چهل حديث - سيره نبوى

[گل مريم]

چهل حديث - سيره نبوى
مؤلف: جواد محدثى


معرفى اجمالى پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم)


رسول گرامى اسلام حضرت محمد بن عبدالله (صلى الله عليه و آله و سلم) در روز جمعه 17 ربيع الاول عام الفيل (570 ميلادى) در مكه به دنيا آمد و در 28 صفر سال 11 هجرى در مدينه رحلت نمود. مدت عمر آن حضرت 63 سال و قبرشان در مدينه است.

مادرش آمنه بنت وهب و پدر بزرگوارش عبدالله فرزند عبد المطلب بود. پدر را قبل از تولد و مادر را در سن 5 سالگى از دست داد و سرپرستى او را عبدالمطلب و سپس ابوطالب به عهده گرفت.

در سن 25 سالگى با خديجه ازدواج كرد و ثمره آن دو پسر و چهار دختر بود.

در سن 40 سالگى در 27 رجب سال 40 عام الفيل به پيامبرى مبعوث شد. مدت پيامبرى حضرت 23 سال به طول انجاميد و در اين مدت آخرين هديه الهى به بشريت - قرآن كريم - بر قلب مباركش نازل و بر زبان گهر بارش جارى گشت.

[فاطمه]

8: ادب گوش دادن

قال على ((عليه السلام)):
لا يقطع على احد كلامه حتى يجوز فيقطعه بنهى او قيام.
امام على ((عليه السلام)) فرمود:
پيامبر هرگز سخن كسى را قطع نمى كرد، مگر آنگاه كه بيش از حد حرف بزند (يا از مشروع، فراتر رود) آن وقت او را نهى مى كرد يا برمى خاست.

سنن النبى، ص 18

[فاطمه]

9: ادب نشستن

قال على ((عليه السلام)):
كان (صلى الله عليه و آله و سلم) لا يجلس و لا يقوم الا على ذكر الله و لا يوطن الاماكن و ينهى عن ايطانها و اذا انتهى الى قوم جلس حيث ينتهى به المجلس و يأمر بذلك.
على ((عليه السلام)) فرمود:
نشستن و بر خاستن رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) با ياد خدا بود. در مجالس جاى مخصوصى براى خود انتخاب نمى كرد و از اين كار نهى مى فرمود. هر گاه به جمعى مى پيوست، هر جا كه خالى بود مى نشست و به اين كار نيز دستور مى داد.

سنن النبى، ص 16

[فاطمه]

10: بامهمان

قال الكاظم ((عليه السلام)):
ان رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) اذا اتاه الضيف اكل معه و لم يرفع يده من الخوان حتى يرفع الضيف يده.
امام كاظم ((عليه السلام)) فرمود:
رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) هر گاه مهمان داشت، با او غذا مى خورد و دست از سفره و غذا نمى كشيد، تا آن كه مهمان دست از غذا خوردن بكشد.

سنن النبى، ص 67

[فاطمه]

11: مصافحه

قال الصادق ((عليه السلام)):
ما صافح رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) رجلا قط فنزع يده حتى يكون هو الذى ينزع يده منه.
امام صادق ((عليه السلام)) فرمود:
رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) هرگز با كسى دست نداد كه دستش ‍ را عقب بكشد مگر آن كه طرف مقابل دست خود را عقب ببرد.

بحارالانوار، ج 16، ص 269

[فاطمه]

12: خوش خلقى

قال على ((عليه السلام)):
كان رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم)، دائم البشر، سهل الخلق، لين الجانب، ليس بفظ و لا غليظ.
امام على ((عليه السلام)) فرمود:
رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) همواره خوشرو، خوش خو و نرم بود، خشن و درشت خوى نبود.

مكارم الاخلاق، ص 14

[فاطمه]

13: گفتار

قال على ((عليه السلام)):
كان (صلى الله عليه و آله و سلم) لا يذم احدا و لا يعيره و لا يطلب عثراته و لا عورته و لا يتكلم الا فيما رجى ثوابه.
امام على ((عليه السلام)) فرمود:
آن حضرت هرگز كسى را مذمت نمى كرد، و در پى لغزشها و عيوب و اسرار ديگران نبود و سخن نمى گفت مگر آنجا كه اميد ثواب داشت.

سنن النبى، ص 17

[فاطمه]

14: خوراك

قال الصادق ((عليه السلام)):
مازال طعام رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) الشعير حتى قبضه الله اليه.
امام صادق ((عليه السلام)) فرمود:
رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) تا روز وفات خود، همواره طعامش ‍ نان جو بود.

سنن النبى، ص 49

[فاطمه]

15: شوخى

قال الصادق ((عليه السلام)):
كان رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) يداعب و لا يقول الا حقا.
امام صادق ((عليه السلام)) فرمود:
رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) شوخى و مزاح مى كرد، ولى جز حق چيزى نمى گفت.

بحار الانوار، ج 16، ص 244

[فاطمه]

16: خوردن به اندازه

قال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم):
نحن قوم لا نأكل حتى نجوع و اذا اكلنا لا نشبع.
پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمود:
ما جمعيتى هستيم كه تا كاملا گرسنه نشويم غذا نمى خوريم و چون مى خوريم، خود را كاملا سير نمى كنيم.

سنن النبى، ص 181

[فاطمه]

17: غذاى جمعى

قال الصادق ((عليه السلام)):
كان رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) اذا اكل مع القوم طعاما كان اول من يضع يده و اخر من يرفعها ليأكل القوم.
امام صادق ((عليه السلام)) فرمود:
پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم) هرگاه در جمع مردم غذا مى خورد، اولين كسى بود كه دست به غذا دراز مى كرد و آخرين فردى بود كه دست از غذا مى كشيد تا ديگران بخورند.

سنن النبى، ص 166