کلمات قصار نهج البلاغه

[دژدان]

کلمات قصار نهج البلاغه

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_40

و قال عليه السلام :
لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ، وَقَلْبُ الاََْحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ.

زبان عاقل در پشت قلب او قرار دارد، و قلب احمق پشت زبان او است.

شريف رضى ميگويد:
اين از مطالب شگفت انگيز و پر ارزش است ومنظور اين است كه عاقل زبانش را رها نمى‏ سازد در سخن گفتن مگر بعد ازمشورت و فكر و سنجش.
ولى احمق حرفها و سخنانى كه از زبانش مى‏ پرد قبل از مراجعه بفكر و دقت و انديشه است.
بنابر اين گويا زبان عاقل تابع و پشت قلب‏ او است و قلب احمق تابع زبانش ميباشد.

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_41

وقد روي عنه عليه السلام هذا المعنى بلفظ آخر، وهو قوله: قَلبُ الاََْحْمَقِ فِي فِيهِ، وَلِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ. ومعناهما واحد.

همين معنا بعبارت ديگر از آن حضرت نقل شده است:
قلب احمق در دهان او است.
و زبان عاقل در قلب او!
و معنى هر دو يكى است

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_42

وقال عليه السلام لبعض أَصحابه في علّة اعتلّها:
جَعَلَ اللهُ مَا كَانَ مِنْ شَكْوَاكَ حطّاً لِسَيِّئَاتِكَ، فَإِنَّ الْمَرَضَ لاَ أَجْرَ فِيهِ، وَلكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئَاتِ، وَيَحُتُّهَا حَتَّالاََْوْرَاقِ، وَإِنَّمَا الاََْجْرُ فِي الْقَوْلِ بِالّلسَانِ، وَالْعَمَلِ بِالاََْيْدِي وَالاََْقْدَامِ، وَإِنَّ اللهَ سُبْحَانَهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيَّةِ وَالسَّرِيرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عَبَادِهِ الْجَنَّةَ.

حضرت به يكى از يارانش هنگامى كه بيمار شده بود فرمود:
خداوند اين درد و ناراحتى تو را باعث از بين رفتن گناهانت قرار داده‏ زيرا بيمارى پاداشى ندارد و لكن گناهان را از ميان ميبرد،و آنها را همچون ‏برك درختان ميريزد، اجر و پاداش تنها در گفتار به زبان و عمل با اعضاء است، و خداوند سبحان كسانى را كه بخواهد از بندگانش بخاطر صدق نيت وباطن پاك داخل بهشت ميكند(و از طريق تفضل با آنها رفتار مى‏ نمايد).

شريف رضى ميگويد:
من ميگويم آنچه امام عليه السلام فرموده درست است.
بيمارى اجر و پاداش ندارد.
چرا كه بيمارى از قبيل چيزهائى است كه استحقاق‏ عوض دارد زيرا عوض استحقاق بر چيزى است كه در قبال فعل خداوند نسبت‏ به عبد باشد مانند بيماريها و امثال آن و اما اجر و ثواب در برابر كارى است كه بنده‏انجام مى‏ دهد.
بنابر اين بين اين دو فرق است كه امام عليه السلام با آن علم ثاقب و نظريه‏ رساى خود آنرا بيان فرموده.

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_43

وقال عليه السلام في ذكر خباب بن الاَرتّ:
يَرْحَمُ اللهُ خَبَّاباً، فَلَقَدْ أَسْلَمَ رَاغِباً، وَهَاجَرَ طَائِعاً، [وَقَنِعَ بالْكَفَافِ وَرَضِيَ عَنِ اللهِ،] وَعَاشَ مُجَاهِداً.

امام عليه السلام درباره خباب ابن ارت فرمود:
خداى خباب بن ارت را رحمت كند او از روى ميل اسلام آورد و از روى اطاعت‏ خدا هجرت كرد.
و به زندگى‏ ساده قناعت نمود.
و از خدا خشنود و در تمام دوران زندگى مجاهد بود

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_44

وقال عليه السلام :
طُوبَى لِمَنْ ذَكَرَ الْمَعَادَ، وَعَمِلَ لِلْحِسَابِ، وَقَنِعَ بِالْكَفَافِ، وَرَضِيَ عَنِاللهِ.

خوشا به حال كسيكه به ياد معاد باشد و براى روز حساب عمل كند.
و به مقدار كفايت قناعت نمايد و از خدا راضى باشد.

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_45

وقال عليه السلام :
لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَالْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَاأَبْغَضَنِي، وَلَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَاعَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي: وَذلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الاَُْمِّيِّ عليه السلام أَنَّهُ قَالَ: « [يَا عَلِيُّ،] لاَ يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ، وَلاَ يُحِبُّكَ مُنَافِقٌ».

اگر با اين شمشيرم بر بينى مؤمن بزنم كه مرا دشمن بدارد دشمن‏ نخواهد داشت و اگر تمام دنيا را در گلوى منافق بريزم كه مرا دوست‏ بدارد، دوست نخواهد داشت!
و اين بخاطر آن است كه بر زبان پيامبر امى(درس نخوانده)گذشته كه‏ فرمود:
«اى على!هيچ مؤمنى تو را دشمن نميدارد و هيچ منافقى تو را دوست‏ نخواهد داشت‏»

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_46

وقال عليه السلام :
سَيِّئَةٌ تَسُوءُكَ خَيْرٌ عِنْدَاللهِ مِنْ حَسَنَةٍ تُعْجِبُكَ.

كار بدى كه تو را ناراحت(و پشيمان) مي سازد نزد خدا بهتر از كارنيكى است كه تو را مغرور مى‏ سازد!

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_47

وقال عليه السلام :
قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَى قَدْرِ هِمَّتِهِ، وَصِدْقُهُ عَلَى قَدْرِ مُرُوءَتِهِ، وَشَجَاعَتُهُ عَلَى قَدْرِ أَنَفَتِهِ،عِفَّتُهُ عَلَى قَدْرِ غَيْرَتِهِ.

اندازه هر كس به اندازه همت او است. و صداقت هر كس به اندازه‏ شخصيت او است. و شجاعت هر كس به اندازه زهد و بى‏ اعتنائى او(به ارزشهاى‏ مادى) است. و عفت هر كس به اندازه غيرت او است.

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_48

وقال عليه السلام :
الظَّفَرُ بالْحَزْمِ، وَالْحَزْمُ بِإِجَالَةِ الرَّأْيِ، وَالرَّأْيُ بِتَحْصِينِ الاََْسْرَارِ.

پيروزى در پرتو تدبير و احتياط است و تدبير و احتياط به تفكر است.
و تفكر صحيح به نگهدارى است.

[دژدان]

کلمات_قصار_نهج_البلاغه
شماره_49

وقال عليه السلام :
احْذَرُوا صَوْلَةَ الْكَرِيمِ إذَا جَاعَ، واللَّئِيمِ إِذَا شَبِعَ.

بپرهيزيد از حمله بزرگوار، به هنگام نياز و گرسنگى و از حمله انسان‏ پست‏ به هنگام سيرى.