درس یازدهم تکمیلی ترجمه زبان قرآن(سوره بقره آیه 31 و 32)

[هندیانی]

سلام قرآن دوستان عزیز. قبول باشه شب زنده داری ها و عبادت های شما عزیزان

نکته ای رو که باید حضورتون گفته بشه این است که اگر اشکالی و اشتباهی از جانب بنده دیدید حتما اطلاع بدید تا خدای ناکرده مشکلی پیش نیاد و اشتباها مطلبی ثبت نشه در نوشته هامون.
از همه ی شما عزیزان تشکر میکنم بابت صبر و حوصله ای که به خرج میدهید.


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَ‌ضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِی بِأَسْمَاءِ هَـٰؤُلَاءِ إِن كُنتُمْ صَادِقِینَ ﴿٣١﴾ و یاد داد(خدا) آدم را، آن نام ها را، همه ی آن را، ســــپس نشان داد آن ها (پدیده ها و صاحبان نام ها ) را بر فرشتگان، پس فرمود: خبر دهید مرا به نام ها ی اینان، اگر هستید راستگویان

«آدم» نخستين انسان و پدر اين مردم است كه خداوند او را آفريد.
«عرضهم» از عرض گرفته شده و به‏ معناى «نماياندن» و «نمايش ‏دادن» است.
«انبؤنى» از «انباء» گرفته شده و به‏ معناى «اعلان» و «آگاهى‏ دادن» و «خبررساندن» است. واژه «نبى» و «نبوّت» نيز از اين مادّه گرفته شده است.¹

منظور از الْأَسْمَاءَ
در مفهوم اين نامها، نظراتى چند ارائه شده است:
1. عدّه‏ اى برآنند كه منظور از اين نامها، معنا و مفهوم و حقيقت آنهاست؛ چرا كه برترى و كمال نه در نام كه در معنا و حقيقت است.
2. امّا بيشتر مفسّران، ازجمله ابن عبّاس و سعيدبن جبير، بر اين باورند كه: منظور از نامها در آيه شريفه، نام همه صنايع و رشته‏ هاى علمى مربوط به آن، دانش و رموز كشاورزى و درختكارى و تمامى امور و شئون مربوط به دين و دنياى فرد و جامعه است كه خدا به آدم آموزش داد.
3. پاره ‏اى گفته ‏اند: منظور، نام همه پديده‏ هاى آفرينش است، چه آنها كه تاكنون پديدار شده‏ اند و چه آنها كه در آينده به اراده خدا پديدار خواهند شد.
4. على بن عيسى مى‏ گويد: منظور از آموزش نامها اين است كه همه زبانها و فرهنگها را به آدم آموخت؛ و فرزندان او تمامى زبانها را از پدر دانشمند خود فراگرفتند؛ امّا پس از گسترش خانواده و پراكندگى انسانها، هرگروهى به زبانى سخن گفتند؛ با اينحال تا عصر نوح، كلّيه زبانها براى همه افراد آشنا بود، تا آنكه در طوفان مشهور و معروف، بيشتر آنان نابود و بازماندگان نيز پراكنده شدند. از اين زمان به بعد، هر گروهى زبانى را كه بهتر مى‏ دانست، برگزيد؛ و بقيّه زبانها رفته ‏رفته به بوته فراموشى سپرده شدند.
5. برخى نيز به روايت از ششمين امام نور (ع) گفته ‏اند كه منظور از نامها در آيه شريفه، نام زمين ها، كوه ها، درّه ‏ها، دشت ها، پديده ‏ها و موجودات و فرشتگان و فرزندان آدم بوده است؛ همچنين خداوند فوايد و امتيازات و نامهاى حيوانات را به آدم آموخت و به او آموزش داد كه چگونه بايد از هركدام بهره گرفت.

در چگونه آموختن و نحوه آموزش خدا به انسان نيز ديدگاهها متفاوت است:
1. بعضى مى‏ گويند: خدا اين نامها و مفاهيم را به قلب او الهام فرمود و به خواست آفريدگارش، زبان او به آن مفاهيم و حقايق گويا شد؛ كه اين خود اعجاز بود.
2. عدّه ‏اى معتقدند كه خداوند او را به آموختن آن نامها و مفاهيم وادار كرد.
3. گروهى نيز گفته ‏اند كه خداوند نخست زبان و فرهنگ فرشتگان را به انسان آموخت و آنگاه او با آن زبان غنى، لغتها و فرهنگهاى ديگر را آموخت.
4. و برخى گفته ‏اند: خداوند نامهاى انسان ها را به آدم آموخت؛ سپس، پديده‏ ها را يكى پس از ديگرى حاضر ساخت و نام و ويژگي هاى هر يك را به او آموزش داد.²



خب حالا شما عزیزان بفرمایید:

در مورد كُلَّهَا چه میدونید از نظر صرف و ترکیب

---

1) مجمع البیان
2) همان

[سلوی]

التماس دعای فراوان،

[لاله مرداب]

با تشکر و خسته نباشید