همایش تالیان منتظر .... تلاوت کل قرآن کریم قرآن کریم

[گل مريم]

فهرست کامل سوره های قرآن کریم


شماره صفحه بر مبنای صفحات قرآن عثمان طه می باشد.

لطفا برای دیدن متن قرآن بر روی نام سوره ها

شناسنامه سوره ها بر روی ردیف هر سوره

خواص و آثار سوره ها بر روی جزء هر سوره

و برای آشنایی بیشتر با سوره های قرآن کریم بر روی شماره صفحه هر سوره کلیک نمایید.

ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء	ردیف	نام سوره	شماره صفحه	جزء
1	فاتحه	1	1	16	نحل	267	14	31	لقمان	411	21	46	احقاف	502	26	61	صف	551	28	76	انسان	578	29	91	شمس	595	30	106	قریش	602	30
2	بقره	2	1	17	اسراء	282	15	32	سجدة	415	21	47	محمد	507	26	62	جمعه	553	28	77	مرسلات	580	29	92	لیل	595	30	107	ماعون	602	30
3	آل عمران	50	3	18	کهف	293	15	33	احزاب	418	21	48	فتح	511	26	63	منافقون	554	28	78	نبأ	582	30	93	ضحی	596	30	108	کوثر	602	30
4	نساء	77	4	19	مريم	305	16	34	سبأ	428	22	49	حجرات	515	26	64	تغابن	556	28	79	نازعات	583	30	94	شرح	596	30	109	کافرون	603	30
5	مائده	106	6	20	طه	312	16	35	فاطر	434	22	50	ق	518	26	65	طلاق	558	28	80	عبس	585	30	95	تین	597	30	110	نصر	603	30
6	انعام	128	7	21	انبياء	322	17	36	يس	440	22	51	ذاريات	520	26	66	تحریم	560	28	81	تکویر	586	30	96	علق	597	30	111	مسد	603	30
7	اعراف	151	8	22	حج	332	17	37	صافات	446	23	52	طور	523	27	67	ملک	562	29	82	انفطار	587	30	97	قدر	598	30	112	اخلاص	604	30
8	انفال	177	9	23	مومنون	342	18	38	ص	453	23	53	نجم	526	27	68	قلم	564	29	83	مطففین	587	30	98	بینة	598	30	113	فلق	604	30
9	توبه	187	10	24	نور	350	18	39	زمر	458	23	54	قمر	528	27	69	حاقه	566	29	84	انشقاق	589	30	99	زلزلة	599	30	114	ناس	604	30
10	يونس	208	11	25	فرقان	359	18	40	غافر	467	24	55	الرحمن	531	27	70	معارج	568	29	85	بروج	590	30	100	عادیات	599	30
11	هود	221	11-12	26	شعراء	367	19	41	فصلت	477	24	56	واقعه	534	27	71	نوح	570	29	86	طارق	591	30	101	قارعة	600	30
12	يوسف	235	12	27	نمل	377	19	42	شوري	483	25	57	حدید	537	27	72	جن	571	29	87	اعلی	591	30	102	تکاثر	600	30
13	رعد	249	13	28	قصص	385	20	43	زخرف	489	25	58	مجادله	542	28	73	مزمل	574	29	88	غاشیة	592	30	103	عصر	601	30
14	ابراهيم	255	13	29	عنکبوت	396	20	44	دخان	496	25	59	حشر	545	28	74	مدثر	575	29	89	فجر	593	30	104	همزه	601	30
15	حجر	262	14	30	روم	404	21	45	جاثية	499	25	60	ممتحنه	549	28	75	قیامة	577	29	90	بلد	594	30	105	فیل	601	30

التماس دعا

[صبور]

إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَىٰ مَعَادٍ ۚ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ مَنْ جَاءَ بِالْهُدَىٰ وَمَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ( 85 ) وَمَا كُنْتَ تَرْجُو أَنْ يُلْقَىٰ إِلَيْكَ الْكِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِلْكَافِرِينَ ( 86 ) وَلَا يَصُدُّنَّكَ عَنْ آيَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنْزِلَتْ إِلَيْكَ ۖ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّكَ ۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ( 87 ) وَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۘ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ ۚ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ( 88 )

سوره العنکبوت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

الم ( 1 ) أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ ( 2 ) وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ ( 3 ) أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ أَنْ يَسْبِقُونَا ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ ( 4 ) مَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ( 5 ) وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ ( 6 )





اى پيامبر ، آن کس که بر تو واجب کرد قرآن را بر مردم بخوانى و آن را به ايشان ابلاغ کنى ، قطعاً تو را پيروزمند و سرفراز به مکه باز مى گرداند . در پاسخ تکذيب کنندگان رسالت و آنان که آيات الهى را افسون مى خوانند بگو : پروردگارم از شما به آن کسى که هدايت را آورده آگاه تر است و او بهتر مى داند که چه کسى در گمراهى آشکارى است . ( 85 ) تو اميد نداشتى که کتاب آسمانى بر تو القا گردد ، ليکن رحمتى بود از جانب پروردگارت که تو را فرا گرفت . پس بايد اين نعمت را پاس بدارى و به شکرانه آن و نيز براى پيشبرد دعوتت پشتيبان کافران نباشى و آنان را در کفرشان يارى نکنى . ( 86 ) مبادا پس از آن که آيات خدا بر تو نازل شد ، کافران با ترفندهايشان تو را از آنها باز دارند ! مردم را به سوى پروردگارت فراخوان و هرگز از مشرکان مباش . ( 87 ) با وجود خداوند ، معبود ديگرى مخوان ، زيرا جز او معبودى که شايسته پرستش باشد وجود ندارد; چرا که هر چه جز خداست نابود مى شود و حاکميت و تدبير جهان هستى در اختيار اوست و شما به او بازگردانده مى شويد . ( 88 )

سوره عنکبوت


به نام خداوند بخشنده مهربان
الف . لام . ميم . ( 1 ) آيا مردم پنداشته اند به صِرف اين که گفتند : ايمان آورديم; به حال خود رها مى شوند و با سختى هايى که درستى و نادرستى ايمانشان با آنها آشکار مى شود آزموده نمى شوند ؟ ( 2 ) به يقين ما تمام کسانى را که پيش از اينان بودند و ادعاى ايمان مى کردند با مشکلات آزموديم . قطعاً خدا کسانى را که راست گفته اند و نيز مدعيان دروغگو را با آشکار شدن آثار صدق و کذبشان معلوم و مشخص خواهد ساخت . ( 3 ) آيا اين مشرکان که مرتکب بدى ها مى شوند و با ايجاد رنج ها و مشکلات فراوان براى مؤمنان ، آنان را از ايمان باز مى دارند ، گمان کرده اند که بر ما پيشى گرفته و ما را ناتوان ساخته اند ؟ ! آنان بد داورى مى کنند . ( 4 ) هر کس به اميد لقاى خدا ايمان آورده است بر ايمان خود استوار بماند ، چرا که آن سرآمد الهى که خداوند براى ملاقات خود با مؤمنان معين کرده است يقيناً فرا مى رسد ، و اوست شنواى گفتار آدميان و دانا به احوال آنان . ( 5 ) و هر کس در راه خدا تلاش کند و بر ايمان پايدار بماند ، نتيجه تلاشى که مى کند از آنِ خود اوست و سودى به خدا نمى رسد ، چرا که خداوند از همه جهانيان بى نياز است . ( 6 )






◄ 396 ►

[صبور]

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ ( 7 ) وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا ۖ وَإِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ( 8 ) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ ( 9 ) وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ ( 10 ) وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ ( 11 ) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُمْ بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُمْ مِنْ شَيْءٍ ۖ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ( 12 ) وَلَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَعَ أَثْقَالِهِمْ ۖ وَلَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ( 13 ) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ( 14 )




و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند ، قطعاً گناهانشان را از آنان مى زداييم و به هنگام دادنِ پاداش ، بهترين عملشان را ميزان قرار داده و براساس آن ، جزايشان مى دهيم . ( 7 ) ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارشى نيکو کرديم; به او فرمان داديم که به آنان احسان کند . اما اگر تلاش کردند چيزى را که چون نيست ، بدان علم ندارى شريک من سازى ، از آنان اطاعت مکن ، و سرانجام به سوى من باز خواهيد گشت ، آن گاه شما را از حقيقت اعمالى که انجام مى داديد ، باخبر خواهم ساخت . ( 8 ) و کسانى که به رغم تلاش پى گير پدر و مادرشان ايمان آورده و شريکى براى خدا قرار نداده و کارهاى شايسته کرده اند ، از جدايى پدر و مادر خود باکى نداشته باشند ، چرا که آنان را در سراى آخرت در ميان بندگان شايسته که از نعمت هاى بهشت برخوردارند وارد خواهيم ساخت . ( 9 ) در ميان مردم کسانى اند که مى گويند : ايمان آورده ايم ، ولى ايمانشان تا زمانى است که عافيت و سلامتشان برقرار باشد ، اما آن گاه که به خاطر ايمانشان آزار شوند تحمل نمى کنند و شکنجه آدميان را که ناچيز و پايان پذير است بسان عذاب الهى که هميشگى است ، مى انگارند و به شرک روى مى آورند . و قطعاً اگر از جانب پروردگارت يارى برسد و گشايشى پديد آيد ، خواهند گفت : ما هم با شما مؤمنان بوديم . اين گونه نيست . آيا خداوند به آنچه در سينه آدميان است داناتر نيست ؟ ( 10 ) در عين حال ، خداوند با پيش آوردن سختى ها و امتحان ها ، مؤمنان را از منافقان مشخص مى سازد . ( 11 ) مشرکان مکه ، همانان که در آغاز دعوت پيامبر کفر ورزيدند ، به کسانى که ايمان آوردند گفتند : راه و روش ما را دنبال کنيد و به شرک باز گرديد ، در آن صورت وظيفه خود مى دانيم که گناهان شما را به گردن بگيريم . مشرکان حتى اندکى از گناه آنان را برعهده نمى گيرند . به راستى آنان دروغ مى گويند . ( 12 ) و قطعاً اين گمراهگران ، گناهان سنگين خود را به دوش مى کشند ، و نيز همسان گناهانى را که گمراه شدگان بر دوش گرفته اند ، با گناهان خود ، بر دوش خواهند کشيد و روز قيامت از دروغى که مى بافتند و مى گفتند گناهِ ديگران را مى توان برعهده گرفت و اين که خدا شريک دارد ، بازخواست خواهند شد . ( 13 ) و همانا نوح را به سوى قومش به رسالت فرستاديم . او هزار سال پنجاه سال کم ، در ميان مردم درنگ کرد و به هدايت آنان پرداخت; سپس طوفان ، آنان را فرو گرفت ، چرا که آنان ستمکار بودند . ( 14 )

◄ 397 ►

[صبور]

فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ ( 15 ) وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ۖ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ( 16 ) إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ ۖ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ( 17 ) وَإِنْ تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ۖ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ( 18 ) أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ( 19 ) قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ( 20 ) يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَرْحَمُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ ( 21 ) وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ۖ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ( 22 ) وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَٰئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ( 23 )





پس ] ستمکاران را هلاک کرديم و [ نوح و سرنشينان کشتى او را نجات داديم و آن رخداد را براى همه گروه هاى بشرى نشانه و آيتى قرار داديم . ( 15 ) و ما ابراهيم را به سوى قومش به رسالت فرستاديم آن گاه که به مردمش گفت : فقط خدا را بپرستيد و از او پروا داشته باشيد ، زيرا عبادت خدا و پرهيزگارى براى شما بهتر است اگر بدانيد . ( 16 ) جز اين نيست که شما به جاى خدا بت هايى را مى پرستيد که از اُلوهيَّت بهره اى ندارند . شما در اين که آنها را خدا مى ناميد و به پرستش آنها مى پردازيد دروغ مى بافيد ، زيرا آنهايى که به جاى خدا عبادتشان مى کنيد تا سودى به شما برسانند اختياردار روزىِ شما نيستند; روزىِ شما نزد خداست ، از او روزى طلب کنيد و او را بپرستيد و در برابر نعمت هايى که به شما داده است شکرگزار او باشيد; چرا که براى حسابرسى فقط به سوى او بازگردانده مى شويد . ( 17 ) اگر مرا دروغگو بشماريد و توحيد و قيامت را منکر شويد ، خلاف انتظار من نيست ، زيرا امت هايى هم که پيش از شما بودند ، فرستادگان الهى را دروغگو شمردند . و بر فرستاده خدا وظيفه اى جز ابلاغ پيامِ روشن نيست . ( 18 ) آيا منکران روز قيامت درنيافته اند که چگونه خداوند آفريدگان را نخست پديد مى آورد ، سپس آنها را با آفرينشى مجدد به سوى خويش باز مى گرداند ؟ به يقين اين کار براى خداوند آسان است . ( 19 ) اى پيامبر ، بگو : در زمين سير کنيد و بنگريد که چگونه خداوند آفرينش آدميان را آغاز کرد . آن گاه ] درمى يابيد که [ خداوند نشئه آخرت را پديد مى آورد . کيفيت آفريده ها نشانه آن است که قدرت خداوند بى انتهاست و او بر هر چيزى تواناست . ( 20 ) و بگو : آنگاه که نشأه آخرت پديد آيد ، خداوند هر که را بخواهد عذاب مى کند و هر که را بخواهد به رحمت خود درمى آورد ، و شما به سوى خداوند بازگردانده مى شويد . ( 21 ) شما هرگز نمى توانيد نه در زمين خدا را ناتوان سازيد و از او بگريزيد و نه در آسمان; نه خود به تنهايى مى توانيد بر او غالب شويد و نه جز خدا سرپرستى داريد که بتواند شما را بر او چيره کند و از عذاب برهاند و نه ياورى داريد که بتوانيد با کمک او از عهده اين کار برآييد . ( 22 ) کسانى که آيات الهى را انکار کرده و به معاد و لقاى خداوند کفر ورزيده اند ، از رحمت من نوميد شده اند و اينانند که عذاب دردناک قيامت را خواهند داشت . ( 23 )

◄ 398 ►

[صبور]

فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنْجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ( 24 ) وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُمْ بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ ( 25 ) ۞ فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ ۘ وَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّي ۖ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ( 26 ) وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ ( 27 ) وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُمْ بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعَالَمِينَ ( 28 ) أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنْكَرَ ۖ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ( 29 ) قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ ( 30 )




ابراهيم قوم خود را به عبادت خدا و پرهيز از بت ها فرا خواند ، ولى پاسخ آنان جز اين نبود که ] او را از ميان برداريد [ . گروهى گفتند : بکشيدش ، و گروهى گفتند : او را به آتش بسوزانيد . سپس بر سوزاندنش اتفاق کردند و او را در آتشى که فراهم آورده بودند افکندند ، ولى خداوند وى را از آتش رهايى بخشيد . همانا در اين ماجرا براى مردمى که حق باورند نشانه هايى است . ( 24 ) ابراهيم به آنان گفت : جز اين نيست که شما بت هايى را به جاى خدا معبود خود قرار داده ايد تا به اين وسيله در زندگى دنيا ، ميان خودتان دوستى برقرار سازيد ، ولى بدانيد که روز قيامت همين خدايان از شما تبرى مى جويند و سرانِ شما نيز از شما اعلان بيزارى مى کنند و هر گروهى گروه ديگر را لعنت خواهد کرد و جايگاهتان آتش است و ياورانى نخواهيد داشت که شما را از عذاب رهايى بخشند . ( 25 ) آن گاه لوط به وى ايمان آورد و ابراهيم گفت : من وطن خود را ترک مى گويم و از ميان مردم مشرک به سوى پروردگارم رهسپار مى شوم و به جايى مى روم که بتوانم آزادانه عبادت کنم . همانا اوست آن مقتدرى که هر که را يارى کند خوار نمى گردد ، و اوست آن حکيمى که هر که را حراست کند تباه نمى شود . ( 26 ) و اسحاق و يعقوب را به او عطا کرديم و در نسلش پيامبرى و کتاب آسمانى را قرار داديم و در دنيا پاداش او را به وى ارزانى داشتيم و قطعاً در آخرت نيز از زمره شايستگان خواهد بود . ( 27 ) و از لوط ياد کن آن گاه که به مردمش گفت : کار زشتى را مرتکب مى شويد که به لواط و همجنس بازى مى پردازيد ! هيچ امّتى از امّت هاى جهان در اين کار بر شما پيشى نگرفته و اين کار در ميان آنها شايع نبوده است . ( 28 ) آيا شما به سراغ همجنسان خود مى رويد و با ترک ازدواج با زنان ، راه تداوم نسل بشر را رها مى کنيد و در محفل هاى خود در حضور مردم آن کار زشت و ناپسند را انجام مى دهيد ؟ از عذاب الهى بهراسيد ! ولى قوم لوط پاسخى جز اين نداشتند که از سرِ استهزا گفتند : اى لوط ، اگر راست مى گويى که اين کارها کيفر خداوند را در پى دارد ، عذاب خدا را براى ما بياور . ( 29 ) و لوط گفت : پروردگارا ، مرا بر اين مردمى که با آميزش با مردان ، زمين را به فساد مى کشند و نسل بشر را به نابودى تهديد مى کنند ، يارى ده . ( 30 )

◄ 399 ►

[صبور]

وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ ۖ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ ( 31 ) قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا ۚ قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَنْ فِيهَا ۖ لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ( 32 ) وَلَمَّا أَنْ جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ ۖ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ( 33 ) إِنَّا مُنْزِلُونَ عَلَىٰ أَهْلِ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ( 34 ) وَلَقَدْ تَرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ( 35 ) وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ ( 36 ) فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ ( 37 ) وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَدْ تَبَيَّنَ لَكُمْ مِنْ مَسَاكِنِهِمْ ۖ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ ( 38 )





و آن گاه که فرستادگان ما ( فرشتگان ) بر ابراهيم وارد شدند و او و همسرش را به اين که صاحب فرزند خواهند شد ، بشارت دادند ، به ابراهيم گفتند : ما آمده ايم تا اهل اين آبادى ( ديار سَدوم ) را نابود کنيم ، چرا که ساکنان آن ستم پيشه اند . ( 31 ) ابراهيم گفت : لوط در اين ديار است چگونه مى خواهيد اهل آن را نابود سازيد ؟ ! فرشتگان در پاسخ او گفتند : ما بهتر مى دانيم چه کسانى در آن جا به سر مى برند; نه تنها لوط بلکه خانواده او را نيز نجات مى دهيم بجز همسرش که او از باقى ماندگان است و عذاب او را فراخواهد گرفت . ( 32 ) هنگامى که فرستادگان ما ] پس از ملاقات با ابراهيم [ نزد لوط آمدند ، او از حضورشان در خانه خود ، که به صورت جوان هايى خوش سيما بودند دلتنگ و ملول شد و از اين که بتواند در برابر هجوم تبهکاران ، از ميهمانانش دفاع کند خود را ناتوان ديد . فرشتگان به لوط گفتند : نترس ! خطرى در پيش نيست و غمگين مباش که پيشامد ناگوارى روى نداده است . ما تو و خانواده ات را نجات مى دهيم ، بجز همسرت که او از کسانى است که خواهد ماند و به عذاب گرفتار خواهد شد . ( 33 ) ما بر ساکنان اين ديار ، به سزاى اين که از راه خدا بيرون رفته اند ، عذابى از آسمان فرود مى آوريم . ( 34 ) و عذابى فرو فرستاديم و آن ديار را ويران کرديم ، و از آن ويرانه براى مردمى که مى فهمند نشانه اى آشکار برجاى نهاديم تا عبرت گيرند و از خدا پروا کنند . ( 35 ) و به سوى مردم مدين برادرشان شعيب را به رسالت فرستاديم . شعيب به آنان گفت : اى قوم من ، فقط خدا را بپرستيد ، و روز قيامت و پاداش هاى آن را که براى مؤمنان آماده شده است باور کنيد و بدانها اميدوار باشيد و در زمين تبهکارانه فسادگرى نکنيد . ( 36 ) مردم مدين شعيب را تکذيب کردند و رسالتش را دروغ پنداشتند ، در نتيجه زمين لرزه اى شديد آنان را فرا گرفت ، به گونه اى که قلب ها و اندام هايشان سخت بلرزيد ، سپس در ديارشان با زانو بر زمين افتادند و هلاک گشتند . ( 37 ) و قوم عاد و ثمود را ياد کن که به عذاب گرفتارشان ساختيم . نشانه فرجام کارشان از خانه هايشان به خوبى براى شما نمايان است . شيطان کارهاى ناروايشان را در نظرشان بياراست و آنان را از راه خدا باز داشت ، در حالى که پيش تر بينشى درست داشتند ، يگانگى خدا را باور داشتند و به عبادت خدا مى پرداختند . ( 38 )

◄ 400 ►

[صبور]

وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مُوسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ ( 39 ) فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنْبِهِ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُمْ مَنْ أَغْرَقْنَا ۚ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ( 40 ) مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ كَمَثَلِ الْعَنْكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتًا ۖ وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنْكَبُوتِ ۖ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ( 41 ) إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ( 42 ) وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ ۖ وَمَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ ( 43 ) خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ ( 44 ) اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ( 45 )





و نيز قارون و فرعون و هامان را ياد کن ] که سرنوشتشان چگونه بود [ . موسى آن معجزات و دلايل روشن را براى آنان آورد ، ولى آنان به دليل اين که در زمين تکبر ورزيدند ، حق را نپذيرفتند; اما هرگز بر ما پيشى نگرفتند و پيروز نشدند . ( 39 ) در نتيجه هر يک از آن امت ها را به سزاى گناهش به عذابى گرفتار کرديم . از اينان مردمى بودند که سنگبارانشان کرديم ، و امتى بود که غرّش مهيب آنان را فرا گرفت ، و کسى بود که او را در زمين فرو برديم ، و نيز کسانى بودند که در آب غرقشان کرديم . خداوند با اين کيفرها بر آنان ستم نکرد و نشايد که او ستم کند ، بلکه آنان خود با گناهى که مرتکب شدند بر خويشتن ستم کردند و سزاوار کيفر شدند . ( 40 ) حکايت کسانى که جز خدا معبودانى را به سرپرستى و تدبير امور خود برگزيده اند ، حکايت عنکبوت است که خانه اى براى خود ساخته است و قطعاً سست ترين خانه ها خانه عنکبوت است . اگر مشرکان مى دانستند که حکايتشان با آن خدايان حکايت عنکبوت و خانه اوست هرگز آنها را سرپرست خود نمى گرفتند . ( 41 ) قطعاً خدا واقعيت هر چيزى را که مشرکان به جاى او مى خوانند ، مى داند; از اين رو آنها را به خانه عنکبوت مثل زده است . او مى داند که آنچه را مشرکان به خدايى مى خوانند ، هيچ گونه سرپرستى و تدبيرى را برعهده ندارند . و خداست که شکست ناپذير و حکيم است; ( 42 ) ما اين مثَل ها را براى همه مردم بيان مى کنيم ، ولى حقيقت آنها را جز عالمانى که در حقايق امور مى انديشند ، درنمى يابند . ( 43 ) خداوند آسمان ها و زمين را به حق آفريد; آفرينشى که بازى و بيهودگى در آن راه ندارد . قطعاً در اين آفرينش ، آيت و نشانى است بر اين که تدبير امور تنها در اختيار خداوند است ، گرچه تنها اهل ايمان آيت بودن آن را درمى يابند . ( 44 ) اى پيامبر ، از داستان امت هاى گذشته و فرجام شرک و گناهشان باخبر شدى ، اينک براى آن که گرفتار اين سرنوشت نشوى ، بايد اين کتاب آسمانى را که به تو وحى شده است تلاوت کنى و نماز را برپا دارى ، زيرا نماز آدمى را از کارهاى زشت و ناپسند باز مى دارد و مهم تر آن که نماز ياد خداست و ياد خدا بزرگترين عمل است . و خدا هر کار خوب و بدى را که مى کنيد مى داند . ( 45 )

◄ 401 ►

[صبور]

صدق الله العلی الظیم

پایان جز 20 قرآن کریم

[گل مريم]

جزء بیست و یکم قرآن مجید


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

[گل مريم]

ادامه سوره مبارکه عنکبوت

وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ۖ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنزِلَ إِلَيْنَا وَأُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلَـٰهُنَا وَإِلَـٰهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿٤٦﴾ وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ ۚ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَمِنْ هَـٰؤُلَاءِ مَن يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُ‌ونَ ﴿٤٧﴾ وَمَا كُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ ۖ إِذًا لَّارْ‌تَابَ الْمُبْطِلُونَ ﴿٤٨﴾ بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ‌ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ ﴿٤٩﴾ وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَاتٌ مِّن رَّ‌بِّهِ ۖ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ‌ مُّبِينٌ ﴿٥٠﴾ أَوَلَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَرَ‌حْمَةً وَذِكْرَ‌ىٰ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥١﴾ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ شَهِيدًا ۖ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَكَفَرُ‌وا بِاللَّـهِ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُ‌ونَ ﴿٥٢﴾

با اهل کتاب جز به روشی که از همه نیکوتر است مجادله نکنید، مگر کسانی از آنان که ستم کردند؛ و (به آنها) بگویید: «ما به تمام آنچه از سوی خدا بر ما و شما نازل شده ایمان آورده‌ایم، و معبود ما و شما یکی است، و ما در برابر او تسلیم هستیم!» (۴۶) و این گونه، کتاب [= قرآن‌] را بر تو نازل کردیم، کسانی که کتاب (آسمانی) به آنها داده‌ایم به این کتاب ایمان می‌آورند؛ و بعضی از این گروه [= مشرکان‌] نیز به آن مؤمن می‌شوند؛ و آیات ما را جز کافران انکار نمی‌کنند. (۴۷) تو هرگز پیش از این کتابی نمی‌خواندی، و با دست خود چیزی نمی‌نوشتی، مبادا کسانی که در صدد (تکذیب و) ابطال سخنان تو هستند، شک و تردید کنند! (۴۸) ولی این آیات روشنی است که در سینه دانشوران جای دارد؛ و آیات ما را جز ستمگران انکار نمی‌کنند! (۴۹) گفتند: «چرا معجزاتی از سوی پروردگارش بر او نازل نشده؟!» بگو: «معجزات همه نزد خداست (و به فرمان او نازل می‌شود، نه به میل من و شما)؛ من تنها بیم دهنده‌ای آشکارم! (۵۰) آیا برای آنان کافی نیست که این کتاب را بر تو نازل کردیم که پیوسته بر آنها تلاوت می‌شود؟! در این، رحمت و تذکّری است برای کسانی که ایمان می‌آورند (و این معجزه بسیار واضحی است). (۵۱)بگو: «همین بس که خدا میان من و شما گواه است؛ آنچه را در آسمانها و زمین است می‌داند؛ و کسانی که به باطل ایمان آوردند و به خدا کافر شدند زیانکاران واقعی هستند! (۵۲)

صفحه 402

[گل مريم]

وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ ۚ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَّجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَلَيَأْتِيَنَّهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُ‌ونَ ﴿٥٣﴾ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِ‌ينَ ﴿٥٤﴾ يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْ‌جُلِهِمْ وَيَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٥٥﴾ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْ‌ضِي وَاسِعَةٌ فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾ كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْ‌جَعُونَ ﴿٥٧﴾ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَ‌فًا تَجْرِ‌ي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ‌ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ نِعْمَ أَجْرُ‌ الْعَامِلِينَ ﴿٥٨﴾ الَّذِينَ صَبَرُ‌وا وَعَلَىٰ رَ‌بِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٥٩﴾ وَكَأَيِّن مِّن دَابَّةٍ لَّا تَحْمِلُ رِ‌زْقَهَا اللَّـهُ يَرْ‌زُقُهَا وَإِيَّاكُمْ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦٠﴾ وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَسَخَّرَ‌ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ‌ لَيَقُولُنَّ اللَّـهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٦١﴾ اللَّـهُ يَبْسُطُ الرِّ‌زْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ‌ لَهُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٦٢﴾ وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْ‌ضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّـهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُ‌هُمْ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٦٣﴾



آنان با شتاب از تو عذاب را می‌طلبند؛ و اگر موعد مقرّری تعیین نشده بود، عذاب (الهی) به سراغ آنان می‌آمد؛ و سرانجام این عذاب بطور ناگهانی بر آنها نازل می‌شود در حالی که نمی‌دانند (و غافلند). (۵۳) آنان با عجله از تو عذاب می‌طلبند، در حالی که جهنم به کافران احاطه دارد! (۵۴) آن روز که عذاب (الهی) آنها را از بالای سر و پایین پایشان فرامی‌گیرد و به آنها می‌گوید: «بچشید آنچه را عمل می‌کردید» (روز سخت و دردناکی برای آنهاست!) (۵۵) ای بندگان من که ایمان آورده‌اید! زمین من وسیع است، پس تنها مرا بپرستید (و در برابر فشارهای دشمنان تسلیم نشوید)! (۵۶) هر انسانی مرگ را می‌چشد، سپس شما را بسوی ما بازمی‌گردانند. (۵۷) و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام دادند، آنان را در غرفه‌هایی از بهشت جای می‌دهیم که نهرها در زیر آن جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ چه خوب است پاداش عمل‌کنندگان! (۵۸) همانها که (در برابر مشکلات) صبر (و استقامت) کردند و بر پروردگارشان توکّل می‌کنند. (۵۹) چه بسا جنبنده‌ای که قدرت حمل روزی خود را ندارد، خداوند او و شما را روزی می‌دهد؛ و او شنوا و داناست. (۶۰) و هر گاه از آنان بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده، و خورشید و ماه را مسخّر کرده است؟» می‌گویند: «اللّه»! پس با این حال چگونه آنان را (از عبادت خدا) منحرف می‌سازند؟! (۶۱) خداوند روزی را برای هر کس از بندگانش بخواهد گسترده می‌کند، و برای هر کس بخواهد محدود می‌سازد؛ خداوند به همه چیز داناست! (۶۲) و اگر از آنان بپرسی: «چه کسی از آسمان آبی فرستاد و بوسیله آن زمین را پس از مردنش زنده کرد؟ می‌گویند: «اللّه»! بگو: «حمد و ستایش مخصوص خداست!» امّا بیشتر آنها نمی‌دانند. (۶۳)

صفحه ٤٠٣