چه قدر بی معرفتند بعضی ها!!!!!!!!!!!!

[ملکوت]

به قلم: حجت الله حاجی کاظم

با درد می نویسم داستانی واقعی را.

شنیدم که آن دختر، گریه می کرده و داستان زندگی اش را می گفته است.

می گفت که هیچ وقت محبت پدری را نچشیده اند.

می گفت پدرش بود اما بودنش نه تنها آرامششان نبود، که مایه ترسشان بود.

پدری که بی دلیل فرزندانش را کتک می زد.

گاه و بی گاه فریاد می کشید.

بهانه می گرفت و مثل بچه ها همه چیز را به هم می زد.

می گفت برادر کوچکم، یک شب تشنج کرد.

به خاطر ترسی که از دعواهای آن روز پدر در دلش آمده بود.

پدر آن روز، تلفن را به سمتش پرتاب کرده بود.

برادرش به خاطر آن تشنج های برخاسته از ترس، هر دو کلیه اش را از دست داد.

و از آن زمان، برادر کوچکش به جمع دیالیزی ها پیوسته است.

[ملکوت]

اما پدر او آدم بدی نیست.

مریض است. از گاز اعصاب در جنگی که به کشورمان تحمیل شد.

در جنگی که ناموسمان در خطر بود و پدر او پا پیش گذاشت.

پدر او، جانباز اعصاب و روان است.

مادرش سال ها به خاطر خدا بر مشکل روانی پدر صبر کرده است.

می گفت دردش از پدرش نیست. چرا که پدرش روزی مهربان بوده و به خاطر وظیفه اش جنگیده و اکنون مریض است.

می گفت از کسانی ناراحت است که به او می گویند دیوانه.

و هروقت دلشان می خواهد، به او می گویند موجی.

و هروقت دلشان بخواهد، می گویند: می خواست نرود.

به نظرم کسی که این قدر راحت دل یک خانواده را می شکند، خواب زندگی الهی را هم نمی بینند...

[ملکوت]

چه قدر بی معرفتند بعضی ها......



================



حرف شما چیست؟

[سحر]

سلام عزیز مطلبتون دل سنگ رو هم بدرد میاره.
إن شاالله خدا تمام مریضان اسلام بخصوص جانبازان عزیز که بخاطر هدف والای اسلام و دفاع از میهن دچار آسیب های روحی و جسمی شده اند را شفای کامل و به خانواده های این عزیزان صبر و به ما که از دور شاهد رنج و محنت این بزرگواران هستیم توفیق خدمت و به اون دسته از بزرگوارانی که این گل های روزگار را مسخره می کنند نیز شناخت و معرفت بیشتری عنایت کند
الهی امین