جاذبه محبّت
محبّت، به خاطر جاذبه اى كه دارد، محبّ را به سوى محبوب جذب مى كندو افكار و عقايد او را در قلب محبّ زنده مى سازد. به اين جهت هر چه محبّت شديدتر باشد، سنخيّت روحى بين محبّ و محبوب بيشتر مى شود.
بر اين اساس اگر محبّت شديد باشد، داراى چنان كششى است كه محبّ ومحبوب را بسوى يكديگر جذب مىكند؛ بصورتى كه حالات هر يك از آنان در ديگرى تأثير مى گذارد. در ميان افراد دوقلو كه از محبّت و هماهنگى بيشترى برخوردار هستند و روحيه اى نزديك به يكديگر دارند، تأثيرپذيرى حالات آنان در يكديگر، بيشتر جلوه گر مى شود.
چندى قبل دخترى كه در لندن زندگى مى كرد، ناگهان احساس ناراحتى كرد. او چنان درد مى كشيد و حالاتش چنان بود كه پزشكان تشخيص دادند درد او علامت زايمان است. او را در بيمارستان بسترى كردند و پس از تحقيق معلوم شد كه او شوهر ندارد! معاينات هم نشان داد كه باردار نيست؛ امّا اوهمچنان در تخت بيمارستان بخود مى پيچيد و ناله مى كرد و سراپاى وجودش را عرق سردى پوشانده بود.
چند ساعتى وقت پزشكان را گرفت؛ تا سرانجام آرام شد. لبخندى زد وگفت: راحت شدم. نوزاد پسر است! پزشكان ابتدا گمان گردند كه با يك ديوانه سر و كار دارند؛ ولى پس از تحقيق متوجه شدند كه آثار ديوانگى در او ديده نمىشود.
كشف بعدى آن بود كه درست در همان زمانى كه او در لندن دچار درد شده بود و به بيمارستان رفت، خواهر دوقلويش كه در اتريش و شهر »وين« ساكن بود، دچار درد زايمان گرديده و به بيمارستان مراجعه كرده و بسترى شده بودو پس از چند ساعت پسرى از او متولّد شده بود.(1)
اين گونه حالات بر اثر سنخيّت و محبّت شديد در ميان دو نفر است. گاهى بر اثر محبّت شديد، محبّ از تقيّدات مادّى رها مى شود و خود را به محبوب كه فرسنگها راه از او دور است، مى رساند؛ زيرا همان گونه كه گاهى حرارت تب، وسيله خروج روح از جسم و علّت درك مسائل نامرئى مى شود، همين گونه گاهى حرارتِ محبّت، محبّ را از عالم ظاهر خارج مىكند و بسوى محبوب مى كشاند.
رسيدن به محبوب و ديدار آن، بر اثر جذبه و كششى است كه در صورت شدّت محبّت ايجاد مىشود.
گاهى محبّت باعث كشفهاى علمى مىشود؛ زيرا علاقه، ميل شديد، وخواسته قوىِ دانشمندان در كشف مجهولات، يكى از مؤثرترين وسيله هاى نيل آنان به مقاصدشان، مى باشد.
به عبارت گوياتر: محبّت و ميل شديد، آنان را در يافتن مسائل علمى وگشودن مشكلات لاينحل كمك مى كند، و وسيله گشايش روزنه اى براى آنان به سوى مشكلات علمى مى شود و در نتيجه در كشف آنچه در جستجوى آن بوده اند، كامياب مى شوند.