معارفى از سوره هاى قرآن( سوره ابراهيم)

[گل مريم]

مــعــارف قــرآن
جــلــد 3
نــویــســنــده: جــمــعــے از نــویــســنــدگــان
فــصــل ششم
مــعــارفــے از ســوره ابراهيم

[دژدان]

#معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

سوره ابراهیم

#نعمتها‌ى_بى‌‌شمار_الهى

‌ «اللَّهُ الَّذى‌ خَلَقَ السَّمواتِ وَ الْارْضَ وَ انْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَاخْرَجَ بِهِ مِنَ الَّثمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِىَ فِى الْبَحْرِ بَامْرِهِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْانْهارَ وَ سَخَّرَلَكُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دائِبَيْنِ وَ سَخَّرَلَكُمُ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ وَ اتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتمُوُهُ وَ انْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها انَّ الْانْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ»

خداوند، همان كسى است كه آسمانها و زمين را آفريد و از آسمان، آبى نازل كرد و با آن از ثمرات براى شما روزى بيرون آورد و كشتى را براى شما مسخّر گردانيد تا در دريا به فرمان او حركت كند و نهرها را و خورشيد و ماه را كه با برنامه منظمى دركارند، و شب و روز را براى شما مسخّر ساخت و از هر چيزى كه از او تقاضا كرديد، به شما داد و اگر نعمتهاى خدا را بشماريد هرگز آنها را شمارش نخواهيد كرد، براستى انسان، ستمگر و كفران كننده است.
در اين آيات به برخى از نشانه‌هاى خداوند و نعمتهاى ارزشمند وى اشاره شده است:

الف- آسمان و زمين كه به منزله سقف محكم خانه و فرش آن است.
ب- باران و آب گوارا.
ج- روياندن مواد خوراكى و ميوه‌هاى درختان كه گويى مولود نطفه خالص آسمان و خاك پاك زمين است.
د- كشتى و كشتيرانى كه در حمل‌ و نقل كالاهاى ضرورى و سير و سفر، نقش اساسى دارد.
ه- نهرها و كانالها (طبيعى و مصنوعى) كه سيراب كردن بخش بزرگى از مزارع، بر عهده آنهاست.
و- خورشيد و ماه، اين دو پديده مهم، كه حيات طبيعت را تأمين مى‌كنند.
ز- روز و شب كه ساعات كار و تلاش و سكون و آرامش را تنظيم مى‌كنند.

در ادامه خواهیم دید ...#‌تفسیر_آیه

١٣٩٧/۰۶/۱۷
۹
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

#معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

سوره ابراهیم


انسان، هدف آفرينش‌

با دقت در جمله «سَخَّرَ لَكُمْ» (براى شما)، ارزش انسان روشن مى‌شود؛ زيرا بشر آن قدر عظمت دارد كه همه موجودات به فرمان خدا مسخّر او گشته‌‌اند، به اين معنى كه زمام اختيار موجودات به دست انسان است يا در جهت منافع او حركت مى‌كنند.
پس در مجموعه آفرينش، انسان بصورت يك هدف عالى معرفى شده است.
چه زيبا گفته است سعدى شيرازى:

ابر و باد و مه و خورشيد و فلك در كارند تا تو نانى به كف آرى و به غفلت نخورى‌ همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار
شرط انصاف نباشد كه تو فرمان نبرى‌

برآوردن خواسته‌‌هاى بشر آيات فوق، نعمتهاى خداوندى همچون خلقت آسمان و زمين، نزول باران، حركت كشتى‌ها در دريا، تسخير خورشيد، ماه و شب و روز را برشمرده، سپس به يك حقيقت كلى اشاره مى‌نمايد كه آنچه نوع انسان براى وجود، بقا و رسيدن به كمال، بدان نياز دارد به او داده شده و در حقيقت همه نعمتهايى كه مورد درخواست ذاتى او مى‌‌باشد، برآورده شده و اين نعم به قدرى زياد است كه انسان قادر به شمردن آنها نيست، چه رسد به اين كه بخواهد از عهده شكرش برآيد؛ ولى انسان در حد محدود نيز سپاسگزارى نمى‌‌كند حتى از شناخت منعم نيز سرباز مى‌‌زند، به همين جهت در پايان آيه از نوع انسان به عنوان موجودى ظلوم (بسيار ظلم كننده در نشناختن منعم خويش) و كفّار (بسيار ناسپاس در برابر نعمتها) ياد كرده است.


در ادامه خواهیم دید ...#‌پایان_پذیری_نعمتها

١٣٩٧/۰۶/۱۸
۹
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

#معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

سوره ابراهیم

پايان ناپذيرى نعمتها مواهب الهى بى‌‌شمار است. افراد بشر حتى با پيشرفته‌‌ترين كامپيوترها قادر به آمارگيرى و شمارش نعمتهاى خداوند نيستند؛ زيرا دامنه آنها بسيار گسترده و نامحدود است ولى انسان و ابزار شمارش وى محدود و پايان‌پذير.
براى مثال، «در بدن يك انسان، بطور متوسط ده ميليون ميليارد سلول زنده است كه هر كدام يك واحد فعال بدن ما را تشكيل مى‌دهد. اين عدد به قدرى بزرگ است كه اگر بخواهيم اين سلولها را شماره كنيم، صدها سال طول مى‌كشد».

در ادامه خواهیم دید ...

#‌دعاها‌ی_حضرت_ابراهیم

١٣٩٧/٠۶/١٩
۹
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

#معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

سوره ابراهیم

دعاهاى حضرت ابراهيم (علیه السلام)

«وَ اذْ قالَ ابْراهيمُ رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً امِناً وَ اجْنُبْنى‌ وَ بَنِىَّ انْ نَعْبُدَ الْاصْنامَ رَبِّ انَّهُنَّ اضْلَلْنَ كَثيراً مِنَ النَّاسِ فَمَنْ تَبِعَنى‌ فَانَّهُ مِنّى‌ وَ مَنْ عَصانى‌ فَانَّكَ غَفُورٌ رَحيمٌ رَبَّنا انّى‌ اسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتى‌ بِوادٍ غَيْرِ ذى‌ زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الُمحَرَّمِ رَبَّنا لِيُقيمُوا الصَّلاةَ فَاجْعَلْ افْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوى‌ الَيْهِمْ وَ اْرزُقْهُمْ مِنَ الَّثمَراتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ رَبَّنا انَّكَ تَعْلَمُ ما نُخْفى‌ وَ ما نُعْلِنُ وَ ما يَخْفى‌ عَلَى اللَّهِ مِنْ شَىْ‌ءٍ فِى الْارْضِ وَ لا فِى السَّماءِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى‌ وَهَبَ لى‌ عَلَى الْكِبَرِ اسْماعيلَ وَ اسْحاقَ انَّ رَبّى‌ لَسَميعُ الدُّعاءِ رَبِّ اجْعَلْنى‌ مُقيمَ الصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّيَّتى‌ رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ رَبَّنَا اغْفِرْ لى‌ وَ لِوالِدَىَّ وَ لِلْمُؤْمِنينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسابُ» (ابراهيم، 41- 35)

زمانى كه ابراهيم گفت: پروردگارا! اين (مكّه) را شهر امنى قرار ده. من و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگهدار، پروردگارا! آنها (بتها) بسيارى از مردمان را گمراه ساختند. پس هر كه از من پيروى كند، از من است و هر كس نافرمانى كند، تو بخشنده و مهربانى، پروردگارا! من بعضى از فرزندانم را در سرزمين بى‌‌آب و علف، در كنار خانه‌اى كه حرم توست، ساكن نمودم تا نماز را برپاى دارند، تو قلبهايى از مردمان را متوجه ايشان ساز و از ثمرات به آنها روزى ده، شايد آنان شكر تو را به جاى آورند؛ پروردگارا تو مى‌دانى آنچه را ما پنهان و يا آشكار مى‌‌كنيم و چيزى در زمين و آسمان بر خدا پنهان نيست، حمد خداى را كه در سن پيرى، اسماعيل و اسحاق را به من بخشيد، قطعاً خداى من دعا را مى‌شنود؛ پروردگارا! مرا برپاكننده نماز قرار ده و از فرزندان من چنين كن؛ پروردگارا دعاى مرا بپذير؛ پروردگارا! من، پدر، مادرم و همه مؤمنان را روزى كه حساب بر پا مى‌‌شود، بيامرز.

در ادامه خواهیم دید ...

#‌نکته

١٣٩٧/۰۶/۲۰
۹
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

#معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

سوره ابراهیم

نكته‌‌اى كه در نيايشهاى انبيا چون زكريا، نوح و ابراهيم (علیه السلام)- كه قرآن نقل كرده است- قابل دقت است، تقدّم خود بر فرزندان، پدر و مادر و ديگر مؤمنان است و اين، هرگز به معنى خود محورى آنان و ناديده گرفتن ديگران نيست؛ زيرا كه وجود انبيا بيشتر به جامعه تعلق دارد نه به شخص خود.
از اين رو، دعا براى موفقيّت خويش در حقيقت دعا براى موفقيّت امت و جامعه خويش است. علاوه بر اين، دعا براى خويشتن كه مقدمه تزكيه قلب است، زمينه پذيرش و استجابت دعا در حق ديگران را آماده مى‌كند.
از طرف ديگر به تصريح قرآن مجيد، هر كس وظيفه دارد ابتدا خود و خانواده‌اش و در مرحله بعد ديگران را از افتادن در گناهان و تباهيها حفظ كند، به همين جهت آن حضرت نيز ابتدا براى خود و خانواده‌اش درخواست دورى از شرك و اقامه نماز و امثال آن را نموده است.

در ادامه خواهیم دید ...

مطلبی_دیگر#

١٣٩٧/۰۶/۲۱
۹
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

#معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

سوره ابراهیم

مطلب ديگر اينكه بين طلب مغفرت و هدايت با طلب برآورده شدن حاجات ديگر فرق است، در اولى انسان بايد اول هدايت خود را بخواهد و بعد از اينكه خود را نجات داد، درصدد نجات ‌ديگران برآيد، ولى در مورد حوائج ‌دنيوى، بايد ديگران ‌را بر خويش‌ مقدّم ‌دارد.
پس اينكه حضرت ‌ابراهيم (علیه السلام) در اين فراز از نيايش خود، دورى از بت‌‌پرستى، اقامه نماز و طلب مغفرت خود را پيش از فرزندان و پدر و مادرش درخواست مى‌‌كند با توجه به اصول مزبور است.
پيروى از مبدأ پيوستگى‌ پيوند مكتب، پايه اصلى پيوندها و مقدّم بر پيوندهاى ديگر همچون نژاد و وطن است؛ چرا كه پيوندهاى معنوى، موجب ورود انسان به خاندان صاحب آن مكتب است و در انحصار زمان و مكان نيست و در هر عصرى قابل تحقق است.

در ادامه خواهیم دید ...

#درخواست‌های_حضرت_ابراهیم� �علیه‌السلام

١٣٩٧/۰۶/۲۲
۹
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

#معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

سوره ابراهیم

درخواستهاى ابراهيم (علیه‌السلام)

در اين شش آيه به 7 درخواست حضرت ابراهيم (علیه‌السلام) از پروردگارش اشاره شده كه به اختصار بيان مى‌‌شود:

۱- امنيت حرم: حضرت ابراهيم (علیه‌السلام) در اولين تقاضايش، از خداوند خواسته كه شهر مكه را محل امن قرار دهد. منظور وى درخواست امنيت تشريعى بوده نه تكوينى؛ يعنى امنيت قانونى اين شهر را تضمين كند نه اين كه اخلال كنندگان به امنيت آن را مثلًا از بين ببرد. چون مى‌‌بينيم كه افراد قدرت بر هم زدن امنيت اين شهر را دارند و حال آن كه اگر خداوند امنيت تكوينى آن را اداره كرده بود، كسى نمى‌توانست آن را مختل سازد.

حكم حرمت امنيت قانونى كه ابراهيم (علیه‌السلام) به اذن پروردگارش (پس از درخواست وى) براى اين شهر تشريع نمود، باعث اعتقاد مردم به قداست اين بيت عتيق طى چهارهزار سال گذشته شده وهمين قداست، سبب در امان ماندن اين شهر از بسيارى از بلاهايى شده كه شهرهاى ديگر را در برگرفته است.


در ادامه خواهیم دید ... #درخواست_دوم


١٣٩٧/۰۶/۲۴
۹
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

#معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

سوره ابراهیم

2- حفظ او و فرزندانش از بت‌پرستى: ابراهيم (علیه‌السلام) از خدا مى‌‌خواهد كه او و فرزندانش را از بت‌‌پرستى دور گرداند و معلوم است كه مراد آن حضرت دور كردن اجبارى نيست؛ زيرا در آن صورت كمالى براى آنان محسوب نمى‌‌شود. بلكه مراد اين است كه توفيق ترك بت‌‌پرستى و عبادت خالصانه را به آنان عنايت فرمايد.


در ادامه خواهیم دید ... #درخواست_سوم


١٣٩٧/۰۶/۲۵
۹
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

دعای #معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

سوره ابراهیم

3- جلب دلها به سوى ذريّه او:

در فراز ديگر دعا، ابراهيم (علیه‌السلام) از خداوند مى‌‌خواهد كه دلهاى مردم را متوجه ذريّه او كند به طورى كه وطنهاى خود را رها نموده و در اطراف آنان مسكن گزينند و يا اين كه حداقل به زيارت خانه خدا بيايند و قهراً با ايشان انس بگيرند.

در روايات، امامان عليهم السلام مصداق كامل ذريّه ابراهيم شمرده شده‌‌اند كه آن حضرت تقاضا كرده تا قلب مردم بدانان متمايل شود و براى گرفتن معالم دين و هدايت، به در خانه آن بزرگواران مراجعه كنند.

در ادامه خواهیم دید ... #درخواست_چهارم


١٣٩٧/۰۶/۲۶
۹
https://t.me/shahrenuraniquran

[دژدان]

#معارف_‌قرآن_جلد_3_نویسنده_ج معی_از_نویسندگان
#فصل_ششم
#معارفى_از_سوره_ابراهیم

درخواستهای حضرت ابراهیم علیه السلام

1-امنيت حرم
2-حفظ او و فرزندانش از بت‌پرستى
3-جلب دلها به سوى ذريّه او

4-فراوانى روزى:
در اين فراز، آن حضرت (علیه السلام) از خدا مى‌خواهد ميوه‌هاى مختلف را روزى آنان قرار دهد و اجابت آن بدين صورت بود كه ميوه‌هاى هر نقطه از زمين را به وسيله تجارت بدانجا حمل مى‌كردند تا مردم از آنها بهره‌مند شوند.

5-اقامه نماز:
از ديگر تقاضاهاى آن حضرت اين بود كه او و فرزندانش جزو نمازگزاران قرار گيرند.

6-درخواست اجابت دعا:
اين جمله تأكيدى است بر همه دعاهاى او كه باز از خدا مى‌خواهد دعاهاى او را مستجاب گرداند.

7-درخواست آمرزش خود، پدر و مادر و مؤمنان:
اين آخرين دعاى آن حضرت (علیه السلام) است كه قرآن نقل نموده و شبيه آخرين دعايى است كه قرآن از زبان حضرت نوح (علیه السلام) نقل كرده كه او به درگاه خدا عرض كرد:

«رَبِّ اغْفِرْلى‌ وَ لِوالِدَىَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِىَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ»
پروردگارا! مرا و پدر و مادرم و هر كه با ايمان به خانه من درآيد و همه مؤمنان را بيامرز.

#پایان
1397/07/1
21

https://t.me/shahrenuraniquran