پيام امام صادق(ع) به عبدالله بن جندب

[صبور]

پيام امام صادق(ع) به عبدالله بن جندب


تقى متقى

[صبور]

استوانه السلام


يا ابن جندب! الاسلام عريان فلبسه الحياء،و زينته الوقار، و مروءته العمل الصالح، و عماده الورع، و لكل شى‏ء أساس و أساس الإسلام حبنا أهل البيت.»

اى پسر جندب! اسلام، عريان است و لباسش «حي»ست، و زينتش «شكيبايى»، و مردانگى‏اش «اعمال نيك »، و تكيه‏گاهش «پرهيزكارى» و «دورى از معصيت».
براى هر چيزى اساس و استوانه‏ اى است و استوانه اسلام، دوستى ما اهل بيت است.


قلعه ‏اى از نور


«يا ابن جندب! إن لله تبارك و تعالى سوراً من نور محفوفاً بالزبرجد و الحرير، منجداً بالسندس و الديباج، يضرب هذا السور بين أوليائنا و بين أعدائنا، فإذا غلى الدماغ و بلغت القلوب الحناجر و نضجت الأكباد من طول الموقف أدخل فى هذا السور أولياء الله، فكانوا فى أمن الله و حرزه، لهم فيها ما تشتهى الأنفس و تلذ الأعين. و أعداء الله قد ألجمهم العرق و قطعهم الفرق و هم ينظرون إلى ما أعد الله لهم، فيقولون: ما لنا لا نرى رجالاً كنا نعدهم من الأشرار فينظر إليهم أولياء الله فيضحكون منهم، فذلك قوله عز و جل: أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ و قوله: فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ عَلَى الْأَرائِكِ يَنْظُرُونَ فلا يبقى أحد ممن أعان مؤمناً من أوليائنا بكلمة إلا أدخله الله الجنة بغير حساب.»


اى پسر جندب! همانا خداى تبارك و تعالى را قلعه ‏اى است از نور، فروپوشيده به زبرجد (6) و حرير، و آراسته به سندس‏ (7) و ديبا (8) كه ميان دوستان و دشمنان ما كشيده شده، و هنگام كه مغزها بجوشند و جانها به گلوگاه رسند و جگرها از طولانى شدن توقف در قيامت پخته شوند، دوستان خداى را به درون اين دژ وارد كنند، پس در پناه و امان خدا باشند و براى ايشان در آن هر چه را دل آرزو كند و ديده لذت برد، مهياست.

   

پي‌نوشت‌ها:
(1) - آل عمران / 77.)
(2) - (يس / 19)
(3) - ظاهراً منظور امام (ع) در روزگار حكومت طاغوتهاست.
(4) - (طه / 84)
(5) - (البقرة / 213).
(6) - نوعى از جواهر رنگارنگ.
(7) - نوعى پارچه ابريشمى نازك.
(8) - نوعى پارچه ابريشمى رنگين.

---

منبع: كتاب مشعل‏هاى شعله ور (پيام امام صادق(ع) به عبدالله بن جندب) تاليف تقى متقى‏

[/spoiler]