18: عفو و گذشت امام
محمد بن عجلان قال سمعت اءبا عبدالله (عليه السلام) يقول:
كان على بن الحسين (عليه السلام) اذا دخل شهر رمضان لا يضرب عبدا له و لا اءمة، و كان اذا اءذنب العبد و الامة يكتب عنده: اءذنب فلان، اءذنبت فلانة يوم كذا و كذا، و لم يعاقبه فيجتمع عليهم الادب، حتى اذا كان آخر ليلة من شهر رمضان دعاهم و جمعهم حوله ثم اءظهر الكتاب ثم قال:
يا فلان فعلت كذا و كذا، و لم اؤ دبك اءتذكر ذلك؟ فيقول:بلى يابن رسول الله.
حتى ياءتى على آخرهم و يقررهم جميعا ثم يقوم وسطهم و يقول:
ارفعوا اءصواتكم و قولوا: يا على بن الحسين ان ربك قد اءحصى عليك كلما عملت كما احصيت علينا كلما عملنا ولديه كتاب ينطق عليك بالحق لا يغادر صغيرة و لا كبيرة مما اءتيت الا اءحصاها، و تجد كلما عملت لديه حاضرا كما وجدنا كلما عملنا لديك حاضرا، فاعف واصفح كما ترجو من المليك العفو و كما تحب اءن يعفو المليك عنك فاعف عنا تجده عفوا... الخ.
امام صادق (عليه السلام) فرمود:
امام چهارم (عليه السلام) هنگامى كه ماه رمضان داخل مى شد غلام و كنيز خود را نمى زد، هر وقت هر يك خلافى انجام مى داد پيش خود مى نوشت.
فلان غلام يا كنيز فلان روز چنين و چنان كرد هيچ مجازات نمى كرد تا همه موارد را جمع مى كرد وقتى كه آخرين شب ماه مبارك رمضان مى شد همه را صدا مى كرد و اطراف خود جمع مى كرد و بعد نوشته ها را رو مى كرد و بعد مى فرمود:
فلانى چنين و چنان كردى ولى من تنبيه نكردم آيا يادت هست؟
طرف مى گفت: آرى تا اينكه به آخرين نفر آنان مى رسيد و از همه اقرار مى گرفت بعد در ميان آنان مى ايستاد و مى فرمود: صداى خودتان را بلند كنيد و بگوئيد:
اى على بن الحسين خداوند هر كارى را كه انجام دادى نوشته همانطور كه كارهاى خلاف ما را نوشتى و پيش خدا كتاب و نوشته اى هست كه عليه تو به حق سخن گويد و آن چيز كوچك يا درشتى را فروگذارى نكرده مگر اينكه آنها را نوشته است و هر چه كردى پيش خدا حاضر و روشن است همانطور كه كارهاى ما پيش تو حاضر است پس گذشت كن و بيامرز همانطور كه از خداوند اميد عفو و گذشت دارى و همانطور كه دوست دارى خدا از تو بگذرد پس خودت هم گذشت كن تا او از تو بگذرد.
بحار الانوار، ج 46، ص 103.
چهل حديث، سيره سجادى
نقل قول
شبکه های اجتماعی
لینک های مهم
درباره ما
پست الکترونیکی مدیریت سایت : info@shahrequran.ir