دست كم هفت دليل براى طرح اين بحث وجود دارد كه درباره هر يك توضيحى كوتاه داده مى شود:
1. 25 سال عمر: تقريبا يك سوم زندگى ما را تشكيل مى دهد. يعنى در روز هشت ساعت ، در هفته 5/2 روز، در ماه 10 روز، در سال 4 ماه و در يك عمر 75 ساله 25 سال (معادل 9125 روز، يا 219000 ساعت ) را در خواب به سر مى بريم .
چه اشكالى دارد كه يك ده هزارم اين زمان ، يعنى حدود 20 ساعت را به يادگيرى آداب خواب اختصاص دهيم و براى افزايش كيفيت 25 سال خواب خود، لااقل يكى دو كتاب را از نظر بگذرانيم .
2. خواب ، بخشى از مسير تكاملى انسان : بر اساس ديدگاه اسلام ، زمان خواب نيز بخشى از مسير تكاملى انسان به سوى خداست ؛ بنابراين زمان مرده به حساب نمى آيد.
همان گونه كه در فصل هاى آينده خواهيد خواند، با رعايت آداب خواب مى توانيم از زمان خواب نيز براى رشد و تعالى روح خود بهره ببريم و از اين فرصت مهم نيز براى اندوختن ثواب و پاداش الهى استفاده كنيم .
در حديثى از اميرمؤمنان على (عليه السلام ) آمده است كه هنگام خواب ، روح مؤمن بالا مى رود و از بركات خداوند بهره مند مى گردد.
البته در همان حديث ، براى استفاده از اين بركات شروطى ذكر شده كه از آداب خواب به شمار مى آيند. به يارى خدا پس از اين نمونه هاى ديگرى از اين روايات را نيز تقديمتان مى كنيم تا روشن شود كه مؤمن ، براى سفر روحانى و معنوى خود به سوى خدا، هر روز 24 ساعت در اختيار دارد،نه فقط ساعات بيدارى را.