يکصد و بيست درس زندگي از سيره حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)

[گل مريم]

لقد کان لکم في رسول الله اسوة حسنة... [ سوره احزاب، آيه 11. ] .

زندگينامه رسول مکرم اسلام حضرت محمدبن عبدالله صلي الله عليه و آله کتاب قطور و بزرگي است که عصاره همه خوبيهاي عالم در آن جمع شده است.

زندگي اين اسوه بزرگ خلقت، عظمت و اعجازي است که در تاريخ بشريت نظير ندارد. جاي جاي اين زندگي نور، سرمايه عظيمي براي پرورش انسانهاي نمونه و ارائه آنها به عنوان الگو و سرمشق به ديگران است.

از آنجا که آموختن راه و رسم زندگي رسول اکرم صلي الله عليه و آله اولين وسيله مطمئن براي شناخت مقاصد و مفاهيم عاليه اسلام به شمار مي رود

. از درياي بيکران فضايل آن حضرت 120 درس زندگي (به ياد 120 ماه ايثار براي گسترش ‍ اسلام در مدينه) از منابع معتبر انتخاب و به ترتيب حروف الفبا مرتب شده، که به محضر عاشقان حضرتش تقديم مي شود.

با آرزوي توفيق - مؤلف

   

http://www.alemoon.ir/index.php/payambar

[گل مريم]

ابن عباس روزي در محضر مبارک رسول خدا صلي الله عليه و آله شرفياب بود و عده اي از مهاجرين و انصار حاضر در مجلس بودند.

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله فرمود: هر کس به بازار برود و براي خانواده اش ‍ تحفه اي بخرد، مانند کسي است که براي محتاجها صدقه حمل نموده است.

و نيز فرمودند: بايد وقت قسمت ميوه يا غذا و يا هر تحفه ديگر، اول به دخترها بدهد، بعد به پسرها. به درستي که هر کس دختر خود را شاد کند، مثل اين است که غلامي از اولاد اسماعيل را آزاد کرده است و هر کس پسرش را ساکت کند. نگذارد چشمش در دست ديگران باشد و به اين سبب او را شاد کند، مانند اين است که از ترس خدا گريه کرده است، و هر کس از ترس خدا گريه کند، خداوند او را داخل بهشت مي نمايد. [1] .



[1] تحفة الواعظين، ج 6، ص 109، نقل از وسائل الشيعه، ج 7، ص 227.

[گل مريم]

در مدينه روزي پيامبر صلي الله عليه و آله اسلام صلي الله عليه و آله وارد مسجد گرديد، چشمش به دو اجتماع افتاد که در دو دسته تشکيل شده بودند و هر دسته اي حلقه اي تشکيل داده و سرگرم بودند؛

يک دسته به عبادت و ذکر خدا،

و دسته اي به تعليم و تعلم و ياد دادن و ياد گرفتن سرگرم و مشغول بودند.

حضرت از ديدن هر دو دسته مسرور و خرسند گرديد و به همراهانش فرمود:

اين هر دو دسته کار نيک نموده و بر خير و سعادتند.

لکن من براي دانا کردن و دانا شدن مردم فرستاده شده و مبعوث گشته ام.

پس خودش به طرف همان دسته که به تعليم و تعلم اشتغال داشتند، رفت و در حلقه آنان [1] نشست.




[1] در سايه اولياء خدا، محمود شريعت زاده، ص 40.

[گل مريم]

ابومسعود انصاري گويد:
من غلامي داشتم که را کتک مي زدم. از پشت سر خود صدايي شنيدم مي فرمود:

ابومسعود، خداوند تو را بر او توانايي داده است (او را بنده تو ساخته)، برگشتم، نگاه کردم. ديدم رسول خدا صلي الله عليه و آله است.

به رسول خدا صلي الله عليه و آله عرض کردم: من او را در راه خدا آزاد کردم!! پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: اگر اين کار را انجام نمي دادي، زبانه آتش ‍ تو را فرا مي گرفت. [1] .



[1] بحارالانوار 74 / 142، ح 12.

[گل مريم]

پيامبر اکرم وقتي به کسي رو مي کرد، نيم رخ برنمي گشت، و با تمام بدن به طرف او روبه رو مي شد. به کسي جفا نمي کرد و عذر طرف را زود مي پذيرفت. [1] .



[1] بحارالانوار، ج 16، ص 228.

[گل مريم]

در يکي از سفرها بعضي از اصحاب، روزه دار بودند، از شدت گرما هر يک به گوشه اي افتاده و از حال رفتند. سايرين به نصب چادرها، سيراب نمودن چارپايان و خدمات ديگر مي کوشيدند.

حضرت فرمود: همه اجر و ثواب متعلق به کساني است اين کارها را انجام مي دهند. [1] .



[1] صحيح مسلم، ج 3، ص 144.

[گل مريم]

مردي به رسول خدا صلي الله عليه و آله (السلام عليک) گفت، حضرت در جواب فرمودند: (و عليک السلام و رحمة الله).

ديگري آمد و گفت: (السلام عليک و رحمة الله و برکاته).

سومي آمد و عرض کرد: (السلام عليک و رحمة الله و برکاته).

حضرت فرمودند: (عليک).

آن مرد عرض کرد: جواب مرا کم فرمودي، مگر دستور خداي تعالي نيست، و اگر به شما درود گفتند به بهترين وجه پاسخ دهيد؟

حضرت فرمودند: تو براي من جاي پاسخ بهتر گفتن باقي نگذاشتي، ناگزير من همانند سلام تو جواب گفتم. [1] .



[1] تفسير الميزان ج 5، ص 33 به نقل از تفسير صافي.

[گل مريم]

رسول الله صلي الله عليه و آله مسئوليت هاي بزرگ فرهنگي، اجتماعي و نظامي را به جوانان واگذار مي کرد.

پيش از هجرت به مدينه، مصعب بن عمير که نوجواني بيش نبود، از سوي رسول الله صلي الله عليه و آله براي انجام رسالت فرهنگي و تبليغي به مدينه اعزام مي شود:

و قال رسول الله صلي الله عليه و آله لمصعب و کان فتا حدثا و امره رسول الله صلي الله عليه و آله بالخروج. [1] همين جوان در جنگ هاي بدر و احد فرمانده و پرچمدار سپاه حق است، که با حماسه آفريني در جنگ احد به شهادت مي رسد.



[1] بحارالانوار، ج 6، ص 405.

[گل مريم]

رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود: در شب معراج هنگامي که مرا به آسمان مي بردند، به هر جا مي رسيدم، دسته هايي از فرشتگان با اظهار شادي و شادماني به ديدارم مي آمدند، تا اينکه به جايي رسيدم که جبرئيل به همراه جمعي از فرشتگان به استقبالم آمدند.

آن روز جبرئيل سخني شنيدني گفت: اگر امت تو بر دوستي و مهر علي عليه السلام اجتماع مي کردند، خداوند متعال آتش جهنم را نمي آفريد. [1] .



[1] بحارالانوار، ج 40، ص 35.

[گل مريم]

پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله لباس و کفش خود را مي دوخت، گوسفندان خود را مي دوشيد، با بردگان هم غذا مي شد، بر زمين مي نشست، بدون اينکه خجالت بکشد، مايحتاج خانه اش را از بازار تهيه مي کرد و هنگام مصافحه دست خود را نمي کشيد تا طرف دست خود را بکشد.

به هر کسي مي رسيد سلام مي کرد، چه توانگر و چه درويش، چه کوچک و چه بزرگ، و اگر به مهماني و خوردن چيزي دعوت مي شد، آن را کوچک نمي شمرد، هر چند خرمايي پوسيده باشد. ... و مخارج زندگي آن حضرت سبک، داراي طبع بزرگ و خوش معاشرت و خوشرو بود.

بدون اينکه بخندد، هميشه تبسمي بر لب داشت، و بدون اينکه چهره اش در هم کشيده باشد، اندوهگين به نظر مي رسيد. بدون اينکه از خود ذلتي نشان دهد، همواره متواضع بود.

بدون اينکه اسراف بورزد، سخي بود، دل نازک و با همه مسلمانان مهربان بود... [1] .




[1] سنن النبي، ص 41، ح 52، از ارشادالقلوب.

[گل مريم]

حضرت خديجه عليهماالسلام پانزده سال از پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله بزرگتر بود. پس از وفاتش هر وقت نام او برده مي شد، پيامبر صلي الله عليه و آله با عظمت از وي ياد مي فرمودند و گاهي اشکشان جاري مي شد، که عايشه ناراحت مي شد. [1]

به درستي که من خديجه را بر زنان امتم برتري مي دهم. همانگونه که مريم عليهماالسلام بر زنان عالم برتري داده شد. قسم به خدا که بهتر از خديجه پس از او براي من جايگزين نکرد.



[1] بحارالانوار، ج 16، ص 81.