نام ها و نزول قرآن
قرآن كريم كلمه قرآن را به حرف تعريف ال در پنجاه آيه و بدون آن در نوزده آيه ، آورده است . هم چنين در هفت آيه با نام الفرقان به آن اشاره نموده است . نيز از آن با نام الكتاب در نزديك به هشتاد آيه ياد شده كه منظور، آنچه به رسول خدا صلى الله عليه و آله نازل شده مى باشد. البته در تعدادى از آيات ديگر، به لفظ الكتاب اشاره شده كه مقصود آن ، كتاب هاى مقدس يهوديان و مسيحيان است و در قرآن از خود آنان به عنوان اهل الكتاب ياد گرديده است .
نيز نام الذكر در چهل و چهار آيه آمده است كه در بيشتر آنها، مقصود همان قرآن كريم است . هم چنان كه در آيه اى ، به نام الصحف از آن ياد گرديده استرسول من الله يتلوا صحفا مطهرة ؛
يعنى : پيامبرى از سوى خدا بيايد كه صحيفه هاى پاكى را برآنها بخواند (بينه 2.)
در جاى ديگر، از اصل قرآن كريم اين گونه ياد شده است : فى لوح محفوظ؛
يعنى : در لوح محفوظ جاى دارد (بروج 22) كه در اين لوح ، ام الكتاب ال عمران 7، رعد 39، زخرف 4 يعنى اساس اين كتاب قرار دارد.
پروردگار متعال ، قرآن كريم را به وسيله روح الامين شعراء 193 و روح القدس نحل 102 بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل كرده است .
اين كتاب قرآن به زبان عربى آشكارى نازل شده نحل 103، شعراء 195، يوسف 2، رعد 37، طه 113، زمر 28، فصلت 3، شورى 7، زخرف 3، احقاف 12 تا عرب بتواند به آسانى آن را فهميده و درك نمايد.