تجزیه افعال سوره توبه

[دژدان]

تجزیه افعال سوره توبه

اشتراک مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

[دژدان]

انفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(41)

انفِرُوا: برای جهاد بیرون بروید←فعل امر، جمع مذکر غایب، (ن ف ر)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، لازم، معلوم، مبنی

جَاهِدُوا: جهاد کردند←فعل ماضی، جمع مذکر غایب، (ج ه د)، صحیح_سالم، ثلاثی مزید_باب مفاعله، لازم، معلوم، مبنی

إِن كُنتُمْ: اگر بودید←حرف شرط جازم، عامل، مبنی/فعل ماضی، جمع مذکر مخاطب، (ک و ن)، معتل_اجوف واوی، ثلاثی مجرد، لازم، معلوم، مبنی

تَعْلَمُونَ: می دانید←فعل مضارع، جمع مذکر مخاطب، (ع ل م)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، متعدی، معلوم، معرب

[دژدان]

لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لَّاتَّبَعُوكَ وَلَٰكِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ(42)

كَانَ: بود←فعل ماضی، مفرد مذکر غایب، (ک و ن)، معتل_اجوف واوی، ثلاثی مجرد، لازم، معلوم، مبنی

اتَّبَعُوا: پیروی کردند←فعل ماضی، جمع مذکر غایب، (ت ب ع)، صحیح_سالم، ثلاثی مزید_باب افتعال، متعدی، معلوم، مبنی

بَعُدَتْ: دور باشد←فعل ماضی، مفرد مونث غایب، (ب ع د)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، لازم، معلوم، مبنی

سَيَحْلِفُونَ: به زودی سوگند می خورند←فعل مستقبل، جمع مذکر غایب، (ح ل ف)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، لازم، معلوم، معرب

لَو اسْتَطَعْنَا: اگر می توانستیم←حرف شرط غیرجازم/فعل ماضی، متکلم مع الغیر، (ط و ع)، معتل_اجوف واوی، ثلاثی مزید_باب استفعال، متعدی، معلوم، مبنی

خَرَجْنَا: خارج شدیم←فعل ماضی، متکلم مع الغیر، (خ ر ج)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، لازم، معلوم، مبنی

يُهْلِكُونَ: هلاک می کنند←فعل مضارع، جمع مذکر غایب، (ه ل ک)، صحیح_سالم، ثلاثی مزید_باب افعال، متعدی، معلوم، معرب

يَعْلَمُ: می داند←فعل مضارع، مفرد مذکر غایب، (ع ل م)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، متعدی، معلوم، معرب

[دژدان]

عَفَا اللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ(43)

عَفَا: عفو کرد←فعل ماضی، مفرد مذکر غایب، (ع ف و)، معتل_ناقص واوی، ثلاثی مجرد، متعدی، معلوم، مبنی

أَذِنتَ: اجازه دادی←فعل ماضی، مفرد مذکر مخاطب، (ء ذ ن)، مهموز الفاء، ثلاثی مجرد، لازم، معلوم، مبنی

يَتَبَيَّنَ: روشن می گردد←فعل مضارع، مفرد مذکر غایب، (ب ی ن)، معتل_اجوف یایی، ثلاثی مزید_باب تفعل، لازم، معلوم، معرب

صَدَقُوا: راست گفتند←فعل ماضی، جمع مذکر غایب، (ص د ق)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، لازم، معلوم، مبنی

تَعْلَمَ: می دانی←فعل مضارع، مفرد مذکر مخاطب، (ع ل م)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، متعدی، معلوم، معرب

[دژدان]

لَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أَن يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ(44)

لَا يَسْتَأْذِنُ: اجازه نمی طلبد←فعل نفی، مفرد مذکر غایب، (ء ذ ن)، مهموز الفاء، ثلاثی مزید_باب استفعال، لازم، معلوم، معرب

يُؤْمِنُونَ: ایمان می آورند←فعل مضارع، جمع مذکر غایب، (ء م ن)، مهموز الفاء، ثلاثی مزید_باب افعال، لازم، معلوم، معرب

أَن يُجَاهِدُوا: که جهاد کنند←حرف نصب/فعل مضارع منصوب، جمع مذکر مخاطب، (ج ه د)، صحیح_سالم، ثلاثی مزید_باب مفاعله، لازم، معلوم، معرب

[دژدان]

إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ(45)

يَسْتَأْذِنُ: اجازه می طلبد←فعل مضارع، مفرد مذکر غایب، (ء ذ ن)، مهموز الفاء، ثلاثی مزید_باب استفعال، لازم، معلوم، معرب

لَا يُؤْمِنُونَ: ایمان نمی آورند←فعل نفی، جمع مذکر غایب، (ء م ن)، مهموز الفاء، ثلاثی مزید_باب افعال، لازم، معلوم، معرب

ارْتَابَتْ: به شک افتاد←فعل ماضی، مفرد مونث غایب، (ر ی ب)، معتل_اجوف یایی، ثلاثی مزید_باب افتعال، لازم، معلوم، مبنی

يَتَرَدَّدُونَ: دو دل می شوند←فعل مضارع، جمع مذکر غایب، (ر د د)، صحیح_مضاعف، ثلاثی مزید_باب تفعل، لازم، معلوم، معرب