزرگى ‏اش شكوهمند است،اى آن‏كه در شكوهش‏ ستوده است.

(36) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا کَافِی یَا شَافِی یَا وَافِی یَا مُعَافِی یَا هَادِی یَا دَاعِی یَا قَاضِی یَا رَاضِی یَا عَالِی یَا بَاقِی
(36)خدايا!از تو درخواست مى ‏كنم به نامت اى بسنده،اى درمان‏بخش،اى وفادار،اى تندرستى ‏ده‏ اى راهنما،اى به نيكى خوان،اى داور،اى خشنود،اى بلندمرتبه،اى ماندگار.

[گل مريم]

(37) یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ خَاضِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ خَاشِعٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ کَائِنٌ لَهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مُنِیبٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ قَائِمٌ بِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ صَائِرٌ إِلَیْهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ کُلُّ شَیْ‏ءٍ هَالِکٌ إِلا وَجْهَهُ
(37)اى آن‏كه هرچيز برايش فروتن‏ است،اى آن‏كه هر چيز از او هراسان است،اى آن‏كه هستى هرچيز از او است،اى آن‏كه هرچيز به او پديدار است،اى آن‏ كه هرچيز به سوى او بازگشت كند،اى آن‏كه هرچيز از او ترسان است،اى آن‏كه هرچيز به او بر پاست،اى آن‏كه هر چيز به سوى او دگرگون مى‏ شود،اى آن‏كه هر چيز به ستايش او تسبيح گو است،اى آن‏كه هرچيز جز جلوه ‏اش نابود است

(38) یَا مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَقْصَدَ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا مَنْجَى مِنْهُ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْغَبُ إِلا إِلَیْهِ یَا مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِهِ یَا مَنْ لا یُسْتَعَانُ إِلا بِهِ یَا مَنْ لا یُتَوَکَّلُ إِلا عَلَیْهِ یَا مَنْ لا یُرْجَى إِلا هُوَ یَا مَنْ لا یُعْبَدُ إِلا هُوَ
(38) اى آن‏كه گريزگاهى نيست جز به بارگاهش،اى آن‏كه پناهى جز به درگاهش نيست،اى آن‏كه مقصدى جز به سوى او نيست،اى آن‏كه از خشمش‏ رهاى نيست جز به مهرش،اى آن‏كه جز به سوى او ميلى نيست،اى آن‏كه جنبش و نيرويى نيست جز به او،اى آن‏كه جز از او مدد نجويند،اى آن‏كه جز بر او توكلّ نشود،اى آن‏كه جز به او اميدى نيست،اى آن‏كه جز او پرستيده نشود.

(39) یَا خَیْرَ الْمَرْهُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَرْغُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَطْلُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ یَا خَیْرَ الْمَقْصُودِینَ یَا خَیْرَ الْمَذْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَشْکُورِینَ یَا خَیْرَ الْمَحْبُوبِینَ یَا خَیْرَ الْمَدْعُوِّینَ یَا خَیْرَ الْمُسْتَأْنِسِینَ
(39) اى بهترين هراس‏ان گيزان،اى بهترين شوق ‏آفرينان،اى بهترين جوياشدگان،اى بهترين پاسخ دهان،اى بهترين قصه‏ شدگان‏ اى بهترين يادشدگان،اى بهترين ستودگان،اى بهترين دلبران،اى بهترين خواندگان،اى بهترين‏ همدمان.

(40) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا غَافِرُ یَا سَاتِرُ یَا قَادِرُ یَا قَاهِرُ یَا فَاطِرُ یَا کَاسِرُ یَا جَابِرُ یَا ذَاکِرُ یَا نَاظِرُ یَا نَاصِرُ
(40)خدايا!از تو خواستارم به نامت اى آمرزگار،اى پرده‏ پوش،اى توانا،اى چيره،اى آفريننده‏ اى شكننده،اى شكسته ‏بند،اى يادآور،اى بينا،اى ياور.

[گل مريم]

(41) یَا مَنْ خَلَقَ فَسَوَّى یَا مَنْ قَدَّرَ فَهَدَى یَا مَنْ یَکْشِفُ الْبَلْوَى یَا مَنْ یَسْمَعُ النَّجْوَى یَا مَنْ یُنْقِذُ الْغَرْقَى یَا مَنْ یُنْجِی الْهَلْکَى یَا مَنْ یَشْفِی الْمَرْضَى یَا مَنْ أَضْحَکَ وَ أَبْکَى یَا مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْیَا یَا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثَى
(41)اى آن‏كه آفريد پس متناسب نمود،اى آن‏كه اندازه نهاد پس رهنمون شد اى آن‏كه بلا را برگيرد،اى آن‏كه زمزمه نهان را بشنود،اى آن‏كه غرق‏ شدگان را برهاند،اى آن‏كه از نابودى رهايى بخشد،اى آن‏كه بيماران را شفا دهد. اى آن‏كه خنداند و گرياند،اى آن‏كه ميراند و زنده كند،اى آن‏كه دوگونه مرد و زن آفريد.

(42) یَا مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیلُهُ یَا مَنْ فِی الْآفَاقِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی الْآیَاتِ بُرْهَانُهُ یَا مَنْ فِی الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ یَا مَنْ فِی الْقِیَامَةِ مُلْکُهُ یَا مَنْ فِی الْحِسَابِ هَیْبَتُهُ یَا مَنْ فِی الْمِیزَانِ قَضَاؤُهُ یَا مَنْ فِی الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ یَا مَنْ فِی النَّارِ عِقَابُهُ
(42) اى آن‏كه در خشكى و دريا راه اوست،اى آن‏كه در كرانه‏ هاى هستى نشانه‏ هاى اوست،اى آن‏كه در نشانه‏ هايش برهان روشن اوست،اى آن‏كه‏ در مرگ آفريدگان قدرت‏نمايى اوست،اى آن‏كه در قبرها پندآموزى اوست،اى آن‏كه در رستاخيز فرمانروايى بى‏ حدّ اوست،اى آن‏كه در حسابرسى‏ اعمال شكوه اوست،اى آن‏كه در سنجش كردارها داورى اوست،اى آن‏كه د ربهشت پاداش اوست،اى آن‏كه در دوزخ كيفر اوست

(43) یَا مَنْ إِلَیْهِ یَهْرُبُ الْخَائِفُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنِیبُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَلْجَأُ الْمُتَحَیِّرُونَ یَا مَنْ بِهِ یَسْتَأْنِسُ الْمُرِیدُونَ یَا مَنْ بِهِ یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ یَا مَنْ فِی عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ یَا مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ
(43)اى آن‏كه هراسندگان به درگاه او گريزند،اى آن‏كه گنهكاران به سوى او پناه برند،اى آن‏كه پشيمانان آهنگ‏ او كنند،اى آن‏كه پارسايان به او ميل نمايند،اى آن‏كه سرگشتگان به او پناه برند،اى آن‏كه ارادتمندان به‏ او انس گيرند،اى آن‏كه شيفتگان به او افتخار كنند،اى آن‏كه خطاكاران در عفوش طمع ورزند،اى آن‏كه يقين‏ي افتگان‏ به سوى او آرام گيرند،اى آن‏كه توكّل‏ كنندگان بر او توكّل كنند.

[گل مريم]

(44) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَبِیبُ یَا طَبِیبُ یَا قَرِیبُ یَا رَقِیبُ یَا حَسِیبُ یَا مَهِیبُ [مُهِیبُ‏] یَا مُثِیبُ یَا مُجِیبُ یَا خَبِیرُ یَا بَصِیرُ
(44)خدايا!از تو درخواست مى‏ كنم به نامت اى دوست‏ داشتنى،اى‏ شفابخش،اى نزديك،اى ديده‏ بان،اى حسابرس،اى هراس‏ان گيز،اى پاداش‏ ده،اى اجابت كننده،اى آگاه‏ اى بينا.

(45) یَا أَقْرَبَ مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ یَا أَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبِیبٍ یَا أَبْصَرَ مِنْ کُلِّ بَصِیرٍ یَا أَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبِیرٍ یَا أَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَرِیفٍ یَا أَرْفَعَ مِنْ کُلِّ رَفِیعٍ یَا أَقْوَى مِنْ کُلِّ قَوِیٍّ یَا أَغْنَى مِنْ کُلِّ غَنِیٍّ یَا أَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ یَا أَرْأَفَ مِنْ کُلِّ رَءُوفٍ
(45)اى نزديك‏تر از هر نزديك،اى محبوب‏تر از هر محبوب،اى بيناتر از هر بينا،اى آگاه‏تر از هر آگاه،اى شريف‏تر از هر شريف،اى برتر از هر بلند،اى تواناتر از هر توانا،اى توانگرتر از هر توانگر،اى بخشنده ‏تر از هر بخشنده،اى مهربان‏تر از هر مهربان‏

(46) یَا غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ یَا صَانِعا غَیْرَ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقا غَیْرَ مَخْلُوقٍ یَا مَالِکا غَیْرَ مَمْلُوکٍ یَا قَاهِرا غَیْرَ مَقْهُورٍ یَا رَافِعا غَیْرَ مَرْفُوعٍ یَا حَافِظا غَیْرَ مَحْفُوظٍ یَا نَاصِرا غَیْرَ مَنْصُورٍ یَا شَاهِدا غَیْرَ غَائِبٍ یَا قَرِیبا غَیْرَ بَعِیدٍ
(46)اى چيره شكست ‏ناپذير،اى سازنده ناساخته،اى آفريننه ناآفريده،اى مالك ما مملوك،اى چيره چيره ‏گى‏ ناپذير،اى بلندى‏ بخش بلندى‏ ناپذير،اى نگهدار بى ‏نگهدار،اى يارى كننده‏ يارى نشده،اى گواه هميشه حاضر،اى نزديك دورى‏ ناپذير

(47) یَا نُورَ النُّورِ یَا مُنَوِّرَ النُّورِ یَا خَالِقَ النُّورِ یَا مُدَبِّرَ النُّورِ یَا مُقَدِّرَ النُّورِ یَا نُورَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا فَوْقَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ
(47)اى روشنى نور،اى روشنى‏ بخش نور اى آفريننده نور،اى گرداننده نور،اى به اندازه ‏ساز نور،اى روشنى هر نور،اى روشنايى پيش از هر نور،اى‏ روشنايى پس از هر نور،اى روشنايى بر فراز هر نور،اى نورى كه همانندش نورى نيست

[گل مريم]

(48)یَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ یَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِیفٌ یَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِیمٌ یَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِیمٌ یَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ یَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ یَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ یَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ یَا مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ یَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ
(48)اى آن‏كه عطايش چشمگير است،اى آن‏كه كارش چشم‏ نواز است،اى آن‏كه نوازشش پايدار است،اى آن‏كه نيكى‏ اش ديرينه است،اى آن‏كه سخنش حق است‏ اى آن‏كه وعده ‏اش راست است،اى آن‏كه گذشتش فراتر از شايستگى است،اى آن‏كه كيفرش داد است،اى آن‏كه يادش شيرين است،اى آن‏ كه عطايش همگانى است.

(49)اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُسَهِّلُ یَا مُفَصِّلُ یَا مُبَدِّلُ یَا مُذَلِّلُ یَا مُنَزِّلُ یَا مُنَوِّلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُجْزِلُ یَا مُمْهِلُ یَا مُجْمِلُ
(49)خدايا!از تو درخواست مى‏ كنم به نامت اى آسان‏ ساز،اى جدايى‏ بخش،اى دگرگون‏ ساز،اى‏ هموار كن،اى فرودآور،اى عطابخش،اى فزون‏ده،اى بسياربخش،اى امان‏ده،اى زيبايى ‏آفرين

(50) یَا مَنْ یَرَى وَ لا یُرَى یَا مَنْ یَخْلُقُ وَ لا یُخْلَقُ یَا مَنْ یَهْدِی وَ لا یُهْدَى یَا مَنْ یُحْیِی وَ لا یُحْیَى یَا مَنْ یَسْأَلُ وَ لا یُسْأَلُ یَا مَنْ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ یَا مَنْ یُجِیرُ وَ لا یُجَارُ عَلَیْهِ یَا مَنْ یَقْضِی وَ لا یُقْضَى عَلَیْهِ یَا مَنْ یَحْکُمُ وَ لا یُحْکَمُ عَلَیْهِ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ
(50)اى آن‏كه بينده‏ و ديده نشود،اى آن‏كه بيافرينده و آفريده نشود،اى آن‏كه راهنمايى كند و راهنمايى نشود،اى آن‏كه زنده كند و زنده‏ اش نكنند،اى‏ آن‏كه پرسد و پرسيده نشود،اى آن‏كه خوراند و خوراك نخواهد،اى آن‏كه پناه دهد و پناه نجويد،اى آن‏كه داورى‏ كند و بر او داورى نشود،اى آن‏كه فرمان دهد و فرمانش ندهند،اى آن‏كه نزاده،و زاده نشده،و براى او همتايى نبوده‏ است.

(51) یَا نِعْمَ الْحَسِیبُ یَا نِعْمَ الطَّبِیبُ یَا نِعْمَ الرَّقِیبُ یَا نِعْمَ الْقَرِیبُ یَا نِعْمَ الْمُجِیبُ یَا نِعْمَ الْحَبِیبُ یَا نِعْمَ الْکَفِیلُ یَا نِعْمَ الْوَکِیلُ یَا نِعْمَ الْمَوْلَى یَا نِعْمَ النَّصِیرُ
(51)اى كه چه خوش حساب گرى،اى كه چه خوش طبيبى،اى كه چه خوش همراهى،اى كه چه خوش نزديكى،اى كه چه خوش پاسخ‏ دهى، اى كه چه خوش دلبرى،اى كه چه خوش سرپناهى،اى كه چه خوش كارگشايى،اى كه چه خوش مولايى،اى كه چه خوش ياورى

[گل مريم]

(52)یَا سُرُورَ الْعَارِفِینَ یَا مُنَى الْمُحِبِّینَ یَا أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ یَا حَبِیبَ التَّوَّابِینَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ یَا قُرَّةَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ یَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ
(52)اى شادى‏ عارفان،اى آرزوى شيفتگان،اى همدم مريدان،اى محبوب توبه ‏كاران،اى روزى‏ دهنده بى‏ چيزان،اى‏ اميد گنهكاران،اى نور چشم عبادت‏ كنندگان،اى گشاينده اندوه دلگيران،اى غمگسار غمزدگان، اى معبود گذشتگان و آيندگان.

(53) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا رَبَّنَا یَا إِلَهَنَا یَا سَیِّدَنَا یَا مَوْلانَا یَا نَاصِرَنَا یَا حَافِظَنَا یَا دَلِیلَنَا یَا مُعِینَنَا یَا حَبِیبَنَا یَا طَبِیبَنَا
(53)خدايا!من از تو درخواست مى‏ كنم به نامت اى پروردگار ما،اى معبود ما،اى سرور ما اى مولاى ما،اى ياور ما،اى نگهدار ما،اى راهنماى ما،اى مددرسان ما،اى محبوب ما،اى طبيب ما،

(54) یَا رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ یَا رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ یَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ یَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ یَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ یَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ یَا رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ یَا رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ یَا رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ
(54)اى پروردگار پيامبران و نيكان،اى پروردگار صدّيقان و خوبان،اى پروردگار بهشت و دوزخ،اى پروردگار خردسالان‏ و بزرگسالان،اى پروردگار دانه‏ ها و ميوه‏ ها،اى پروردگار نهرها و درختان،اى پروردگار دشتها و بيشه‏ ها،اى پروردگار خشيكيه ا و درياها،اى پروردگار شب و روز،اى پروردگار آشكارها و نهان ها

(55) یَا مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ أَمْرُهُ یَا مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ یَا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ یَا مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ یَا مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ یَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ یَا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ یَا مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ
(55)اى آن‏كه فرمانش در هرچيز نفوذ يافته،اى آن‏كه دانشش به هر چيز رسيده،اى آن‏كه قدرتش هر چيز را دربر گرفته،اى آن‏كه بندگان از شمردن نعمتهايش ناتوانند،اى آن‏كه آفريدگان به سپاسش نرسند،اى آن‏كه فهم ها بزرگى ‏اش را درنيابند،اى آن‏كه پندارها به ژرفاى هستى ‏اش نرسند،اى آن‏كه بزرگى و بزرگ‏ منشى ‏پوشش اوست،اى‏ كه بندگان توان برگرداندن حكمش را ندارند،اى آن‏كه فرمانروايى جز فرمانروايى او نيست،اى آن‏كه عطايى جز عطاى او نيست

[گل مريم]

(56) یَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى یَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا یَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى یَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى یَا مَنْ لَهُ الْآیَاتُ الْکُبْرَى یَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یَا مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى یَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى
(56) اى آن‏كه نمونه اعلى از آن اوست،اى آن‏كه صفات برتر براى اوست،اى آن‏كه سرانجام و سرآغاز از آن اوست،اى آن‏ كه بهشت آسايش از آن اوست،اى آن‏كه نشانه ‏هاى بزرگ‏تر از آن اوست،اى آن‏كه نامهاى نيكوتر از آن اوست،اى آن‏ كه فرمان و داورى از آن اوست،اى آن هوا و فضا از آن اوست،اى آن‏كه عرش و فرش از آن اوست،اى آن‏كه‏ آسمانهاى برافراشته از آن اوست.

(57) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَفُوُّ یَا غَفُورُ یَا صَبُورُ یَا شَکُورُ یَا رَءُوفُ یَا عَطُوفُ یَا مَسْئُولُ یَا وَدُودُ یَا سُبُّوحُ یَا قُدُّوسُ
(57)خدايا!از تو مى‏خواهم به نامت اى درگذرنده،اى آمرزنده،اى شكيبا،اى‏ ستايش‏ پذير،اى مهربان،اى مهرورز،اى خواسته،اى دوست،اى پاك،اى منزّه.

(58) یَا مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ یَا مَنْ فِی الْأَرْضِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ دَلائِلُهُ یَا مَنْ فِی الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ یَا مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ یَا مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ یَا مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ لُطْفَهُ یَا مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ یَا مَنْ تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ
(58) اى آن‏كه بزرگى‏ اش در آسمان است،اى آن‏كه نشانه‏ هايش در زمين است،اى آن‏كه دلايلش در هرچيز است،اى آن‏كه شگفتي هايش در درياست،اى آن‏كه گنيجنه‏ هايش در كوههاست،اى آن‏كه آفرينش را آغاز كند سپس بازش گرداند،اى آن‏كه مه امور به‏ به سوى او بازگردد،اى آن‏كه لطفش را در هر چيز نمايان ساخته،اى آن‏كه آفرينش هر چيز را نيكو پرداخته،اى آن‏كه توانش‏ در آفريدگان كارگر افتاده است.

(59) یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ یَا مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ یَا شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ یَا مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ یَا دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ یَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ
(59)اى دوست آن‏كه دوستى ندارد،اى پزشك آن‏كه پزشكى ندارد،اى‏ پاسخگوى آن‏كه پاسخگويى ندارد،اى يار مهربان آن‏كه مهربانى ندارد،اى همراه بى‏ همرهان،اى فريادرس آن‏كه‏ فريادرسى ندارد،اى رهنماى آن‏كه رهنمايى ندارد،اى همدم آن‏كه همدمى ندارد،اى رحم ‏كننده آن‏كه رحم‏ك ننده‏اى ندارد اى همنشينى آن‏كه همنشينى ندارد

[گل مريم]

(60) یَا کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ یَا هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ یَا کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ یَا رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ یَا شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ یَا قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ یَا مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ یَا مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ یَا مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ یَا وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ
(60)اى كفايت كننده هركه از او كفايت خواهد،اى راهنماى هركه از او راهنمايى جويد، اى نگاهبان هركه از او نگاهبانى خواهد،اى رعايت كننده هركه از او رعايت خواهد،اى شفادهنده هركه از او شفا طلبد،اى داور هركه از او داورى خواهد،اى بى‏نياز كننده هركه از او بى‏نيازى جويد،اى وفادار به هر كه از او وفا جويد،اى نيروبخش هركه از او نيرو خواهد،اى سرپرست‏ هركه از او سرپرستى خواهد.

(61) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا خَالِقُ یَا رَازِقُ یَا نَاطِقُ یَا صَادِقُ یَا فَالِقُ یَا فَارِقُ یَا فَاتِقُ یَا رَاتِقُ یَا سَابِقُ [فَائِقُ‏] یَا سَامِقُ
(61)خدايا!از تو مى‏خواهم به نامت اى آفريننده،اى روزى‏ دهنده،اى گويا،اى راستگو اى شكافنده،اى جدا كننده،اى گشاينده،اى پيونددهنده،اى پيشى گيرنده،اى بلند جايگاه.

(62) یَا مَنْ یُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ یَا مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ یَا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ یَا مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ یَا مَنْ قَدَّرَ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ یَا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاةَ یَا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ یَا مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ یَا مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ
(62)اى آن‏كه شب و روز را دگرگون سازد،اى آن‏كه تاريكيها و روشنايى‏ها را قرار داد،اى آن‏كه سايه خنك و گرما را آفريد،اى آن‏كه خورشيد و ماه‏ را مسّخر ساخت،اى آن‏كه خير و شر را مقدّر نمود،اى آن‏كه مرگ و زندگى را آفريد،اى آن‏كه خلق و امر از آن اوست، اى آن‏كه همسر و فرزندى نگرفت،اى آن‏كه در فرمانرواىي شريكى برايش نيست،اى آن‏كه از روى خوارى سرپرستى نخواهد.

(63) یَا مَنْ یَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِیدِینَ یَا مَنْ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ یَا مَنْ یَسْمَعُ أَنِینَ الْوَاهِنِینَ یَا مَنْ یَرَى بُکَاءَ الْخَائِفِینَ یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ یَا مَنْ یَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِینَ یَا مَنْ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ یَا مَنْ لا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ یَا مَنْ لا یَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ
(63)اى آن‏كه خواهش خواهشمندان را مى‏داند،اى آن‏كه از نهاد خاموشان آگاه است،اى آن‏كه ناله‏ درماندگان را مى ‏شنود،اى آن‏كه گريه هراسيدگان را مى‏ بيند،اى آن‏كه نيازهاى نيازمندان به دست اوست،اى آن بهانه‏ توبه‏ كاران را مى‏ پذيرد،اى آن‏كه عمل تبهكاران را صلاح نبخشد،اى آن‏كه پاداش نيكوكاران را تباه نكند،اى آن‏كه از دل عارفان دور نباشد اى بخشنده ‏ترين بخشندگان.

[گل مريم]

(64) یَا دَائِمَ الْبَقَاءِ یَا سَامِعَ الدُّعَاءِ یَا وَاسِعَ الْعَطَاءِ یَا غَافِرَ الْخَطَاءِ یَا بَدِیعَ السَّمَاءِ یَا حَسَنَ الْبَلاءِ یَا جَمِیلَ الثَّنَاءِ یَا قَدِیمَ السَّنَاءِ یَا کَثِیرَ الْوَفَاءِ یَا شَرِیفَ الْجَزَاءِ
(64)اى هميشه ماندگار،اى شنونده دعا، اى گسترده عطا،اى آمرزنده خطا،اى پديد آورنده آسمان،اى نيك آزمون،اى نيكو ستايش،اى‏ ديرينه بر فراز،اى بسيار وفادار،اى شريف پاداش.

(65) اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَتَّارُ یَا غَفَّارُ یَا قَهَّارُ یَا جَبَّارُ یَا صَبَّارُ یَا بَارُّ یَا مُخْتَارُ یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ
(65)خدايا!از تو مى‏ خواهم به نامت اى پرده ‏پوش‏ اى آمرزگار،اى چيره،اى جاه مند،اى بس شكيبا،اى نيك‏بخش،اى برگزيده،اى گشاينده،اى روح‏ بخش،اى راحتى‏ بخش

(66) یَا مَنْ خَلَقَنِی وَ سَوَّانِی یَا مَنْ رَزَقَنِی وَ رَبَّانِی یَا مَنْ أَطْعَمَنِی وَ سَقَانِی یَا مَنْ قَرَّبَنِی وَ أَدْنَانِی یَا مَنْ عَصَمَنِی وَ کَفَانِی یَا مَنْ حَفِظَنِی وَ کَلانِی یَا مَنْ أَعَزَّنِی وَ أَغْنَانِی یَا مَنْ وَفَّقَنِی وَ هَدَانِی یَا مَنْ آنَسَنِی وَ آوَانِی یَا مَنْ أَمَاتَنِی وَ أَحْیَانِی
(66) اى آن‏كه مرا آفريد و بياراست،اى آن‏كه مرا روزى داد و پروريد،اى آن‏كه به من خورانيد و نوشانيد،اى آن‏كه مرا نزديك نمود و به كنار خويش برد،اى آن‏كه مرا نگاه داشت و كفايت نمود،اى آن‏كه مرا حفظ كرد و حمايت نمود،اى آن‏كه به من عزّت بخشيد و بى‏ نيازم ساخت،اى‏ آن‏كه توفيقم داد و راهنمايى كرد،اى آن‏كه همدمم شد و جايم داد،اى آن‏كه مرا بميراند و زنده كند

(67) یَا مَنْ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ یَا مَنْ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ یَا مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا بِإِذْنِهِ یَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ یَا مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ یَا مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِأَمْرِهِ یَا مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ یَا مَنْ یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ
(67)اى آن‏كه حق را با كلماتش‏ استوار و برجا كند،اى آن‏كه توبه را از بندگانش بپذيرد،اى آن‏كه ميان انسان و دلش قرار گيرد،اى آن‏كه شفاعت جز با اجازه‏ اش سود نبخشد،اى آن‏كه به گمراه ‏شدگان راهش داناتر است،اى آن‏كه حكمش دگرگونى نپذيرد،اى‏ آن‏كه رأيش را بازگرداننده ‏اى نيست،اى آن‏كه هرچيز فرمانش را گردن نهد،اى آن‏كه آسمانها به دست قدرتش پيچيده گشته،اى آن‏كه بادها را مژده ‏دهنده رحمتش فرستد..