تجزیه و ترکیب آیه ۲۳۲ سوره بقره

[دژدان]

پاسخ به سوال شما

تجزیه و ترکیب آیه ۲۳۲ سوره مبارکه بقره

[دژدان]

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَيْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ مِنكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَٰلِكُمْ أَزْكَىٰ لَكُمْ وَأَطْهَرُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ(232)

وَ: حرف، غیرعامل، مبنی بر فتح
_واو عطف

إِذَا: ظرف زمان، اسم، مفرد، نکره، جامد، مبنی بر سکون
_مفعول فیه و محلا منصوب

طَلَّقْتُمُ: فعل ماضی، جمع مذکر مخاطب، (ط ل ق)، صحیح_سالم، ثلاثی مزید_باب تفعیل، متعدی، معلوم، مبنی بر سکون
_فعل و فاعل ضمیر بارز تُم

النِّسَاءَ: اسم، جمع، مونث، معرفه به ال، معرب، جامد
_مفعول و لفظا منصوب

فَـ: حرف، غیرعامل، مبنی بر فتح
_حرف عطف

بَلَغْنَ: فعل ماضی، جمع مونث غایب، (ب ل غ)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، متعدی، معلوم، مبنی
_فعل و فاعل ضمیر متصل نون

أَجَلَهُنَّ: اسم، مفرد، مذکر، معرفه به اضافه، معرب/ضمیر، جمع مونث غایب، اسم، معرفه، مبنی
_مفعول و لفظا منصوب/ مضاف الیه و محلا مجرور

فَـ: فاء رابطه برای جواب شرط

لَا تَعْضُلُوهُنَّ: فعل نهی، جمع مذکر مخاطب، (ع ض ل)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، متعدی، معلوم، معرب/ضمیر، جمع مونث غایب، اسم، معرفه، مبنی
_فعل و فاعل ضمیر بارز واو/ مفعول و محلا منصوب

أَن يَنكِحْنَ: حرف نصب، فعل مضارع منصوب، جمع مونث غایب، (ن ک ح)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، متعدی، معلوم
_فعل و فاعل ضمیر نون

أَزْوَاجَهُنَّ: اسم، جمع، مذکر؛مونث، معرفه به اضافه، معرب/ضمیر، جمع مونث غایب، اسم، معرفه، مبنی
_مفعول و لفظا منصوب/مضاف الیه و محلا مجرور

إِذَا: مفعول فیه و محلا منصوب

تَرَاضَوْا: فعل ماضی، جمع مذکر غایب، (ر ض و؛ ر ض ی)، ناقص واوی؛ ناقص یایی، ثلاثی مزید_باب تفاعل، لازم، معلوم، مبنی
_فعل و فاعل ضمیر بارز واو

بَيْنَهُم: ظرف مکان، اسم، مفرد، مذکر، معرفه به اضافه، معرب، جامد/ضمیر، جمع مذکر غایب، اسم، معرفه، مبنی
_ظرف متعلق به تَرَاضَوْا/مضاف الیه و محلا مجرور

بِالْمَعْرُوفِ: حرف جر، عامل، مبنی/ اسم، مفرد، مذکر، معرفه به ال، معرب
_جارومجرور متعلق به تَرَاضَوْا

ذَٰلِكَ: اسم اشاره دور، مفرد، مذکر، معرفه، مبنی
_مبتدا و محلا مرفوع

يُوعَظُ: فعل مضارع، مفرد مذکر غایب، (و ع ظ)، مثال واوی، ثلاثی مجرد، مجهول
_فعل مضارع مجهول

بِهِ: حرف جر، عامل، مبنی/ ضمیر، مفرد مذکر غایب، اسم، معرفه، مبنی
_جارومجرور متعلق به يُوعَظُ

مَن: اسم موصول، معرفه، مبنی
_نائب فاعل و محلا مرفوع

كَانَ: فعل ماضی ناقص، مفرد مذکر غایب، (ک و ن)، اجوف واوی، ثلاثی مجرد، مبنی
_فعل ماضی و ضمیر مستتر هو اسم کان

مِنكُمْ: حرف جر، عامل، مبنی/ ضمیر، جمع مذکر مخاطب، اسم، معرفه، مبنی
_جارومجرور متعلق به يُؤْمِنُ

يُؤْمِنُ: فعل مضارع، مفرد مذکر غایب، (ء م ن)، مهموز الفاء، ثلاثی مزید_باب افعال، معلوم، لازم، معرب
_فعل و فاعل ضمیر مستتر هو

بِاللَّهِ: حرف جر، عامل، مبنی/ اسم عَلَم، مفرد، مذکر، معرفه، معرب
_جارومجرور متعلق به يُؤْمِنُ

وَ: واو عطف

الْيَوْمِ: اسم، مفرد، مذکر، معرفه به ال، معرب
_معطوف به الله و لفظا مجرور

الْآخِرِ: اسم، مفرد، مذکر، معرفه به ال، معرب
_صفت یوم و لفظا مجرور

ذَٰلِكُمْ: اسم اشاره، مفرد، مذکر، معرفه، مبنی بر سکون
_مبتدا و محلا مرفوع

أَزْكَىٰ: اسم تفضیل، مذکر، مفرد، مشتق، معرب
_خبر و تقدیرا مرفوع

لَكُمْ: حرف جر، عامل، مبنی/ ضمیر، جمع مذکر مخاطب، اسم، معرفه، مبنی
_جارومجرور متعلق به أَزْكَىٰ

وَ: واو عطف

أَطْهَرُ: اسم تفضیل، مذکر، مفرد، مشتق، معرب
_معطوف به أَزْكَىٰ و لفظا مرفوع

وَ: واو استیناف

اللَّهُ: مبتدا و لفظا مرفوع

يَعْلَمُ: فعل مضارع، مفرد مذکر غایب، (ع ل م)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، متعدی، معلوم، معرب
_فعل و فاعل ضمیر مستتر هو

وَ: واو عطف

أَنتُمْ: ضمیر منفصل، جمع مذکر مخاطب، اسم، معرفه، مبنی
_مبتدا و محلا مرفوع

لَا تَعْلَمُونَ: فعل نفی، جمع مذکر مخاطب، (ع ل م)، صحیح_سالم، ثلاثی مجرد، متعدی، معلوم، معرب
_فعل و فاعل ضمیر بارز واو

جمله فعلیه [طَلَّقْتُمُ] در محل جر مضاف الیه

جمله فعلیه [بَلَغْنَ] در محل جر معطوف

جمله فعلیه [لا تَعْضُلُوهُنَّ] جواب شرط غیرجازم و محلی از اعراب ندارد.

جمله فعلیه [يَنكِحْنَ] صله موصول حرفی و محلی از اعراب ندارد.

جمله اسمیه [ذَٰلِكَ يُوعَظُ مَن] جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.

جمله فعلیه [يُوعَظُ مَن] در محل رفع خبر ذلک

جمله اسمیه [كَانَ مِنكُمْ يُؤْمِنُ] جمله صله و محلی از اعراب ندارد.

جمله فعلیه [يُؤْمِنُ] در محل نصب خبر کانَ

جمله اسمیه [ذَٰلِكُمْ أَزْكَىٰ] جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.

جمله اسمیه [اللَّهُ يَعْلَمُ] جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.

جمله فعلیه [يَعْلَمُ] در محل رفع خبر الله

جمله اسمیه [أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ] معطوف به جمله استیناف و محلی از اعراب ندارد.

جمله فعلیه [لَا تَعْلَمُونَ] در محل رفع خبر انتم