درس دوازدهم تکمیلی ترجمه زبان قرآن(آیات 33 تا 37 از سوره مبارکه بقره)

[هندیانی]

سلام بر قرآن دوستان عزیز
شهادت امیر المؤمنین حضرت علی علیه السلام بر شما دوستدارن حضرتش تسلیت باد
قبول باشه عبادات و عزاداری های شما عزیزان

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

قَالَ یَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ ۖ فَلَمَّا أَنبَأَهُم بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّی أَعْلَمُ غَیْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ ﴿٣٣﴾

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ‌ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِ‌ینَ ﴿٣٤﴾

وَقُلْنَا یَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَ‌غَدًا حَیْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَ‌بَا هَـٰذِهِ الشَّجَرَ‌ةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِینَ ﴿٣٥﴾

فَأَزَلَّهُمَا الشَّیْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَ‌جَهُمَا مِمَّا كَانَا فِیهِ ۖ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِی الْأَرْ‌ضِ مُسْتَقَرٌّ‌ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِینٍ ﴿٣٦﴾

روش امروزمون یکم تغییر کرده.


لاله ی مرداب عزیز لطف کنید آیه 33 را ترجمه کرده و تجزیه تُبْدُونَ را بنویسید؟

فاطمه خانم گرامی شما لطفا آیه ی 35 را ترجمه کنید و نقش رَ‌غَدًا را بفرمایید؟

سلوای عزیز شما لطف کنید آیه 34 را ترجمه کنید و نقشجمله ی أَبَىٰ را بنویسید؟

و مسافر قرآنی عزیز شما لطف کنید آیه 36 را ترجمه کنید و هر نکته ی قواعدی را که دوست داشتید از این آیه بیان کنید.



بعد از ترجمه های شما عزیزان سؤال هایم را می پرسم.


موفق باشید

[لاله مرداب]

فَأَزَلَّهُمَا الشَّیْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَ‌جَهُمَا مِمَّا كَانَا فِیهِ ۖ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِی الْأَرْ‌ضِ مُسْتَقَرٌّ‌ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِینٍ ﴿٣٦﴾
پس لغزاند اندو را شیطان از ان ، پس بیرون نمود ایشان را از انچه بودند در ان و گفتیم : فرود ایید ( که) بعضی از شما برای بعضی دیگر دشمنید و برایتان در زمین قرارگاه و برخورداری است تا زمانی

[هندیانی]

پس لغزانید آن دو را شیطان ازآن (درباره ی آن درخت)پس بیرون کرد آن دو را از آنچه بودند در آن و گفتیم فرود آیید بعضی شما برای بعضی دیگر در حالیکه دشمنید (یکدیگر را ) و برای شماست در زمین جایگاهی و بهره ای تا زمانی معین36

سلوای عزیز ممنوم

چرا در حالی که
اعراب حال در کلمه چیه؟

[لاله مرداب]

استاد میتونم خواهش کنم از رنگ نارنجی برای مطالب مورد مطالعه که میدید استفاده نکنید؟ ممنون میشم.

[هندیانی]

فَأَزَلَّهُمَا الشَّیْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَ‌جَهُمَا مِمَّا كَانَا فِیهِ ۖ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِی الْأَرْ‌ضِ مُسْتَقَرٌّ‌ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِینٍ ﴿٣٦﴾
پس لغزاند اندو را شیطان از ان؟ ، پس بیرون نمود ایشان را از انچه بودند در ان و گفتیم : فرود ایید ( که) بعضی از شما برای بعضی دیگر دشمنید و برایتان در ؟زمین قرارگاه و برخورداری است تا زمانی

ممنونم لاله ی عزیز

خیلی قشنگ ترجمه کردید. برای کلمه هایی که قرمز نوشتم دلیلی دارید؟ و علامت سؤالها رو هم میتوانید جایگزین کنید؟

[سلوی]

عدو خبر بعضکم است ،کل جمله ی بعضکم لبعض عدو محلا منصوب و حال است برای فاعل (و) در اهبطوا :در حالیکه بعضی برای بعضی دیگر دشمنید

[لاله مرداب]

ان منظورم بهشت یا جایی یا رتبه ای که در ان بودند
ایشان باید میشد اندو
که میاد چون جمله توصیفی داریم؟یا حاله نمیدونم
در این زمین باید باشه ؟

[هندیانی]

عدو خبر بعضکم است ،کل جمله ی بعضکم لبعض عدو محلا منصوب و حال است برای فاعل (و) در اهبطوا :در حالیکه بعضی برای بعضی دیگر دشمنید

کامله درسته ممنونم

پس میتونید با ترجمه قبلتون چک کنید و فرق رو متوجه بشید.

[سلوی]

بله ،درسته ،ممنون از راهنمایی شما

[هندیانی]

ان منظورم بهشت یا جایی یا رتبه ای که در ان بودند
ایشان باید میشد اندو
که میاد چون جمله توصیفی داریم؟یا حاله نمیدونم
در این زمین باید باشه ؟

درست فرمودید سعی کنید مرجع ضمیرها رو بنویسید

اهبطوا در محل نصب هست و گفتار خداوند رو بیان میکنه. میتونه مفعول باشه برای قلنا. یعنی چه چیزی را گفتیم؟ گفتیم فرود آیید ...

[هندیانی]

«تبدون» به ‏معناى «آشكار مى‏ سازيد» آمده است.
«ابداء» و «اظهار» و «اعلان»، هر سه يك معنا دارند.
«سجود» جمع «سجده» است. اين واژه در فرهنگ واژه‏ شناسان به ‏معناى «نهايت خضوع و اظهار ذلّت و فرمانبردارى و در اصطلاح دين، به‏ مفهوم «قراردادن پيشانى بر زمين» است، و بسان ركوع، قنوت و تشهّد، يكى از اجزاى نماز بشمار مى ‏رود.
«اَبى‏» به ‏معناى «سرباز زد» آمده است؛ و سه واژه «اباء»، «ترك»، و «امتناع»، يك معنا دارند.
«استكبر» به ‏مفهوم «خود را بزرگ پنداشتن و خودبزرگ‏ بينى» است. و استكبار نيز از همين ماده و به‏ معناى «تكبّرورزيدن» است.
«ابليس» معادل پارسى «شيطان» است.
«اسكن» در فرهنگ واژه ‏شناسان به‏ معناى «آرام گير» آمده، و از سكون به‏ مفهوم «آرامش و اطمينان» برگرفته شده است.
«زوج» به‏ معناى «همسر و جفت» است.
«كلا» يعنى «بخوريد»؛ و سه واژه «اَكَلَ»، «مضغ» و «لقم» در معنا به هم نزديكند.
«رغداً» به سودى گفته مى‏ شود كه براى بدست‏ آوردن آن رنجى برده نشود. و برخى نيز آن را به «گشايش» معنا كرده ‏اند.
«شئتما» از مشيّت گرفته شده و به‏ معناى «خواستيد» است. واژه ‏هاى «محبّت»، «اختيار» و «ايثار» نيز با اندكى تفاوت همين مفهوم را مى‏ رسانند.
«لاتقربا» از واژه «قرب» گرفته شده و به ‏معناى «نزديك نشويد» است.
«شجره» به آنچه بر روى ساقه است و ازجمله به درخت گفته مى شود. جمع اين واژه «اشجار» و «شجرات» است. و به بگو و مگو در ميان مردم نيز بدان جهت «تشاجر» مى ‏گويند كه بسان شاخه‏ هاى درخت، جدايى مردم از يكديگر را نشان مى‏ دهد.
«اَزَلَّهُما» را از «زلّت» به‏ معناى «لغزش و گناه» گرفته‏ اند. اين واژه، با واژه‏ هاى «معصيت» و «سيئة» هم ‏معنا و هم‏ مفهوم است.
«اهبطوا» از «هبوط» به‏ معناى «فرودآمدن از بالا و بلندى» گرفته شده است؛ و گاه به‏ مفهوم «جاى گرفتن و ورود به جايى» نيز بكار مى ‏رود، نظير اين آيه شريفه: «... اِهْبِطُوا مِصْرَاً...».
«عدوّ» به دشمن گفته مى ‏شود؛ درست عكس «ولىّ» كه به دوست مى‏ گويند. مصدر اين واژه، «عداوت» به‏ معناى «تجاوز كردن» است.
«مستقر» به‏ معناى قرارگاه است؛ و «قرار» به‏ مفهوم «ثبات» و «ماندگارى»، عكس «فرار» و «زوال» است. استقرار نيز به‏ معناى «بقا و قرار بر يك حال تا مدّتى» بكار مى‏ رود.
«متاع» به آنچه از آن بهره و لذّت برده مى‏ شود، مى‏ گويند؛ و واژه «تمتّع» به ‏معناى «لذّت‏ بردن» و «بهره ‏ورشدن» است.
«حين» به‏ مفهوم «زمان و مدّت» است؛ و اين واژه در غير اين آيه مباركه و آيه شريفه «تُؤْتى‏ اُكُلَها كُلَّ حينٍ بِاِذْنِ رَبِّها ...» (ميوه‏اش را هر زمان به فرمان پروردگارش مى‏ دهد)، به‏ معناى «شش ماه» گرفته شده است.¹

---

مجمع البیان