شما را به ترس از خدا سفارش میکنم ، به دنیا پرستی روی نیاورید ، گرچه سراغ شما آید ، و بر آنچه از دنیا از دست می دهید اندوهناک مباشید ؛ حق را بگویید و برای پاداش الهی عمل کنید و دشمن ستمگر و یاور ستمدیده باشید. شما را ، و تمام فرزندان و خاندانم را ، و کسانی را که این وصیت به آن ها میرسد ، به ترس از خدا و نظم در امور زندگی و ایجاد صلح و آشتی در میانتان سفارش میکنم ، زیرا من از جد شما پیامبر صلی الله علیه و آله شنیدم که میفرمود : "اصلاح دادن بین مردم از نماز و روزه ی یکسال برتر است." خدا را! خدا را! درباره ی یتیمان ، نکند گاهی سیر و گاهی گرسنه بمانند ، و حقوقشان ضایع گردد! خدا را! خدا را! درباره ی همسایگان ، حقوقشان را رعایت کنید که وصیت پیامبر شما صلی الله علیه و آله است ، همواره به خوش رفتاری با همسایگان سفارش می کرد تا آنجا که گمان بردیم برای آنان ارثی معین خواهد کرد. خدا را! خدا را! درباره ی قرآن ، مبادا دیگران در عمل کردن به دستوراتش از شما پیشی گیرند. خدا را! خدا را! درباره ی نماز ، چرا که ستون دین شماست. خدا را! خدا را! درباره ی خانه خدا ، تا هستید آن را خالی مگذارید ، زیرا اگر کعبه خلوت شود مهلت داده نمیشوید. خدا را! خدا را! درباره ی جهاد با اموال و جان ها و زبان های خویش در راه خدا. بر شما باد به پیوستن به یکدیگر ، و بخشش همدیگر ، مبادا از هم روی گردانید ، و پیوند دوستی را از بین ببرید. امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید که بدهای شما بر شما مسلط می گردند ، آنگاه هر چه خدا را بخوانید جواب ندهد.... -
بخشی از وصیت نامه حضرت امیر المؤمنین علی علیه السلام به حسنین علیهما السلام بعد از ضربت ابن ملجم لعنة الله علیه ، نامه 47 نهج البلاغه ترجمه محمد دشتی -