بدون هیچ عنوانی...

[ملکوت]

---

آنها چگونه میفهمند کلام آن بیسیمچی را که در آخرین لحظات زندگیش پشت بیسیم گفت:
عراقی ها خاکریز را گرفته اند تیر خلاصی میزنند باید موج بیسیم را تغییر دهم ولی سلام ما را به امام برسانید بگویید از ما راضی باشد...هر کاری از دستمان برمی آمد کردیم...




کدام یک از ما میتوانیم این جمله را درک کنیم؟

[ملکوت]

بیشتر از بیست سال بود که روی تخت می خوابید . 70 درصد بود
از گردن به پایین قطع نخاع بود .
دکترای حقوق داشت
حتی خانواده اش فراموشش کرده بودن
لبخند میزد . حتی از زخم بستر هم شکایت نمیکرد
یکدفعه همه ی بدنش شروع به لرزیدن کرد ، حتی تخت هم میلرزید
منم میلرزیدم
رفتم عقب
سرمو پایین انداختم
از خودم شرمنده بودم
دعوام کرد
گفت رفتم جنگیدم تا تو گریه نکنی
فدای سرت
آه کشید...

[ملکوت]

چشمانت راببند ای شهید
.
مبادا این روزهارا در مقابل مادرم زهرا شهادت دهی
.
دل یوسفش خون است و ما....!

[ملکوت]

بسم رب الشهدا.....

پسر اول گفت:مادر جون برم جبهه؟ گفت: برو عزیزم . . .
رفت و والفجر مقدماتی شهید شد.
پسر دوم گفت:مادر، داداش که رفت من هم برم؟
گفت: برو عزیزم . . . رفت و خیبر شهید شد.
پدر گفت: حاج خانم بچه ها رفتند.
ما هم بریم تفنگ بچه ها روی زمین نمونه،رفت و کربلای پنج شهید شد.
مادر به خدا گفت:همه دنیام رو قبول کردی.
خودم هم قبول کن.رفت و حج خونین شهید شد…

[ملکوت]

عملیات کربلای 4 بود .!
هنگام عقب نشینی، تعدادی از بچه ها مجروح و زخمی ، آن سوی آب مانده بودند .
ناگهان صدای ناله شان بلند شد .!
گویا بر زخم های آنان نمک پاشیده بودند و یا بر محل جراحتشان پا نهادند، اما موضوع چیز دیگری بود.!
عراقیها سگ های تربیت شده گرسنه ای را به همراه داشتند که بعد ها معلوم شد ،
دارو هایی به این سگ ها تزریق نموده بودند که بر گرسنگی سگ ها بیافزاید و بعد این سگ ها را که در منطقه ام الرصاص رها نمودند
و این سگ های شکاری گرسنه ، بدن پاک و مطهر شهدا و مجروحان که هنوز زنده بودند ، تکه تکه کردند.!

[ملکوت]

چه می دانیم شهادت چیست مردم
شهید و همنشینش کیست مردم
تمام عمر گشتیم حاصلش بود
شهادت اتفاقی نیست مردم...

[ملکوت]

داخل میدون مین پای دوتا از بچه های تخریب با هم قطع شده بود.
تو این گیر و دار داشتن با هم شوخی میکردن که :
« پای منو بده ، پای خودتو بردار ، مواظب باش پات با پای من قاطی نشه ..»

[ملکوت]

پاهایش مجروح شده بود و صبح زود وقت عوض کردن پانسمانش بود.
خانم پرستار آمد تا پانسمان را عوض کند، اما مهدی در آن شرایط هم کوتاه بیا نبود.
گفت: «خانم! شما بروید و یک پرستار مرد بفرستید. زن حق ندارد پانسمان مرا عوض کند.»

شهید مهدی صبوری
کتاب خورشید چزابه، ص 69 و 70

[ملکوت]

جــا مانـده ای یـا جـا مانـده ام ؟
دیــگر چــه فرقــی می کنـد کجــا ،
راستــی !
رفیـق نیــمه راه آنــست کــه می مانـد ،
یــا آنـکه مــی رود ؟

[ملکوت]

بوي عطر عجيبي داشت... اسم عطرش رو که ميپرسيدم جواب سر بالا مي داد

شهيد که شد، تو وصيت نامه اش خوندم :
به خدا قسم هيچ گاه به خودم عطر نزدم، هر وقت خواستم معطر شوم از ته دل ميگفتم : يا حسين...

[ملکوت]